FACEBOOK ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑΚΙΑ

Αν δαπανάτε πολύ από τον χρόνο σας να χαζεύετε τις διάφορες αναρτήσεις στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook, ιδιαίτερα κατά τις εορταστικές ημέρες, ίσως θα πρέπει να

Η μελέτη, η οποία εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, δείχνει ότι η υπερβολική χρήση

Η μελέτη, η οποία εκπονήθηκε σε χίλιους χρήστες του μέσου, κατά κύριο λόγο γυναίκες, υποδηλώνει ότι η συχνή χρήση του Facebook, αλλά και άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, «μπορεί να επηρεάσει πολύ αρνητικά τη συναισθηματική μας ευδαιμονία και την ικανοποίηση που έχουμε από τη ζωή μας», σημειώνουν οι ειδικοί.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο φθόνος και η επιδείνωση της διάθεσης από τη δαπάνη πολύ χρόνου στην ανάγνωση και παρακολούθηση της διαδικτυακής ζωής των άλλων χρηστών δημιουργεί «μη ρεαλιστικές κοινωνικές συγκρίσεις». Πιθανότατα σε αυτούς τους μηχανισμούς ακριβώς να οφείλεται ότι έπειτα από πολλές ώρες μπροστά από την οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή νιώθουμε εκνευρισμό και θλίψη. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, αυτή δεν πρέπει να είναι η αμετάβλητη πραγματικότητα. Η έναρξη συζητήσεων, αλλά και η επαφή και επικοινωνία με τους άλλους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να γεννήσει και πιο παραγωγικές αλλά και ευχάριστες εμπειρίες.

Η μελέτη, η οποία αξίζει να σημειωθεί δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Cyberpsychology, Βehaviour and Social Networking, επισημαίνει ότι μια ιδανική λύση που θα σας κάνει στιγμιαία πολύ πιο ικανοποιημένους από τον καθημερινό σας βίο είναι να κλείσετε τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και να αποφύγετε να συνδεθείτε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επί μία εβδομάδα. Αν, βέβαια, μπορείτε να αποστερηθείτε όλες αυτές τις φωτογραφίες από τις διακοπές στα χιονισμένα τοπία, τα πανέμορφα στολισμένα σπίτια και, βέβαια, τις εικόνες οικογενειακής θαλπωρής.

Επιστημονική πρωτοπορία

Το Facebook, ωστόσο, δεν είναι φτιαγμένο μόνο για να μας κάνει να νιώθουμε άσχημα για τη ζωή μας. Αντιθέτως, μπορεί να αποτελέσει και εφαλτήριο επιστημονικής πρωτοπορίας. Πριν μερικές ημέρες η εταιρεία Facebook Inc. ανακοίνωσε την έναρξη συνεργασίας με τα Πανεπιστήμια Χάρβαρντ, Πρίνστον και άλλα δεκαπέντε ιδρύματα πανεπιστημιακής εκπαίδευσης προκειμένου να φέρουν σε πέρας προγράμματα τεχνολογικής έρευνας.

Η συμφωνία ανάμεσα στο «Κτίριο 8» του Facebook και στα πανεπιστήμια συνήφθη σε μια στιγμή κατά την οποία ο ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης προσπαθεί να εντοπίσει νέες πηγές χρηματοδότησης αφού τα διαφημιστικά έσοδα φαίνεται ότι έχουν φτάσει στα όριά τους. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν γίνει γνωστές οι λεπτομέρειες του προγράμματος, αλλά όπως επισημαίνουν οι επαΐοντες, η νέα συμφωνία θα επιτρέψει την εκπόνηση των ερευνητικών προγραμμάτων σε πολύ μικρότερο χρόνο από αυτόν που απαιτείται μέχρι σήμερα.

Τα πανεπιστήμια που θα συμμετάσχουν στην προσπάθεια πρόκειται να λαμβάνουν κάποια αμοιβή από το Facebook, η οποία δεν έχει ακόμη καθοριστεί.

ξανασκεφτείτε τις προτεραιότητές σας. Ερευνα που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα υποδεικνύει ότι η

του συγκεκριμένου μέσου πυροδοτεί έντονα συναισθήματα φθόνου και, ως εκ τούτου, γεννά δυστυχία. Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι, αναφέρει η ίδια μελέτη, η σιωπηλή παρακολούθηση των τεκταινόμενων στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, η παράδοξη αυτή κατασκοπεία κατά την οποία ο χρήστης δεν έρχεται σε επαφή με κανέναν, ούτε αλληλεπιδρά με οποιονδήποτε.

θέαση όλων εκείνων των αψεγάδιαστων φωτογραφιών και των στιγμών οικογενειακής ευτυχίας μπορεί να σας κάνουν πραγματικά δυστυχισμένο.

Έντυπη

ΤΟΜΑΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΠΕΤΑΜΑ.

Θα ήθελα να σας προειδοποιήσω ότι δυστυχώ αυτή η εκπληκτική μάσκα δεν είναι κατάλληλη για άτομα με πολύ ευαίσθητο δέρμα και όσοι είναι επιρρεπείς σε αλλεργίες. Οι Ντομάτες είναι ένα ειδικό προϊόν που γρήγορα και αποτελεσματικά επηρεάζει το δέρμα. Αλλά όλα τα άλλα είναι απλά μια αμαρτία να μην δοκιμάσετε αυτό το ισχυρό εργαλείο!

Διευρυμένοι πόροι, φλεγμονή, ερυθρότητα, δυσάρεστες ουλές:  η ντομάτα είναι σε θέση να διορθώσει πολλές αδυναμίες του δέρματος και να το ανανεώσει ...
Αυτή είναι η μέθοδος θα βελτιώσει γρήγορα την εμφάνιση σας.

Μάσκα ντομάτας

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κομμάτι του πολτού ντομάτας και την ίδια την ντομάτα. Αφήστε την φέτα της ντομάτας στο πρόσωπο σας και στην συνέχεια ξεπλύνετε με χλιαρό νερό και χρησιμοποιήστε την κανονική ενυδατική τονωτικό για τον τύπο του δέρματός σας. Μπορείτε να κρατήσετε τη μάσκα για περίπου μια ώρα, αλλά ακόμη και 15 λεπτά είναι αρκετά για τη μετατροπή!

Μια πολύ καλή μάσκα για λιπαρό δέρμα : ανακουφίζει από τη φλεγμονή πάρα πολύ σύντομα! Το μυστικό είναι ότι η οξύτητα της ντομάτας βοηθά στο να καθοριστεί το σωστό  pH-ισορροπίας του δέρματος. Επίσης έχουν βιταμίνες Α, C, Ε και Β6 οι ντομάτες που βελτιώνουν τόνο του δέρματος, λείανση των ρυτίδων, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος και τη χροιά.

ΑΠΟ ΚΑΛΙΟ ΠΩΣ ΕΙΣΘΑΙ ΣΗΜΕΡΑ;;

Πληθώρα τροφών παρέχουν στον οργανισμό μας το κάλιο που χρειάζεται, με φυσικούς τρόπους, φυσιολογικούς ρυθμούς και στη σωστή ποσότητα. Δείτε ποιες είναι αυτές.

Το κάλιο είναι ένα από τα σημαντικά μέταλλα του οργανισμού μας και καλό είναι να

γνωρίζουμε πως, όσο περισσότερο κάλιο λαμβάνουμε μέσα από την καθημερινή διατροφή μας, τόσο περισσότερο προστατεύουμε τον οργανισμό μας από την υπέρταση, τις πιθανότητες εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου και τα καρδιακά νοσήματα.

