«Αν με ρωτήσετε τι προσέθεσα εγώ στην τέχνη του θεάτρου σκιών, θα έλεγα το καλαμπούρι. Και τη φωνή μου, που τη διατήρησα αυθεντική μέχρι το τέλος...». Δεν ήταν, όμως, μόνον η φωνή του Ευγένιου Σπαθάρη -ο οποίος πέθανε το βράδυ του Σαββάτου σε ηλικία 85 ετών- ταυτισμένη με τον ήρωα, που συμπύκνωσε σε μια σκιά το λαϊκό αίσθημα, τη σοφία, την κατεργαριά αλλά και τη φυσική αποκατάσταση του δικαίου. Ηταν κι ο ίδιος. Γιος του μεγάλου καραγκιοζοπαίκτη Σωτήρη Σπαθάρη, πέρασε όλη του τη ζωή συντροφιά με τους ήρωες του θεάτρου σκιών, μεταφέροντας για περισσότερα από 65 χρόνια την τέχνη του Καραγκιόζη και μπροστά από το πανί: στο θέατρο, στη δισκογραφία, στην τηλεόραση. Ετσι εξασφάλισε την «επιβίωση» του ήρωά του ακόμα και για γενιές που μεγάλωναν με το animation. Γι' αυτό ήταν κι απ' όσους, ελάχιστους, χρησιμοποιούσαν τον χαρακτηρισμό «είσαι Καραγκιόζης» ως τίτλο τιμής. Τον είχε μάλιστα αποδώσει στον Θανάση Βέγγο. «Μόνον αυτός εξέφρασε και στη ζωή του ό,τι εκφράζει ο λαϊκός ήρωας», είπε σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στον «Ταχυδρόμο» και στον Δ. Δουλγερίδη. Ηταν η τελευταία. Ο Ευγένιος Σπαθάρης πέθανε αργά το βράδυ του Σαββάτου, στο ΚΑΤ, όπου νοσηλευόταν από το βράδυ της Τετάρτης, αφού λίγο νωρίτερα, πέφτοντας από μια σκάλα, είχε τραυματιστεί σοβαρότατα στο κεφάλι. Ηταν 85 ετών. ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΕΙΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥ ΠΑΡΗΛΙΚΕΣ,ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΕΤΣΙ ΑΔΟΞΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΚΑΛΑ.ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΕΣΤΙ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΝΟΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΠΡΟΣΕΞΙΑΣ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΛΟΙΠΟΝ ΑΚΤΟΣ ΑΠΟ ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΛΥΠΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΟΤΙ ΗΤΑΝ 85 ΕΤΩΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ 3.000 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΝΤΡΟΠΗ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟΥΣ ΑΔΑΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΑΝ ΝΟΜΙΖΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΗ ΣΑΝ 19ΧΡΟΝΟΣ.ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ.
ΣΠΑΘΑΡΗΣ...ΕΝ ΑΠΟΥΣΙΑ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
«Αν με ρωτήσετε τι προσέθεσα εγώ στην τέχνη του θεάτρου σκιών, θα έλεγα το καλαμπούρι. Και τη φωνή μου, που τη διατήρησα αυθεντική μέχρι το τέλος...». Δεν ήταν, όμως, μόνον η φωνή του Ευγένιου Σπαθάρη -ο οποίος πέθανε το βράδυ του Σαββάτου σε ηλικία 85 ετών- ταυτισμένη με τον ήρωα, που συμπύκνωσε σε μια σκιά το λαϊκό αίσθημα, τη σοφία, την κατεργαριά αλλά και τη φυσική αποκατάσταση του δικαίου. Ηταν κι ο ίδιος. Γιος του μεγάλου καραγκιοζοπαίκτη Σωτήρη Σπαθάρη, πέρασε όλη του τη ζωή συντροφιά με τους ήρωες του θεάτρου σκιών, μεταφέροντας για περισσότερα από 65 χρόνια την τέχνη του Καραγκιόζη και μπροστά από το πανί: στο θέατρο, στη δισκογραφία, στην τηλεόραση. Ετσι εξασφάλισε την «επιβίωση» του ήρωά του ακόμα και για γενιές που μεγάλωναν με το animation. Γι' αυτό ήταν κι απ' όσους, ελάχιστους, χρησιμοποιούσαν τον χαρακτηρισμό «είσαι Καραγκιόζης» ως τίτλο τιμής. Τον είχε μάλιστα αποδώσει στον Θανάση Βέγγο. «Μόνον αυτός εξέφρασε και στη ζωή του ό,τι εκφράζει ο λαϊκός ήρωας», είπε σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στον «Ταχυδρόμο» και στον Δ. Δουλγερίδη. Ηταν η τελευταία. Ο Ευγένιος Σπαθάρης πέθανε αργά το βράδυ του Σαββάτου, στο ΚΑΤ, όπου νοσηλευόταν από το βράδυ της Τετάρτης, αφού λίγο νωρίτερα, πέφτοντας από μια σκάλα, είχε τραυματιστεί σοβαρότατα στο κεφάλι. Ηταν 85 ετών. ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΕΙΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥ ΠΑΡΗΛΙΚΕΣ,ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΕΤΣΙ ΑΔΟΞΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΚΑΛΑ.ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΕΣΤΙ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΝΟΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΑΠΡΟΣΕΞΙΑΣ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΛΟΙΠΟΝ ΑΚΤΟΣ ΑΠΟ ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΛΥΠΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΟΤΙ ΗΤΑΝ 85 ΕΤΩΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΚΑΙ 3.000 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΝΤΡΟΠΗ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΟΥΣ ΑΔΑΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΑΝ ΝΟΜΙΖΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΗ ΣΑΝ 19ΧΡΟΝΟΣ.ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ.
