Αντιδρούν Φανάρι και Ομογένεια στη «λειτουργία» του Κρις Σπύρου
Σε δύσκολη θέση βρίσκονται το Φανάρι και η Ομογένεια της Πόλης από την απόφαση της οργάνωσης του Κρις Σπύρου να διοργανώσει λειτουργία στην Αγία Σοφία.Ο λόγος για την ιστορικά ανύπαρκτη «παγκόσμια ενορία της Αγίας Σοφίας», την οποία ίδρυσαν ορισμένοι ως «οργάνωση» και με τη στήριξη Αμερικανών πολιτικών και πολιτευτών, παραμερίζουν κάθε «Πρώτο» και ομιλούν για δήθεν λειτουργία στην Αγία Σοφία, ημέρα εορτής του ναού, όπως υποστηρίζουν, αγνοώντας ότι ο ναός είναι αφιερωμένος στο όνομα της Του Θεού Σοφίας, δηλαδή της Πανσοφίας του Θεού.
Η ιστορία ξεκίνησε όταν ο Κρις Σπύρου ανήγγειλε ότι ίδρυσε έναν «θρησκευτικό μη κερδοσκοπικό οργανισμό» με την επωνυμία «Παγκόσμια Ενορία της Αγίας Σοφίας». Ο εν λόγω Ελληνοαμερικανός, υποστηρικτής Αμερικανών πολιτικών και ιδιαίτερα του προέδρου Κλίντον, κινήθηκε στις ΗΠΑ χρησιμοποιώντας τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των πιστών, ευνοήθηκε και στο εγχείρημά του αυτό από τις γνωριμίες που διέθετε στην αμερικανική πολιτική σκηνή.
Αντίθετοι με την κίνηση αυτή σύσσωμοι οι Κωνσταντινουπολίτες και το Φανάρι, το οποίο διαμηνύει διά του αρχιγραμματέα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, Ελπιδοφόρου Λαμπρυνιάδη: «Ουδεμίαν γνώσιν έχει ο Οικουμενικός Παριάρχης κ. Βαρθολομαίος, περί δήθεν τελέσεως θείας λειτουργίας εις την Αγίαν Σοφίαν και μάλιστα εις συγκεκριμένην ημερομηνίαν εντός του τρέχοντος έτους και επομένως αι σχετικαί διαδόσεις είναι απλώς φήμαι, αβάσιμοι και ανυπόστατοι».
Η συγκέντρωση των ανθρώπων αυτών στον περίγυρο του πανανθρώπινου μνημείου είναι επικίνδυνη αφού θα μαζευτούν όλα τα ακραία εθνικιστικά και θρησκευτικά στοιχεία με απρόβλεπτες συνέπειες.
Επικίνδυνη επίσης γιατί η κίνηση αυτή φέρνει σε δύσκολη θέση το Φανάρι, το οποίο με έναν πολιτικό και θρησκευτικό φρονηματισμό ακολουθεί ήπια πολιτική υπέρ της Εκκλησίας και του ποιμνίου του.
Είναι όμως ταυτόχρονα και αντικανονική εκκλησιαστικά η παρουσία έστω και ενός κληρικού, ο οποίος θα τολμήσει όχι μόνο να τελέσει μια ακολουθία, αλλά και να διαβάσει μια απλή ευχή, χωρίς να λάβει την άδεια του οικείου ποιμενάρχη, που εν προκειμένω είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Για να αντικρούσει δε την εκκλησιαστική τάξη, ο Κρις Σπύρου δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι «η Ενορία» του δεν ανήκει κάπου εκκλησιαστικά, οπότε και δεν χρειάζεται άδεια του εκκλησιαστικά οικείου ποιμενάρχη οπότε και εκκλησιαστικά κρίνεται ως σχισματική και αντικανονική.
Τα ερωτήματα λοιπόν που τίθενται είναι απλά: Αφού γνωρίζουν ότι δεν θα τους επιτραπεί η είσοδος, γιατί οι τόσο «εθνικά, πατριωτικά και ορθόδοξα υπερήφανοι» προβαίνουν σε παρόμοιες κινήσεις εντυπωσιασμού;
Ο καθένας θα χρησιμοποιεί την Πόλη και την Ομογένεια για την προβολή του «αφού το θέμα καλά πουλάει»; εκτός και εάν πραγματικά κάποιοι επιθυμούν να δημιουργούν προβλήματα στο Φανάρι και στους εναπομείναντες Ελληνες, στοχεύοντας σε πολιτικά οφέλη, οπότε και το όλο θέμα παίρνει άλλες διαστάσεις.