Στην πράξη και για να λέγεται η αλήθεια, οι σύγχρονες διατροφικές συνήθειες ανεβάζουν τα επίπεδα του νατρίου στον οργανισμό, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το πολύ σημαντικό κάλιο. Το κάλιο είναι στοιχείο αναγκαίο για την προστασία των αιμοφόρων αγγείων από οξειδωτικές βλάβες, ενώ εμποδίζει τα τοιχώματα των αγγείων να παχαίνουν, προστατεύοντας έτσι από την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων και όχι μόνο.

Επειδή όμως και για το κάλιο, υπάρχουν κάποια επιτρεπτά όρια στον οργανισμό, καλό είναι να το ελέγχουμε και να αποφεύγουμε τη χρήση χημικών παρασκευασμάτων που θα ανεβάσουν αυτά τα όρια απότομα και ίσως ανεξέλεγκτα, όταν μάλιστα υπάρχει πληθώρα τροφών που μας παρέχουν το κάλιο που χρειαζόμαστε, με φυσικούς τρόπους, φυσιολογικούς ρυθμούς και στη σωστή ποσότητα.

Ακολουθούν οι τροφές που μας παρέχουν το σημαντικό αυτό μέταλλο και τις βρίσκουμε εύκολα στο μανάβη και το super market, αν δεν τις έχουμε ήδη στο ψυγείο μας.

Γλυκοπατάτες

Δεν το περιμένατε, αλλά οι γλυκοπατάτες και όχι οι μπανάνες, είναι πρώτες σε περιεκτικότητα καλίου στο διατροφικό βασίλειο. Μια γλυκοπατάτα περιέχει 694 mg καλίου και μόνο 131 θερμίδες. Εκτός από το κάλιο, προσφέρουν φυτικές ίνες, βήτα-καροτένιο και υδατάνθρακες για ενέργεια, στους τυχερούς που θα τις εντάξουν στη διατροφή τους.

Σάλτσα ντομάτας

Μπορεί οι φρέσκιες ντομάτες να προτιμώνται πάντα, αλλά η αλήθεια είναι πως η ντομάτα σε σάλτσα ή πελτέ, είναι καλύτερη πηγή καλίου. Το ¼ μιας κούπας ντοματοπελτέ περιέχει 664 mg καλίου, ενώ ½ κούπα με πουρέ ντομάτας μας δίνει 549 mg του σημαντικού αυτού στοιχείου.

Τα χόρτα του παντζαριού

Τα χόρτα από τα παντζάρια που συνήθως πετάμε, καλό θα ήταν από δω και πέρα να τα μαγειρεύουμε και να τα τρώμε. Το ελαφρώς πικρό, πράσινο κομμάτι από τα τεύτλα, περιέχει 644 μγ καλίου ανά μισή κούπα. Το παντζάρι είναι σε κάθε περίπτωση ένα λαχανικό που μας προσφέρει πολλά, από φολικό οξύ μέχρι αντιοξειδωτικά και τώρα η διατροφική του αξία ανεβαίνει ακόμα περισσότερο.

Φασόλια

Τα άσπρα φασόλια είναι οι πλουσιότερη πηγή καλίου, ανάμεσα στη μεγάλη οικογένεια των οσπρίων. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η φάβα, οι γίγαντες και οι φακές δεν είναι επίσης καλές πηγές και είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως όλα τα όσπρια κάνουν καλό στην καρδιά και θα πρέπει να είναι βασικό κομμάτι της διατροφής μας, αν δεν είναι ήδη.

Γιαούρτι

Αρκεί να γνωρίζουμε ότι 220 γραμμάρια άπαχου γιαουρτιού περιέχουν 579 μγ καλίου και εύκολα θα το εντάξουμε στο καθημερινό διαιτολόγιο και στο πρωινό μας γεύμα με δημητριακά και αποξηραμένα φρούτα ή θα αντικαταστήσουμε τη μαγιονέζα σε σάντουιτς και σαλάτες με μια σως γιαουρτιού. Επιπλέον, το γιαούρτι περιέχει και προβιοτικά που βοηθούν σημαντικά στην υγεία του εντέρου.

Μύδια

Σε κονσέρβα ή ακόμα καλύτερα, φρέσκα, τα μύδια όχι μόνο έχουν μπόλικο κάλιο αλλά και ακόμα περισσότερη βιταμίνη B12. Περισσότερη από κάθε άλλη τροφή για την ακρίβεια.

Δαμάσκηνα

Ο χυμός από δαμάσκηνα, μπορεί να μην είναι τόσο δημοφιλής όσο άλλοι χυμοί, αλλά στο θέμα του καλίου είναι από τις καλύτερες επιλογές, αφού ¾ κούπας περιέχουν 530 μιλιγκράμ καλίου και μισή κούπα κομπόστα δαμάσκηνα έχουν σχεδόν 400 μιλιγκράμ. Τα δαμάσκηνα είναι εξαιρετική τροφή, αφού δεν προσφέρουν μόνο καλή λειτουργία του εντέρου, αν και αυτό είναι το πιο γνωστό τους χαρακτηριστικό, αλλά και ενίσχυση των οστών.

Ψάρι

Τα σαρκώδη ψάρια, όπως είναι ο μπακαλιάρος και ο τόνος, προσφέρουν, σε όσους τα καταναλώνουν, 500 μγ κάλιο για κάθε 85 γραμμάρια. Επίσης, καλές ποσότητες καλίου προσφέρει και η πέστροφα, ενώ όλοι γνωρίζουμε πως τα ψάρια δεν προσφέρουν μόνο κάλιο στον οργανισμό. Εκτός από όλα τα θρεπτικά στοιχεία οι έρευνες δείχνουν πως, όσο περισσότερο ψάρι καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο αυξάνουμε το μέσο όρο ζωής μας εξαιτίας των υγιών λιπαρών που περιέχουν, ενώ ρίχνουμε κατά 35% τις πιθανότητες θανάτου από προβλήματα στην καρδιά.

Φασόλια σόγιας

Τα ανεπεξέργαστα προϊόντα της σόγιας, όπως είναι τα φασόλια ενταμάμε, είναι σημαντική πηγή πρωτεΐνης και έχουν και αντιφλεγμονώδη δράση στον οργανισμό. Και για να μην ξεχνιόμαστε, μισή κούπα βραστά φασόλια σόγιας, περιέχουν 500 μγ καλίου.

Μπανάνα

Η μπανάνα που όλοι καταφεύγουν, όταν οι εξετάσεις δείξουν χαμηλό κάλιο στον οργανισμό, έχει δικαιολογημένα αυτή τη φήμη, αφού μια μεσαία μπανάνα περιέχει 400 μγ καλίου. Εκτός αυτού, όπως όλες οι τροφές, που έχουν πολλά να δώσουν, έτσι και η μπανάνα παρέχει στον οργανισμό καλούς υδατάνθρακες, χορταίνει και ενισχύει τη λειτουργία του μεταβολισμού.

Γάλα

Το γάλα, αν και δεν είναι κυρίως γνωστό για την προσφορά του σε κάλιο και το καταναλώνουμε –ή δεν το καταναλώνουμε- για ένα σωρό άλλους λόγους, η αλήθεια είναι ότι περιέχει και από αυτό το σημαντικό στοιχείο που είναι το κάλιο. Εάν μάλιστα δεν σας αρέσει το σκέτο γάλα, δοκιμάστε να το καταναλώσετε σε smoothies ή milkshakes.

Χυμός πορτοκαλιού

Ένα καλό πρωινό πάντα περιλαμβάνει ένα φρεσκοστυμμένο χυμό πορτοκαλιού και αν τον πίνετε ήδη, τότε λαμβάνετε τουλάχιστον 355 μγ καλίου καθημερινά. Εκτός αυτού, παρέχετε στον οργανισμό σας ασβέστιο, φολικό οξύ και βιταμίνη Β.

ΡΑΓΔΑΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αύξηση καταγράφεται και στις αυτοκτονίες, οι οποίες ανήλθαν στις 564 το 2014, έναντι 533 το 2013, ενώ τεράστια είναι η αύξηση και στους θανάτους από ψυχικές διαταραχές.

Σημαντική αύξηση των θανάτων από καρκίνο, νοσήματα των αιμοποιητικών οργάνων, ψυχικές διαταραχές και του αναπνευστικού συστήματος, παρατηρείται τα τελευταία 15 χρόνια στην Ελλάδα.

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα (εμφράγματα και εγκεφαλικά) αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου, αλλά με σταθερή μείωση.

Τα παραπάνω προκύπτουν από τα στοιχεία της Στατιστικής Αρχήςσχετικά με τις αιτίες θανάτων στην Ελλάδα έως το 2014.

Πηγή των στοιχείων είναι τα πιστοποιητικά θανάτου που υποβάλλουν οι γιατροί και στις περιπτώσεις των αιφνίδιων ή βίαιων θανάτων οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, οι θάνατοι το 2014 παρουσίασαν αύξηση κατά 1,7%, φτάνοντας τους 113.740 (58.546 άνδρες – 55.194 γυναίκες), έναντι 111.794 το 2013 (57.630 άνδρες – 54.164 γυναίκες).

Σχεδόν ένας στους δύο θανάτους (45.859) οφείλεται σε νοσήματα του κυκλοφορικού. Ακολουθούν οι θάνατοι από καρκίνο (29.155) και από παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος (12.231).

Αύξηση καταγράφεται και στις αυτοκτονίες, οι οποίες ανήλθαν στις 564 το 2014, έναντι 533 το 2013. Οι αυτόχειρες αυξάνονται σταθερά, καθώς το 2000 ήταν 382, το 2010 έφτασαν στους 377, το 2011 ήταν 477 και έκτοτε αυξάνονται σταθερά.

Τεράστια είναι η αύξηση στους θανάτους από ψυχικές διαταραχές, οι οποίοι ήταν μόλις 84 το 2000, για να εκτιναχθούν το 2014 στους 669!

Διπλασιασμός καταγράφεται τα τελευταία 15 χρόνια στους θανάτους από παρασιτικά νοσήματα, οι οποίοι έφτασαν το 2014 τους 1.094, έναντι 483 θανάτων το 2000.

Νευρικό

Διπλάσιοι είναι και οι θάνατοι από νοσήματα του νευρικού συστήματος και των αισθητηρίων οργάνων (2.533 από 1.348).

Μεγάλη αύξηση παρατηρείται το ίδιο διάστημα και στους θανάτους από παθήσεις του αναπνευστικού, οι οποίοι εκτινάχθηκαν στους 12.231 από 7.994.

Το παρήγορο είναι ότι έχουμε υποδιπλασιασμό των θανάτων από τροχαία ατυχήματα, οι οποίοι το 2014 ήταν 1.025, έναντι 2.288 το 2000.

Δημ.Κ.

ΕΙΔΙΚΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΞ

Απεικόνιζαν διάφορες σεξουαλικές πράξεις και διακινούνταν σε πορνεία. Περιέγραφαν την αξία της ερωτικής στάσης ή έγιναν για να μη θίγεται ο αυτοκράτορας;

Τα πρώτα αρχαία νομίσματα κόπηκαν στη Λυδία της Μικράς Ασίας τον 7ο αιώνα π.Χ. Είχαν σχήμα φασολιού, ομοιόμορφο μέγεθος και ενιαία αξία. Οι Έλληνες τελειοποίησαν το είδος και έκοψαν νομίσματα σε σχήμα δίσκου με το έμβλημα της πόλης στην οποία κυκλοφορούσαν. Συνήθως είχαν κεφάλια σε πλάγια όψη και σχηματοποιημένα ζώα.

 

Ωστόσο, ορισμένα νομίσματα που κυκλοφόρησαν στη Ρώμη τον 1ο αιώνα π.Χ. έχουν προκαλέσει απορίες στους αρχαιολόγους ως προς τη χρήση τους. Στη μια όψη του νομίσματος απεικονιζόταν ανδρόγυνα ζευγάρια σε διάφορες σεξουαλικές στάσεις αλλά και από άτομα του ίδιου φύλλου, και στην άλλη όψη ένας λατινικός αριθμός.

 

Ήταν γνωστά ως «spintriae» καθώς έτσι αποκαλούσε ο Σουητώνιος τις νεαρές ιερόδουλες. Ανακαλύφτηκαν σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, όπου άκμασε η ρωμαϊκή αυτοκρατορία και είχαν κατασκευαστεί από μπρούτζο και ορείχαλκο. Παρόμοιες απεικονίσεις με σεξουαλικές πράξεις έχουν ανακαλυφθεί και στην Πομπηία.

 

Άλλωστε, οι Ρωμαίοι αγαπούσαν τον έρωτα και σύμφωνα με τον ποιητή Λίβιο αμέσως μετά τη σύσταση της Ρώμης, το σεξ έπαιζε βασικό ρόλο στη ζωή των πολιτών. Οι πόρνες ήταν περιζήτητες και οι Ρωμαίοι επισκεπτόταν συχνά πορνεία για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους.

Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι τα συγκεκριμένα νομίσματα σχεδιάστηκαν ως αντίτιμο για τις σεξουαλικές υπηρεσίες που πρόσφεραν οι ιερόδουλες στους άντρες. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία ο λατινικός αριθμός που απεικονίζεται στη μια όψη είναι το κόστος για τη σεξουαλική πράξη που απεικονίζεται στην άλλη όψη.

Ωστόσο, ο Ρωμαίος ιστορικός, Δίων Κάσσιος, υποστηρίζει ότι τα νομίσματα κόπηκαν κατ’εντολή του αυτοκράτορα Τιβέριου, ο οποίος θεωρούσε προσβολή να χρησιμοποιούνται τα επίσημα νομίσματα με τη μορφή του μέσα στα πορνεία. Για το λόγο αυτό, δημιούργησε ειδικά νομίσματα με σεξουαλικό περιεχόμενο για όσους αναζητούσαν σεξ στους οίκους ανοχής.

ΑΜΦΕΤΑΜΙΝΕΣ ΨΥΧΡΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Οι αμφεταμίνες είναι συνθετικές διεγερτικές ουσίες. Επιδρούν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα για να το διεγείρουν και να δώσουν ενέργεια στο χρήστη, περίπου με τον ίδιο τρόπο που ενεργεί και η φυσική αδρεναλίνη του σώματος. Χρησιμοποιείται μερικές φορές στα χάπια αδυνατίσματος γιατί μειώνει την επιθυμία για φαγητό.

Υπάρχουν διάφορα είδη αμφεταμινών: η ίδια η αμφεταμίνη, η μεθαμφεταμίνη, η δεξτροαμφεταμίνη και η δεξτρομεθαμφεταμίνη. Όσον αφορά την επίδραση, δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ τους. Οι διαφορές αφορούν τον τρόπο παρασκευής, καθώς και τη σχετική ισχύ κάθε ουσίας.

Παλιότερα, οι ουσίες αυτές αγοράζονταν νόμιμα και χορηγούνταν κατά εκατομμύρια, κυρίως σε γυναίκες ως χάπια διαίτης και ως μέσο για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης. Χρησιμοποιούνταν επίσης σε μεγάλες ποσότητες από οποιονδήποτε ήθελε να μείνει ξύπνιος, από σπουδαστές που διάβαζαν για τις εξετάσεις τους μέχρι οδηγούς φορτηγών.

