Τα περισσότερα από τα παιδιά εμφάνιζαν ψυχονευρωτικές καταστάσεις, αγχώδεις διαταραχές, φοβίες, ανασφάλειες και εξαρτήσεις με πρώτη αυτή του ίντερνετ. Η ηλικία των παιδιών ξεκινάει από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους και φτάνει μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Τα περισσότερα προβλήματα αφορούσαν τις ηλικίες 7-15 ετών.
«Σήμερα χρειάζεται βοήθεια και στήριξη όλη η οικογένεια. Είμαστε μία κοινωνία που έχει στηριχτεί πολύ στην ύλη. Αυτή καταρρέει σήμερα λόγω της οικονομικής κρίσης κι όπως αποδεικνύεται δεν έχουμε στηρίγματα. Οι γονείς είναι απελπισμένοι, χάνονται στον δικό τους πανικό και αδυνατούν να συμπαρασταθούν στα παιδιά τους» εξηγεί στην "Π" η διευθύντρια του Κέντρου Βιολέτα Κοντούδη Τα παιδιά, ζώντας σ' ένα κλίμα αβεβαιότητας και άλλων προβλημάτων, γεμίζουν με άγχος και φοβίες. Και αυτή είναι η χειρότερη απειλή για την κοινωνία μας ακόμα και από την έλλειψη φαγητού».
Η κ. Σιγάλα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη σωστών σχέσεων ανάμεσα στους εφήβους και τους γονείς καθώς διαπιστώνεται, από την αυξημένη προσέλευση των γονέων, ότι δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας. Τα παιδιά ζουν μέσα από ένα δικό τους κόσμο που έχουν φτιάξει, με τη βοήθεια των γονιών τους που τα εξοπλίζουν με τα πιο σύγχρονα μέσα (κινητά, κομπιούτερ κ.ά.), με αποτέλεσμα να έχουν φτάσει στο σημείο το μόνο κοινό που μοιράζονται να είναι η στέγη.
ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΤΕ ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΟΥΣ.