Αποψή μου

 Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε εμπλακεί σε συζητήσεις επι συζητήσεων σχετικά με άπειρα θέματα, άλλοτε πολιτικά, άλλοτε κοινωνικά, άλλοτε υγείας, και ο κατάλογος συνεχίζεται. Το επόμενο σιγουράκι είναι οτι καταλήξατε να είστε ανάμεσα σε απόψεις επί απόψεων από όλους σχεδόν τούς συνομιλητές σας, που κατά βάθος συμπαθείτε και γιαυτό άλλωστε συνομιλείτε μαζί τους. Κάποια στιγμή όμως ανακαλύπτετε ότι όλη η συζήτηση αιωρείται ανάμεσα στην άγνοια, τον φόβο, και το αποτέλεσμα αυτών, την εκάστοτε άποψη.

Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνεστε, αργά βεβαια, ότι σπαταλήσατε 1-2 ώρες μοναδικές από την ζωή σας για να ακούτε απόψεις αδαών φοβισμένων, αγράμματων, και εν δυνάμει ηλιθίων συνομιλητών, που δυστυχώς δεν προσέφεραν το παραμικρό στίς γνώσεις σας.

Καταλάβατε δηλαδή ότι κάποιοι μιλούν απλά για να μιλούν, κάποιοι ακούν για να απαντήσουν, όχι για να καταλάβουν. Βλέπεις λοιπόν την απελπισία σου να έρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, διαρυγνύεις τα ιμάτια σου αλλά πάλι δεν καταφέρνεις τίποτα, διόλου ενθαρρυντικό όλο αυτό.

Με μεγάλη λύπη αντιλαμβάνεσαι πλέον ότι η γνώση γκρεμοτσακίστηκε από τήν άποψη, την άποψη του ηλιθίου ημιμαθή που επέλεξες να συνομιλήσεις μαζί του, μήπως ανταλάσσατε γνώσεις. Βέβαια δεν έγινε κάτι τέτοιο και είμαι σίγουρος ότι ελάχιστες φορές έχει συμβεί αυτό. Η άποψη λοιπόν σε νίκησε, μα ποιά είναι αυτή η άποψη, από πού διέπαιτε και πώς σε κατακεραύνωσε έτσι? Μήπως είναι κάποιος ΪΌς σαν το covid-19 π.χ.? Είναι μια επιδημία, ίσως μια πανδημία, που μεταδίδεται με τον αέρα? Είναι πιό θανατηφόρα και επικίνδυνη από τον ίδιο τον καρκίνο? Είναι πρέζα? Ναρκωτικό? Τι είναι τελικά αυτή η άποψη και απο πού προέρχεται και πώς είναι δυνατόν να διακόψουμε την διασπορά της και την μεταδοτικότητά της? Θα πείτε βέβαια ότι θα έπρεπε να μεταλαμπαδεύσουμε την γνώση μας για οτιδήποτε, παντού πρός όλους, φτάνει να είναι γνώση, ούτε γνώμη η οποία μας επιτρέπει να πειραματιστούμε, ούτε άποψη που σημαίνει ότι δεν είναι γνώση αλλά απλό σκουπίδι.

Με όλο αυτό πολύ σοβαρά υπόψιν του λοιπόν ο δόλιος κυβερνήτης πορεύεται πρός την Βαβέλ, σκορπώντας αδικαιολόγητα πράγματα παντού. Το αδικαιολόγητο για να ξέρετε είναι η αρχή τής παραφροσύνης, αυτό λοιπόν σκορπάει στον ανθρώπινο νού, όλο αυτό που ζούμε σήμερα, είναι κάτι αδιακιολόγητο. Είναι σαν να πετάς το μπαλάκι έξω απο το φράχτη και ο σκύλος, δηλαδή όλοι εμείς, να τρέχουμε να το πιάσουμε, και ενώ το βλέπουμε πέφτουμε με φόρα επάνω στο φράχτη, και αυτό συνεχίζεται από τον κυβερνητη, αλλάζοντας απλώς θέση στο μπαλάκι μας υποχρεώνει να πέσουμε επάνω σε κάθε σημείο τού φράχτη. Παραφροσύνη δηλαδή και για το σκυλί αλλά και για τον κυβερνήτη, που παράλληλα με την επανατοποθέτηση της μπάλας, και ενω βρίσκει την ησυχία του, κάνει διάφορες άλλες δουλίτσες, άλλοτε μικρές και άλλοτε τεράστιες, βλέπε το σύμφωνο μετανάστευσης του Ο.Η.Ε. που θα σε τυραννάει για πάντα.

Φυσικά σε τρέλανε το συγκεκριμένο απλά γιατί είναι από αυτά τα αδικαιολόγητα που λέγαμε πρίν, γιαυτό το θέμα ούτε άποψη δεν μπορέσατε να έχετε γιατί ήταν πλέον επτασφράγιστο μυστικό, όπως επίσης και η παθογόνος δράση τής μάσκας που δεν ξέρεις γιατί την φοράς, όπως και ο εγκλεισμός σου που επίσης δεν ξέρεις γιατί γίνεται, ακόμα και το μαγαζί που σου κλείσανε δεν ξέρεις γιατί. Η πείνα που ήρθε και θα φτάσει σίγουρα και σε σένα πάλι δεν ξέρεις γιατί γίνεται.