Υπάρχει ακόμα μια μεγάλη ποικιλία φαρμάκων τύπου αμφεταμινών, που μειώνουν την όρεξη που διατίθενται για τον έλεγχο του βάρους, και που μπορεί να τα προμηθευτεί κάποιος χωρίς ιατρική συνταγή στο διαδίκτυο, παρά τις αυξανόμενες ανησυχίες για τον κίνδυνο εξάρτησης. Αυτό που χρησιμοποιείται ακόμα ιατρικά είναι η μεθυλφαινιδάτη για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων υπερκινητικών παιδιών.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Οι αμφεταμίνες εμφανίστηκαν πρώτη φορά στην αγορά ως φάρμακα που χορηγούνται για την κατάθλιψη και τη θεραπεία της παθολογικής υπνηλίας (ναρκοληψία). Το 1932, η θειική αμφεταμίνη μπήκε στην αγορά από τη φαρμακευτική εταιρεία Smith, Kline & French (SKF) ως Benzedrine για το άσθμα, εισπνεόμενο και σε ταμπλέτες.

Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι στρατιώτες σε όλα τα σώματα προμηθεύονταν ελεύθερα αμφεταμίνες σε μια προσπάθεια τόνωσης του ηθικού και αντιμετώπισης της κόπωσης από τη μάχη. Υπολογίζεται ότι 72 εκατομμύρια χάπια χορηγήθηκαν στις Βρετανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Μετά από αυτό, Αμερικανοί στρατιώτες που πολεμούσαν στην Κορέα πήραν ένα μείγμα από αμφεταμίνη και ηρωίνη, κι έτσι έχουμε την πρώτη καταγεγραμμένη χρήση των “speedballs”.

Καθώς αυξάνονταν οι περιορισμοί και οι έλεγχοι στα φαρμακευτικά προϊόντα, η παράνομη παρασκευή αμφεταμινών απογειώθηκε και το εμπόριο τους συσχετίστηκε κυρίως με τις συμμορίες μοτοσικλετιστών.

ΕΠΙΔΡΑΣΗ

Στο δρόμο, το ναρκωτικό διατίθεται στους χρήστες ως μια υπόλευκη ή ροζ σκόνη, η οποία μπορεί να ληφθεί από το στόμα (συχνά με ένα ποτό) ή από τη μύτη, ή να διαλυθεί και να προετοιμαστεί για ένεση.

Η αμφεταμίνη είναι ένα από τα πιο νοθευμένα ναρκωτικά και στους χρήστες συχνά πωλούνται ναρκωτικά που της μοιάζουν, όπως η φαινυλπροπανολαμίνη, η εφεδρίνη ή και απλές ταμπλέτες καφεΐνης ή σκόνη. Η παράνομα παρασκευασμένη αμφεταμίνη έχει συχνά αρκετά έντονη μυρωδιά, σαν «ψαρίλα». Η ασυνήθιστη αυτή μυρωδιά προκαλείται από την παρουσία διάφορων χημικών, που χρησιμοποιούνται κατά τη διαδικασία παρασκευής του ναρκωτικού.

Καθώς είναι ισχυρές διεγερτικές ουσίες, οι αμφεταμίνες παράγουν αισθήματα ευθυμίας, αυξημένης ενεργητικότητας, αυτοπεποίθηση, βελτιωμένη ικανότητα συγκέντρωσης και μια αξιοσημείωτη μείωση στην ανάγκη για ύπνο και φαγητό. Έτσι, τις προτιμούν ως μια «δραστική» ουσία πολλές ομάδες ανθρώπων, όπως οι σπουδαστές, οι αθλητές, οι οδηγοί φορτηγών, και για ψυχαγωγικούς λόγους όσοι θέλουν να μείνουν ξύπνιοι όλη τη νύχτα σε χορούς και πάρτι. Η δυνατότητα της ουσίας να μειώνει την όρεξη και να προκαλεί και μείωση του βάρους εκτιμάται πολύ από όσους θέλουν να αδυνατίσουν.

Με λήψη από το στόμα, μια μέτρια δόση αμφεταμινών θα αρχίσει να επενεργεί αργά (μετά από μισή ώρα περίπου) και η επίδραση της θα διαρκέσει 3-4 ώρες. Η σκόνη αμφεταμίνης που σνιφάρεται δρα πιο γρήγορα -μέσα σε 20 λεπτά περίπου- και οι πιο έντονες επιδράσεις μπορούν να διαρκέσουν 4-6 ώρες. Αν το ναρκωτικό ληφθεί με ένεση, η σωματική και η ψυχολογική επίδραση εντείνεται. Μετά από μια δόση 10-20 mg, που λαμβάνεται με ενδοφλέβια ένεση (την οποία οι χρόνιοι χρήστες ίσως επαναλαμβάνουν κάθε 1-2 ώρες), οι χρήστες νιώθουν μια ξαφνική έντονη έξαψη.

Η επίδραση μιας δόσης μέχρι 60 mg μπορεί να διαρκέσει 4-6 ώρες κι έτσι είναι πολύ πιο οικονομική απ’ όσο η κοκαΐνη, η επίδραση της οποίας διαρκεί μόνο μερικά λεπτά και όπου απαιτείται μεγαλύτερη ποσότητα για να διατηρηθεί η επίδραση. Ο συστηματικός χρήστης μπορεί να καταναλώσει 250-300 mg τη μέρα, αν και έχει αναφερθεί ημερήσια δόση μέχρι και 1.000 mg από κάποιους χρήστες.

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ – ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Με λήψη από το στόμα σε χαμηλές δόσεις (5-10 mg καθαρής ουσίας), η σωματική επίδραση μπορεί να περιλαμβάνει έντονη αναπνοή και ταχυκαρδία, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, μείωση της όρεξης, διαστολή στις κόρες των ματιών, ξηροστομία, διάρροια και συχνοουρία. Οι αμφεταμίνες μπορεί να προκαλέσουν αντίδραση με συγκεκριμένες τροφές και ποτά που περιέχουν τυραμίνη, όπως το κόκκινο κρασί Chianti και αρκετά τυριά, που μπορεί να προκαλέσουν πονοκέφαλο και αύξηση αρτηριακής πίεσης.

Οι μεγαλύτερες δόσεις (μέχρι 20 mg καθαρής ουσίας σε περίοδο 24 ωρών) μπορεί να συνοδευτούν από ενίσχυση της επίδρασης που έχουν οι χαμηλότερες δόσεις μαζί με κοκκίνισμα, εφίδρωση, πονοκεφάλους, τρίξιμο των δοντιών, σφίξιμο των σιαγόνων και την αίσθηση έντονης ταχυκαρδίας. Το αίμα πιθανόν να εκτραπεί από τα περιφερειακά αγγεία, κι έτσι ο χρήστης να χλομιάζει, ενώ μπορεί επίσης να νιώθει τα άκρα του κρύα.

Οι αμφεταμίνες έχουν επίσης την τάση να εντείνουν τα αισθήματα και τα συναισθήματα του χρήστη για τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του. Οι χαμηλές με μέτριες δόσεις δεν διακόπτουν τον ειρμό της σκέψης. Οι χρήστες μιλούν λογικά, αλλά μπορεί να γίνουν πολύ ομιλητικοί και μερικές φορές επιθετικοί. Αυτό που στο χρήστη μπορεί να φαίνεται μια ευφυής διορατική σκέψη, διατυπωμένη τεκμηριωμένα, για το νηφάλιο ακροατή μπορεί να είναι μια ασυναρτησία. Οι χρήστες συχνά νιώθουν αυξημένη ικανότητα συγκέντρωσης, όμως αυτή επικεντρώνεται με ψυχαναγκαστική προσήλωση σε ένα συγκεκριμένο έργο.

