Για πρώτη φορά οι απειλές του “σχεδίου Πυθία” με ονοματεπώνυμο. Απαιτείται η παρέμβαση του ανακριτή για να καλέσει τον τ. υπουργό που χειρίζεται την υπόθεση, καθώς και την υπόθεση των υποκλοπών (έχουν συγχωνευθεί).
Αυτή η κατάθεση μπορεί να οδηγήσει στην φυλακή όλα τα καθάρματα της συμμορίας που διέλυσε την Ελλάδα. Πολιτικούς, δημοσιογράφους, εκδότες, τραπεζίτες.
“Εάν υπογράψεις, πέφτετε”. Αυτό ήταν το μήνυμα προς την κυβέρνηση Καραμανλή τον Απρίλη του 2008.
Πολλά έχουν ακουστεί για την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή και τα υπόγεια νήματα που κίνησαν ξένες δυνάμεις για να ανακόψουν την πολιτική των αγωγών.Μία απόφαση Εθνικής σημασίας που θα καθιστούσε την Ελλάδα πανίσχυρο ενεργειακό κόμβο, με ότι αυτό συνεπάγεται στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι.
Μέχρι σήμερα, έχουν ακουστεί πολλά, με επίκεντρο τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη που όπως φημολογείται, επέσυρε δυσφορία και απειλές προς την Ελληνική κυβέρνηση με απόγειο το περιβόητο “σχέδιο Πυθία”.
Σήμερα, θα σας αποκαλύψουμε για πρώτη φορά, τον κύριο λόγο, το σημείο εκκίνησης της πραξικοπηματικής πτώσης της τότε κυβέρνησης, την ευθεία απειλή στον αρμόδιο υπουργό από τον πρέσβη υπερδύναμης.
Η αποκάλυψη αυτή, αν και έχουν περάσει 5 χρόνια από το συμβάν, γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη από δύο παράγοντες:
Τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που πλέον αποδεικνύεται πως έχει το υπέδαφος της Ελλάδας, αλλά και η υπόθεση πώλησης της ΔΕΠΑ που το έντονο Ρωσικό ενδιαφέρον αναζωπυρώνει τις εντάσεις παρά την λαίλαπα του παπανδρεϊκού καθεστώτος. Όλα δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει ακόμα ελπίδα. Αυτή η αειφόρος Πατρίδα δεν άξιζε την ύβρη που της επιφυλάξαμε, την ντροπή που οφείλουμε σαν λαός να ξεπλύνουμε για να κοιτάξουμε με υπερηφάνεια τις επόμενες γενιές.
Το κεντρικό πρόσωπο δεν είναι άλλος από τον τότε αρμόδιο υπουργό ανάπτυξης, Χρήστο Φώλια. Ο διάλογος που θα διαβάσετε είναι δια στόματος του ιδίου σε στενό κύκλο συνομιλητών. Η σημασία τους όμως δεν επιτρέπει την αποσιώπηση τους.
Ήταν Απρίλης του 2008, όταν ο Χρήστος Φώλιας υπέγραφε την συμφωνία για τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου Νοβοροσίνσκ – Βουλγαρίας. Η συμφωνία ήταν μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος των γεγονότων που επακολούθησαν και όχι ο αγωγός πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη. Το φυσικό αέριο ήταν το κλειδί. Αυτός ο αγωγός λοιπόν, είχε δύο παρακλάδια.
Το πρώτο θα στόχευε στην καρδιά της Ευρώπης, περνώντας από Ουγγαρία – Αυστρία.
Το δεύτερο και σημαντικότερο, θα περνούσε από Ελλάδα – Ιταλία.
15 ημέρες πριν την υπογραφή, τον Μάρτη του 2008 δηλαδή, ο υπουργός ανάπτυξης Χρήστος Φώλιας, δέχεται πρόσκληση και συναντά τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα.
Για να ακούσει έκπληκτος την ευθεία απειλή:
“Εάν υπογράψετε την συγκεκριμένη σύμβαση (για τον αγωγό φυσικού αερίου επαναλαμβάνουμε), να θυμάστε ότι έρχεστε σε αντίθεση με ύψιστα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Κάτι το οποίο δεν θα επιτρέψουμε να περάσει έτσι”…