Τα πρώτα αρχαία νομίσματα κόπηκαν στη Λυδία της Μικράς Ασίας τον 7ο αιώνα π.Χ. Είχαν σχήμα φασολιού, ομοιόμορφο μέγεθος και ενιαία αξία. Οι Έλληνες τελειοποίησαν το είδος και έκοψαν νομίσματα σε σχήμα δίσκου με το έμβλημα της πόλης στην οποία κυκλοφορούσαν. Συνήθως είχαν κεφάλια σε πλάγια όψη και σχηματοποιημένα ζώα.
Ωστόσο, ορισμένα νομίσματα που κυκλοφόρησαν στη Ρώμη τον 1ο αιώνα π.Χ. έχουν προκαλέσει απορίες στους αρχαιολόγους ως προς τη χρήση τους. Στη μια όψη του νομίσματος απεικονιζόταν ανδρόγυνα ζευγάρια σε διάφορες σεξουαλικές στάσεις αλλά και από άτομα του ίδιου φύλλου, και στην άλλη όψη ένας λατινικός αριθμός.
Ήταν γνωστά ως «spintriae» καθώς έτσι αποκαλούσε ο Σουητώνιος τις νεαρές ιερόδουλες. Ανακαλύφτηκαν σε διάφορες περιοχές της Ευρώπης, όπου άκμασε η ρωμαϊκή αυτοκρατορία και είχαν κατασκευαστεί από μπρούτζο και ορείχαλκο. Παρόμοιες απεικονίσεις με σεξουαλικές πράξεις έχουν ανακαλυφθεί και στην Πομπηία.
Άλλωστε, οι Ρωμαίοι αγαπούσαν τον έρωτα και σύμφωνα με τον ποιητή Λίβιο αμέσως μετά τη σύσταση της Ρώμης, το σεξ έπαιζε βασικό ρόλο στη ζωή των πολιτών. Οι πόρνες ήταν περιζήτητες και οι Ρωμαίοι επισκεπτόταν συχνά πορνεία για να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους.
Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι τα συγκεκριμένα νομίσματα σχεδιάστηκαν ως αντίτιμο για τις σεξουαλικές υπηρεσίες που πρόσφεραν οι ιερόδουλες στους άντρες. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία ο λατινικός αριθμός που απεικονίζεται στη μια όψη είναι το κόστος για τη σεξουαλική πράξη που απεικονίζεται στην άλλη όψη.
Ωστόσο, ο Ρωμαίος ιστορικός, Δίων Κάσσιος, υποστηρίζει ότι τα νομίσματα κόπηκαν κατ’εντολή του αυτοκράτορα Τιβέριου, ο οποίος θεωρούσε προσβολή να χρησιμοποιούνται τα επίσημα νομίσματα με τη μορφή του μέσα στα πορνεία. Για το λόγο αυτό, δημιούργησε ειδικά νομίσματα με σεξουαλικό περιεχόμενο για όσους αναζητούσαν σεξ στους οίκους ανοχής.