Ακόμα και με μικρές δόσεις μπορεί να προκληθεί η λεγόμενη «αμφεταμινική ψύχωση». Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από ακραίες διακυμάνσεις στη διάθεση, καθώς και αναστάτωση, ευερεθιστότητα, σύγχυση και πιθανά ξεσπάσματα ανεξέλεγκτης ή και βίαιης συμπεριφοράς. Με τακτική χρήση σε ψηλές δόσεις, η κατάσταση αυτή μπορεί να γίνει σοβαρή. Η ψύχωση υποχωρεί μόλις το ναρκωτικό αποβληθεί από το σώμα, συνήθως μέσα σε μερικές μέρες.

Η διεγερτική επίδραση δεν ενισχύει τις ενεργειακές πηγές του σώματος, αντίθετα τις εξαντλεί. Έτσι ο χρήστης νιώθει κουρασμένος, μόλις ξεθυμάνει η επίδραση της ουσίας. Το σώμα μπορεί να χρειάζεται 1-2 μέρες μέχρι να συνέλθει. Όταν ο χρήστης διακόπτει τη χρήση, νιώθει ακραία κούραση, και μπορεί να κοιμηθεί μέχρι και 48 ώρες. Το ξύπνημα συχνά συνοδεύεται από πείνα και αίσθημα κατάθλιψης. Ο λήθαργος μπορεί να παραμείνει για μερικές μέρες ή εβδομάδες, που κατά τη διάρκεια τους ο χρήστης μπορεί να νιώσει ξανά άγχος ή κρίσεις πανικού.

ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ

Το επίπεδο ανοχής σε κάθε άτομο θα καθορίσει τη δόση, στην οποία θα προκύψει τοξική αντίδραση ή υπερδοσολογία. Αυτή μπορεί να κυμαίνεται από 30-60 mg για ένα χρήστη που δεν έχει ανοχή, μέχρι 500 mg (μισό γραμμάριο) για έναν τακτικό χρήστη.

Αρχάριοι χρήστες έχει αναφερθεί ότι επιβιώνουν με δόσεις αρκετών εκατοντάδων μιλιγκράμ, και συστηματικοί χρήστες με δόσεις αρκετών γραμμαρίων. Τα συμπτώματα της υπερβολικής δοσολογίας περιλαμβάνουν μυϊκούς σπασμούς, ταχυπαλμία και ψηλό πυρετό.

Αν και το ναρκωτικό συνηθίζεται ανάμεσα στους θαμώνες των κλαμπ από τη δεκαετία του 1960, δεν υπάρχουν καταγεγραμμένοι θάνατοι, όπως με το Έκσταση, που να οφείλονται σε θερμοπληξία. Οι θάνατοι σχετίζονται συνήθως με τη λήψη του ναρκωτικού με ένεση, είτε άμεσα ως υπερβολική δόση είτε από επιπλοκές που προέρχονται από την ενδοφλέβια χρήση του ναρκωτικού.

Η λήψη αμφεταμίνης με ένεση μπορεί γα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, καθώς επισύρει τους κινδύνους της υπερβολικής δόσης, της φλεβικής βλάβης, καθώς και την πιθανότητα λοιμώξεων, που περιλαμβάνουν την ηπατίτιδα και τον ιό HIV, αν τα σύνεργα της ένεσηςτα χρησιμοποιούν πολλοί. Το γεγονός ότι η αμφεταμίνη του δρόμου είναι τόσο νοθευμένη με όλων των ειδών τις ουσίες, καθιστά τον κίνδυνο της βλάβης στις φλέβες, τους μυς και το ήπαρ πολύ πιθανό.

Τα άτομα που κάνουν ενέσεις αμφεταμίνης κάνουν πιο συχνά ένεση απ’ ό,τι όσοι κάνουν ενέσεις ηρωίνης, γεγονός που αυξάνει τους κινδύνους. Επίσης ίσως να είναι σεξουαλικά πιο δραστήριοι από τους χρήστες ηρωίνης, οπότε κινδυνεύουν περισσότερο από σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Η λήψη αμφεταμίνης με ένεση σε μακροχρόνια βάση σχετίζεται συχνά με το πολύ ποτό ή τη χρήση ηρωίνης και ηρεμιστικών, που λαμβάνονται για τη μείωση της έντασης και του άγχους που προκαλείται από τις αμφεταμίνες. Μπορεί να συμβεί και το αντίστροφο – η συστηματική χρήση αμφεταμίνης μπορεί να λειτουργήσει ως αντίβαρο στην καταπραϋντική, δράση του αλκοόλ, της ηρωίνης και των ηρεμιστικών.

Οι συστηματικοί χρήστες αμφεταμίνης μπορεί να ξεκινήσουν μια περίοδο συνεχούς χρήσης» που να διαρκεί αρκετές μέρες, παραμελώντας το φαγητό και τον ύπνο. Καθώς ο καιρός περνά, η αρχική ευφορία και αυτοπεποίθηση μπορεί να δώσουν τη θέση τους σε ψύχωση, που χαρακτηρίζεται από ξαφνικές εναλλαγές στη διάθεση, πιθανόν βίαιη ή επιθετική συμπεριφορά, καθώς και παραισθήσεις, οπτικές, ακουστικές, οσφρητικές και απτικές. Ο χρήστης μπορεί να πιστέψει ότι αυτές οι παραισθήσεις είναι πραγματικές ή μπορεί να τις νιώθει γνωρίζοντας ότι είναι προϊόν της φαντασίας και προκαλούνται από το ναρκωτικό.

Παραισθήσεις άλλου τύπου μπορεί να περιλαμβάνουν δυσάρεστες αισθήσεις, όπως τη μυρωδιά του γκαζιού ή την αίσθηση ότι έντομα κινούνται πάνω στο δέρμα. Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος, όσοι έχουν λανθάνουσα σχιζοφρένεια να εμφανίσουν την πάθηση μετά από συστηματική έστω και μέτρια χρήση ή ακόμα και μετά από μια μεγάλη δόση.

Επειδή η αμφεταμίνη απομυζά το ασβέστιο από το σώμα, οι συστηματικοί χρήστες έχουν χαλασμένα δόντια σε συνδυασμό με τρίξιμο των δοντιών, όπως προαναφέρθηκε.
Η συστηματική χρήση μπορεί να επιβαρύνει το καρδιαγγειακό σύστημα.

ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Η ανοχή στις αμφεταμίνες αναπτύσσεται γρήγορα. Ειδικά όταν το ναρκωτικό λαμβάνεται με ένεση, οι χρήστες μπορεί να παίρνουν δόσεις μέχρι και 2 γραμμαρίων ή περισσότερο, σε μια μάταιη προσπάθεια να επανακτήσουν την αρχική «έξαψη».

Δεν υπάρχουν σωματικά συμπτώματα στέρησης, που να συγκρίνονται με εκείνα των χρηστών οπιούχων. Ωστόσο, το αίσθημα της υπερβολικής κούρασης, της πείνας, της κατάθλιψης και του ακατάστατου ύπνου, που συνοδεύουν μια κρίση μακρόχρονης χρήσης, αποτελούν ένα μοντέλο συμπτωμάτων στέρησης, ειδικά καθώς τα αισθήματα αυτά εξαφανίζονται με την εκ νέου χρήση του ναρκωτικού.

Αν η ουσία λαμβάνεται τακτικά, μπορεί ακόμα και σε χρήστες μικρών ποσοτήτων να εμφανιστεί σημαντική ψυχολογική εξάρτηση, σε σχέση με το αίσθημα ευεξίας, αυτοπεποίθησης και ενεργητικότητας, που προκαλείται από την ουσία. Κάποια άτομα, κυρίως γυναίκες, μπορεί να εξαρτηθούν από την αμφεταμίνη στην προσπάθεια τους να κάνουν δίαιτα ή να παραμείνουν αδύνατοι. Η συστηματική χρήση μερικές φορές συσχετίζεται με την ανορεξία και τη βουλιμία. Υπάρχει μεγάλο ποσοστό υποτροπής ανάμεσα στους συστηματικούς χρήστες που διακόπτουν.

ΕΞΑΡΘΡΩΘΗΚΕ ΣΥΜΟΡΙΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ 145 ΑΤΟΜΩΝ

Οι 145 συλληφθέντες που «γέμισαν» την Αθήνα με ναρκωτικά (pics)

Στη δημοσιότητα έδωσε η Αστυνομία, τις φωτογραφίες 145 συλληφθέντων για την υπόθεση της διακίνησης ναρκωτικών στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για κύκλωμα που εξάρθρωσε την προηγούμενη εβδομάδα η Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Αθηνών, έπειτα από 8 μήνες παρακολούθησης και συστηματικής έρευνας.  Περιοχές, όπως τα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, η Πλατεία Αμερικής, η οδός Δροσοπούλου στην Κυψέλη, ο πεζόδρομος της Νομικής, το παρκάκι στο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών, η Πλατεία Κάνιγγος, η πλατεία Βικτωρίας και άλλες περιοχές του κέντρου των Αθηνών, είχαν μετατραπεί σε «γκέτο» για την πώληση ναρκωτικών των δραστών που είχαν καταγωγή από Αλβανία, Νιγηρία κ.α.

Αναλυτικά το δελτίο Τύπου της ΕΛΑΣ

Δίνονται στη δημοσιότητα, κατόπιν σχετικής Διάταξης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, τα στοιχεία ταυτότητας και οι φωτογραφίες εκατόν σαράντα πέντε (145) ατόμων, κατηγορουμένων ως μελών εγκληματικής οργάνωσης που δραστηριοποιείτο στην εμπορία ναρκωτικών στο κέντρο της Αθήνας και η οποία εξαρθρώθηκε στις 26-11-2016, από την Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Αθηνών. (Σχετικό από 28-11-2016 Δελτίο Τύπου).

Σε βάρος των ανωτέρω ασκήθηκε ποινική δίωξη για τα κακουργήματα της συγκρότησης-ένταξης-διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών από κοινού και κατ' εξακολούθηση στο πλαίσιο εγκληματικής οργάνωσης.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ 145 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ

Πηγή: iefimerida.g

ΝΑΡΚΟΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ

ΝΟΜΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 4139 Νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες διατάξεις Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Εκδίδομε τον ακόλουθο νόμο που ψήφισε η Βουλή: ΜΕΡΟΣ Α΄ ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΡΟΔΡΟΜΕΣ ΟΥΣΙΕΣ Άρθρο 1 Ορισμός ναρκωτικών 1. Με τον όρο «ναρκωτικά», κατά την έννοια του νόμου αυτού, νοούνται ουσίες με διαφορετική χημική δομή και διαφορετική δράση στο κεντρικό

νευρικό σύστημα και με κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τη μεταβολή της θυμικής κατάστασης του χρήστη και την πρόκληση εξάρτησης διαφορετικής φύσης, ψυχικής ή και σωμα− τικής και ποικίλου βαθμού, καθώς και την ανακούφιση των χρονίως πασχόντων από τα συμπτώματα συγκε− κριμένης νόσου, για την οποία αυτές κρίνονται ιατρικά επιβεβλημένες. 2. Οι ουσίες που υπάγονται στα ναρκωτικά περιλαμ− βάνονται ιδίως στους πίνακες Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄, οι οποίοι αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3459/2006 (Α΄103), όπως έχουν τροποποιηθεί με αποφάσεις που έχουν εκδοθεί κατ΄εξουσιοδότηση της παρ. 3 του άρ− θρου 1 του ν. 3459/2006. 3. Στις παραπάνω ουσίες δεν περιλαμβάνονται τα ακα− τέργαστα συγκομιζόμενα προϊόντα που προκύπτουν από την καλλιέργεια ποικιλιών κάνναβης του είδους Cannabis Sativa L χαμηλής περιεκτικότητας σε τετρα− ϋδροκανναβινόλη (THC) και συγκεκριμένα μέχρι 0,2%, σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις της νο− μοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Δικαιοσύνης, Διαφάνεις και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις καλλιέργειας των ποικιλιών κάνναβης του είδους Cannabis Sativa L, οι έλεγχοι τήρησης των όρων και προϋποθέσεων και κάθε σχετικό θέμα. 4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υγείας και Δικαι− οσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εκδίδεται ύστερα από γνώμη της Επιτροπής Ναρκωτι− κών μπορεί να προστίθενται ή να αφαιρούνται ουσίες στις κατηγορίες του άρθρου αυτού ή να μεταφέρονται από τη μία κατηγορία στην άλλη ή να μεταβάλονται οι όροι και οι προϋποθέσεις της διάθεσής τους, ιδίως σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις. Άρθρο 2 Παραγωγή, κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών 1. Η παραγωγή, κατοχή, μεταφορά, αποθήκευση, προ− μήθεια, επεξεργασία, κυκλοφορία και με οποιονδήποτε τρόπο μεσολάβηση στη διακίνηση των ουσιών του πίνα− κα Α΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3459/2006 (Α΄103), είναι αποκλειστικό δικαίωμα του Κράτους, που ασκείται από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.). Η διάθεση αυτών των ουσιών γίνεται μόνο σε εργαστήρια ή νοσο− κομεία για την εκτέλεση εγκεκριμένων προγραμμάτων, ύστερα από γνωμοδότηση της Επιτροπής Ναρκωτικών. 2. Η παραγωγή, κατοχή, μεταφορά, αποθήκευση, επε− ξεργασία γενικά των πρώτων υλών και των έτοιμων προϊόντων που εισάγονται από το εξωτερικό, καθώς και η διακίνηση των ουσιών των φαρμακοτεχνικών προϊό− ντων και των ιδιοσκευασμάτων του πίνακα Β΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3459/2006 (Α΄103), γίνεται μόνο από το Κρατικό Μονοπώλιο Ναρκωτικών, ύστερα από γνωμοδότηση της Επιτροπής Ναρκωτικών, με ευθύνη του Ε.Ο.Φ., ο οποίος εκδίδει και τη σχετική άδεια. 3. Η παραγωγή, μεταφορά, αποθήκευση, προμήθεια των ουσιών του πίνακα Γ΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3459/2006 (Α΄103), καθώς και των έτοιμων φαρμακο− τεχνικών προϊόντων και ιδιοσκευασμάτων που περιέ− χουν τις ουσίες αυτές, γίνεται από νομικά και φυσικά πρόσωπα μέσω του Κρατικού Μονοπωλίου Ναρκωτικών, ύστερα από γνωμοδότηση της Επιτροπής Ναρκωτικών με ευθύνη του Ε.Ο.Φ., ο οποίος εκδίδει τη σχετική άδεια και ελέγχει τη διαδικασία. Η διάθεσή τους στα φαρ− μακεία, στις φαρμακαποθήκες και στα θεραπευτήρια γίνεται με ευθύνη και υπό τον έλεγχο του Εθνικού Ορ− γανισμού Φαρμάκων. 4. Η παραγωγή, μεταφορά, αποθήκευση, προμήθεια των ουσιών του πίνακα Δ΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 3459/2006 (Α΄103), καθώς και των έτοιμων φαρμακοτε− 961 962 ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ) χνικών προϊόντων και ιδιοσκευασμάτων που περιέχουν τις ουσίες αυτές, γίνεται από νομικά ή φυσικά πρόσωπα, ύστερα από γνωμοδότηση της Επιτροπής Ναρκωτικών με ευθύνη του Ε.Ο.Φ., ο οποίος εκδίδει και τη σχετική άδεια. Η διάθεσή τους στα φαρμακεία, στις φαρμακα− ποθήκες και στα θεραπευτήρια γίνεται με ευθύνη και υπό τον έλεγχο του Ε.Ο.Φ.. 5. Η άδεια για την εισαγωγή και εξαγωγή των ουσιών, καθώς και των έτοιμων φαρμακοτεχνικών προϊόντων και ιδιοσκευασμάτων που περιέχουν τις ουσίες που υπάγο− νται στους πίνακες της παρ. 2 του άρθρου 1 χορηγείται με απόφαση του Υπουργείου Υγείας, ύστερα από γνω− μοδότηση της Επιτροπής Ναρκωτικών. Άρθρο 3 Πρόδρομες ουσίες 1. Πρόδρομες ουσίες παρασκευής ναρκωτικών αποτε− λούν οι ουσίες που περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι κατηγορίες 1, 2, 3 του Κανονισμού (ΕΚ) 273/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (L 47) και στο Παράρτημα κατηγορίες 1, 2, 3 του Κανονισμού (ΕΚ) 111/2005 του Συμβουλίου (L 22). 2. Η εισαγωγή, εξαγωγή, διαμετακόμιση, παραγωγή, παρασκευή, προμήθεια, αποθήκευση, κατοχή, πώληση, διάθεση και διανομή των πρόδρομων ουσιών, καθώς και τα απασχολούμενα με αυτές πρόσωπα ή επιχειρήσεις, υπόκεινται στον έλεγχο του Κράτους. Ως αρμόδια αρχή θεωρείται για το σκοπό αυτόν η τελωνειακή υπηρεσία με τη συνδρομή συναρμόδιων αρχών κατά περίπτωση. Για τις ουσίες της κατηγορίας 1 συναρμόδια αρχή είναι ο Ε.Ο.Φ. και για τις ουσίες των κατηγοριών 2 και 3 το Γενικό Χημείο του Κράτους. Επί παραβάσεων επιβάλλο− νται οι ποινές που προβλέπονται από τον Τελωνειακό Κώδικα. 3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας μπορεί να προστίθενται, αφαιρούνται ή μετα− φέρονται ουσίες από τη μία κατηγορία στην άλλη σε συμμόρφωση με τις διατάξεις του δικαίου της Ευρωπα− ϊκής Ένωσης, να ρυθμίζονται οι διαδικασίες διακίνησης και ελέγχου των πρόδρομων ουσιών, καθώς επίσης να καθορίζονται ειδικότερα θέματα των αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών του Ε.Ο.Φ. για την κατηγορία 1 και του Γε− νικού Χημείου του Κράτους για τις κατηγορίες 2 και 3. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΟΡΟΙ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ Άρθρο 4 Έλεγχος και εποπτεία επί των ναρκωτικών Τον έλεγχο και την εποπτεία επί των ναρκωτικών ασκεί το Υπουργείο Υγείας. Άρθρο 5 Επιτροπή Ναρκωτικών 1. Στο Υπουργείο Υγείας συνιστάται Επιτροπή Ναρ− κωτικών, αποτελούμενη από: α) τον διευθυντή της Διεύθυνσης Φαρμάκων και Φαρ− μακείων του Υπουργείου Υγείας, β) έναν εκπρόσωπο του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ε.Ο.Φ., γ) έναν εκπρόσω− πο του Γενικού Χημείου του Κράτους (Γ.Χ.Κ.), δ) επτά καθηγητές των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Ε.Ι.), ανά έναν με ειδίκευση στα γνωστικά αντικείμενα Φαρμακευτικής Χημείας, Φαρμακολογίας, Τοξικολογίας, Κοινωνικής Ψυχολογίας, Ποινικών και Εγκληματολογι− κών Επιστημών και Επιδημιολογίας, αντίστοιχα , που ορίζονται ύστερα από πρόταση των αρμόδιων οργάνων διοίκησης των Α.Ε.Ι., ε) έναν ιατρό με εξειδίκευση στην ανακουφιστική ιατρική φροντίδα και στ) έναν ανώτερο αξιωματικό της Ελληνικής Αστυνομίας και έναν του Λι− μενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής με εμπειρία στα θέματα ναρκωτικών. Για κάθε μέλος της Επιτροπής ορίζεται και ένας αναπληρωτής. Η θητεία της Επιτροπής είναι διετής. 2. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, που δημοσιεύε− ται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, επιλέγονται και ορίζονται ο πρόεδρος, τα τακτικά και αναπληρωματικά μέλη της Επιτροπής, καθώς και ο γραμματέας της. Με απόφαση του ίδιου Υπουργού ορίζονται και οι κανόνες λειτουργίας της Επιτροπής. 3. Η Επιτροπή Ναρκωτικών έχει τις παρακάτω αρμο− διότητες: α) Γνωμοδοτεί: αα) για τα σχετικά με τα ναρκωτικά θέματα που προ− κύπτουν από τις κυρωμένες από την Ελλάδα διεθνείς συμβάσεις ή από αίτηση των αρμόδιων διεθνών οργανι− σμών (όπως United Nations Fund for Drug Abuse Control (UNFDΑC), Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (Π.Ο.Υ.), Ευρω− παϊκή Ένωση), ββ) για τη χορήγηση άδειας παραγωγής ή κατεργασίας και εισαγωγής έτοιμων προϊόντων που περιέχουν ουσίες του άρθρου 1, γγ) για την προσθήκη ή αφαίρεση ουσιών στους πίνακες της παραγράφου 2 του άρθρου 1, για τη μεταφορά από τον ένα πίνακα στον άλλο ή για τη μεταβολή των όρων και των προϋ− ποθέσεων της διάθεσής τους σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, δδ) για την τιμή των πωλούμενων από το Κρατικό Μονοπώλιο ναρκωτικών, εε) για κάθε σχετικό θέμα που θα ζητήσει ο αρμόδιος Υπουργός ή η Εθνική Επιτροπή Σχεδιασμού και Συντονισμού για την Αντιμε− τώπιση των Ναρκωτικών. β) Υπολογίζει τις ετήσιες ανάγκες της χώρας σε ναρ− κωτικές ουσίες και εισηγείται σχετικά με αυτές, καθώς και με τη διαθεσιμότητα των απαραίτητων ελεγχόμε− νων φαρμάκων, όπως καθορίζονται από τον Π.Ο.Υ. στον αρμόδιο Υπουργό. Άρθρο 6 Αμοιβή μελών και γραμματέα Η αμοιβή των μελών και του γραμματέα της Επιτροπής Ναρκωτικών καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουρ− γών Οικονομικών και Υγείας, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Ά

ΑΘΕΪΑ ΜΑΣΤΙΓΑ; Η Α.Μ.Ε.Α.;

Η έννοια της θρησκείας και τις πίστης σε θεότητες για τους περισσότερους αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης: Όλοι οι πολιτισμοί της ιστορίας είχαν τους θεούς και τις θρησκείες τους, και πολύ συχνά αποτελούσαν λόγους (ή αφορμές/ προφάσεις) για αιματηρές ένοπλες συγκρούσεις.

Γενικότερα, αποτελεί παγιωμένη αντίληψη ότι η θρησκεία αποτελεί κάποιου είδους «default setting» για τον άνθρωπο, τη στιγμή που το φαινόμενο της αθεΐας (ή αθεϊσμού), αν και πάντα ήταν υπαρκτό, βρισκόταν ανέκαθεν στη σκιά. Ωστόσο, σύμφωνα με νέα μελέτη, ακόμα και αν ο αθεϊσμός έχει «διαγραφεί» από μεγάλα κομμάτια της ιστορίας, ουκ ολίγοι ήταν οι άθεοι οι οποίοι ευημερούσαν στις πολυθεϊστικές κοινωνίες της αρχαιότητας, δημιουργώντας έτσι αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσον ο άνθρωπος είναι όντως «προγραμματισμένος» να έχει θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Η αντίληψή αυτή βρίσκεται στο επίκεντρο βιβλίου του Τιμ Γουΐτμαρς («Battling the Gods»), καθηγητή Ελληνικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Όπως αναφέρει, ο αθεϊσμός (που πολλοί αντιμετωπίζουν ως σύγχρονο φαινόμενο/ τάση), δεν ήταν απλά κοινός στην αρχαία Ελλάδα και την προχριστιανική Ρώμη, αλλά πιθανότατα άνθισε περισσότερο στις εν λόγω κοινωνίες σε σχέση με τους περισσότερους από τους πολιτισμούς που ακολούθησαν.

«Τείνουμε να βλέπουμε τον αθεϊσμό ως μια ιδέα που εμφανίστηκε πρόσφατα στις κοσμικές Δυτικές κοινωνίες» αναφέρει σχετικά ο Γουΐτμαρς, υπογραμμίζοντας ότι οι αρχαίες κοινωνίες ήταν πολύ πιο «ανεκτικές» από αυτές που τις ακολούθησαν όσον αφορά στο πώς αντιμετώπιζαν την αθεΐα και το πώς τη συμπεριελάμβαναν στο φάσμα αυτών που θεωρούσαν «φυσιολογικές» τάσεις/ αντιλήψεις.

Όπως σημειώνει, αντί να καταλήγουν σε συμπεράσματα μέσα από επιστημονικές προσεγγίσεις, οι πρώτοι άθεοι επί της ουσίας παρουσίαζαν ενστάσεις σχετικά με την «παράδοξη» φύση της θρησκείας- το ότι σου ζητά να αποδεχθείς πράγματα που δεν ανήκουν στον κόσμο σου. «Το γεγονός ότι αυτό συνέβαινε χιλιάδες χρόνια πριν υποδεικνύει ότι διάφορα είδη δυσπιστίας/ αμφιβολίας μπορούν να υπάρξουν σε κάθε κουλτούρα, και πιθανότατα πάντα υπήρχαν». 
Η άποψη που υποστηρίζεται στο βιβλίο είναι ότι η αθεΐα είναι πανάρχαιο φαινόμενο, και παρουσιάζονται παραδείγματα όπως τα γραπτά του Ξενοφάνη του Κολοφώνιου (570 π.Χ- 475 π.Χ), πολύ πριν την εμφάνιση του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Επίσης, σε κείμενα του Πλάτωνα (4ος αιώνας π.Χ) αναφέρεται πως οι άθεοι/ άνευ πίστης της εποχής δεν ήταν οι πρώτοι που είχαν τέτοιες αντιλήψεις για τους θεούς.

Κατά τον Γουΐτμαρς, το γεγονός ότι η αρχαία ιστορία του αθεϊσμού σε μεγάλο βαθμό δεν έχει καταγραφεί, έχει ως συνέπεια το ότι είναι επίσης απούσα και από τις δύο πλευρές της μεγάλης «κόντρας» μεταξύ μονοθεϊσμού και αθεΐας: Οι άθεοι αντιμετωπίζουν τη θρησκεία ως κάτι από μια παλαιότερη, πιο «πρωτόγονη» περίοδο της ανθρωπότητας, ενώ η ιδέα της «παγκοσμιότητας» της θρησκείας βασίζεται εν μέρει στην εντύπωση πως οι παλαιότερες κοινωνίες ήταν εκ φύσεως θρήσκες, επειδή η πίστη σε θεό/ θεούς αποτελεί έμφυτο χαρακτηριστικό του ανθρώπου.

Καμία από τις δύο αντιλήψεις δεν είναι σωστή, κατά τον Γουΐτμαρς: «Οι πιστοί μιλούν για τον αθεϊσμό σαν να είναι ασθένεια ή μια ιδιαίτερα περίεργη φάση της σύγχρονης Δυτικής κουλτούρας που θα περάσει, αλλά αν ζητήσεις από κάποιον να το σκεφτεί καλά, είναι ξεκάθαρο ότι υπήρχαν άνθρωποι που σκέφτονταν έτσι και στην αρχαιότητα».

Ο Γουΐτμαρς, για να υποστηρίξει τη θέση του, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αρχαιοελληνική ιστορία, υπογραμμίζοντας ότι, στις 1.200 πόλεις- κράτη που υπήρξαν μεταξύ του 650 π.Χ και του 323 π.Χ (με τις δικές τους παραδόσεις, ήθη και έθιμα), δεν μπορούσε να υπάρξει κάποιου είδους «θρησκευτική ορθοδοξία»: Το πιο κοντινό σε ιερό κείμενο για τους αρχαίους Έλληνες ήταν τα έπη του Ομήρου, από τα οποία δεν προέκυπτε κάποια «ενιαία ηθική» των θεών – απεναντίας, πολύ συχνά οι θεοί παρουσιάζονταν σαν «ανήθικοι». Επίσης, δεν υπήρχε το φαινόμενο ενός κλήρου να υπαγορεύει στον κόσμο πώς να ζήσει: «Η ιδέα ενός ιερέα που σου λέει τι να κάνεις ήταν ξένη στον ελληνικό κόσμο» τονίζει ο Γουΐτμαρς.

Ως αποτέλεσμα, ενώ κάποιοι αντιμετώπιζαν τον αθεϊσμό ως κάτι λανθασμένο, σπάνια αντιμετωπιζόταν ως κάτι ηθικά μεμπτό. Στην πραγματικότητα, συνήθως αντιμετωπιζόταν ως μια από τις απόψεις που μπορεί να είχε κάποιες για τους θεούς. Το φαινόμενο να διώκονται οι άθεοι ήταν σπάνιο (αλλά υπαρκτό- υπενθυμίζονται οι περιπτώσεις του Πρωταγόρα και του Σωκράτη, που είχαν κατηγορηθεί ως άθεοι).

Ο Γουΐτμαρς κάνει λόγο για συνέχεια του φαινομένου του αθεϊσμού ανά τους αιώνες, με τους αρχαίους άθεους να ασχολούνται με ζητήματα τα οποία απασχολούν πολλούς και σήμερα- όπως το τι είναι πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται το Κακό, ποια είναι η ρίζα του και το πώς εξηγούνται κάποιες πλευρές της θρησκείας που φαντάζουν απίθανες. Τέτοιοι προβληματισμοί είχαν απασχολήσει και παλαιούς φιλοσόφους, όπως τον Αναξίμανδρο και τον Αναξιμένη, που είχαν προσπαθήσει να εξηγήσουν γιατί φαινόμενα όπως ο κεραυνός και οι σεισμοί δεν είχαν σχέση με τους θεούς, ενώ αντίστοιχες σκέψεις και προβληματισμοί συναντώνται και σε έργα του Ευριπίδη. Οι πιο γνωστοί «άθεοι» του αρχαίου κόσμου ήταν οι Επικούρειοι, οι οποίοι υποστήριζαν ότι δεν υπάρχει μοίρα/ πεπρωμένο, και απέρριπταν την αντίληψη ότι οι θεοί ασκούσαν έλεγχο στις ζωές των ανθρώπων.

Κατά τον Γουΐτμαρς, η εποχή του αρχαίου αθεϊσμού έλαβε τέλος όταν οι πολυθεϊστικές κοινωνίες (που τον ανέχονταν γενικά) αντικαταστάθηκαν από μονοθεϊστικές, που απαιτούσαν την αποδοχή του «ενός και πραγματικού θεού». Η υιοθέτηση του Χριστιανισμού από τη Ρώμη ήταν, κατά τον ίδιο, τεράστιας σημασίας, καθώς η θρησκευτική απολυτοκρατία αποτέλεσε μέσον για να διατηρηθεί η συνοχή της αυτοκρατορίας- ενώ μετέπειτα το φαινόμενο των σκληρών συγκρούσεων μεταξύ διαφορετικών δογμάτων ήταν ιδιαίτερα κοινό, και ως εκ τούτου τα περιθώρια για αθεΐα ήτα μάλλον μικρά.