Φυσικά δεν είναι τόσο δύσκολο να εξηγήσουμε γιατί γίνονται όλα αυτά, γίνονται απλά γιατί έχεις άποψη ρε χρήσιμε ηλίθιε, άποψη και καμία μα καμία γνώση, και σαν να μην φτάνει ότι είσαι στραβάδι του κερατά με άποψη, κοιτάς να εκτελέσεις και αυτούς που έχουν γνώση.

Θές να έχεις λόγο χωρίς να την παραμικρή γνώση του οποιουδήποτε αντικειμένου όχι μόνο του covid21. Άποψη λοιπόν για τούς Τούρκους , για τα πετρέλαια, την Κύπρο, την Αρμενία, τούς Αγγλους, τους Γάλλους, τους Πορτογάλους, για όλα θές να έχεις άποψη. Οι προγόνοι μας έλεγαν οτι δεν δικαιούσαι να έχεις λόγο αν δεν έχεις γνώση, να σκάς δηλαδή αν δε ξέρεις, οι άποψεις σου δεν ενδιαφέρουν κανέναν, ή αλλιώς μάθε, ξεστραβώσου και τότε θα σε ακούσουν αυτοί που θα ενδιαφερθούν για την γνώση σου.

Εχεις και πιπιλάς συνέχεια την επανάσταση και την επανάσταση και ξανά επανάσταση, σα κάτι ζαίους που τού έκανε η μαμα ντά όταν ήταν μικροί. Η μόνη επαναστατική κίνηση για να ξέρεις είναι να διαβάσεις για όλα αυτά που σε αποσχολούν, και μετά να βγάλεις τα συμπεράσματά σου βγάζοντας μια πορεία που θα ωφελεί εσένα αλλά και τούς συνανθρώπους σου. Λειτουργώντας μόνο με την άποψή σου και τον ετσιθελισμό σου είσαι ο πραγματικός κίνδυνος τής εποχής. Επίσης να ξέρεις ότι με την άποψη μόνο δεν πρόκειται να πάς και πολύ μακριά, δυστυχώς αυτός ο καιρός πέρασε ανεπιστρεπτί, καθημερινά κινδυνεύεις από πάμπολλα πράγματα, κοινωνικά, πολιτικά, ηθικά, και σίγουρα από ασθένειες ή παραμύθια. Χρειάζεσαι γνώση λοιπόν, όχι άποψη, αλλιώς πάς χαμένος φίλε μου, και ειλικρινά θα λυπηθούν σίγουρα κάποιοι. Η άποψη σε καταδικάζει στην δειλία του εσωστρεφισμού, ενώ η γνώση σε ωθεί στην γενναιότητα της μεταλαμπάδευσης, στην μαχητικότητα τής αγάπης για τον συνάνθρωπο, γιαυτό απόκτησέ την, με κάθε δυνατό τρόπο.

Παραθέτω κάποια ντοκουμέντα αρκετά επίκαιρα σε αυτό το άρθρο, αν βρείς χρόνο ρίξε μια ματιά, και να είσαι καλά , να προσέχεις την υγεία σου, τούς μεγαλύτερους και τούς μικρότερους απο σένα και Αγαπάτε αλλήλους.

ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ

N.E.S.A.R.A.

 Ένα άγνωστο παρασκήνιο, φοβερό και τρομερό, παίζεται αυτή την ώρα με επίκεντρο τις ΗΠΑ. Το παρασκήνιο αυτό, αν και κρίνει εν πολλοίς την πορεία του κόσμου, είναι εξαιρετικά δυσδιάκριτο και με πολλές πτυχές να το απαρτίζουν. Στην ουσία πρόκειται για έναν νέου τύπου -αόρατο- παγκόσμιο πόλεμο, όπου κάθε είδος συμφερόντων (πολιτικά, οικονομικά, ακόμη και θρησκευτικά κτλ.) εμπλέκονται. Καρδιά αυτού του παρασκηνίου είναι ο περίφημος «νόμος N.E.S.A.R.A.», από το αγγλικό ακρωνύμιο των λέξεων National Economic Security and Recovery Act: Πράξη Εθνικής Οικονομικής Ασφάλειας και Ανόρθωσης…

Ως μια εισαγωγή στο θέμα της N.E.S.A.R.A. (κακώς στα ελληνικά αποδόθηκε από κάποιους ως «Γκεσάρα»), ας κάνουμε μια σύντομη αναφορά στο πρόσφατο παρελθόν… Τον Νοέμβριο του 2016 ο Ντόναλντ Τραμπ θριάμβευσε στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, νικώντας το σύστημα Σόρος-Κλίντον-Ομπάμα. Μέχρι την ορκωμοσία του, στις 20 Ιανουαρίου 2017, σημεία και τέρατα συνέβησαν στην Αμερική, και όχι μόνο. Για πρώτη φορά στην αμερικανική ιστορία ένας εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας αμφισβητήθηκε από το σύστημα των προκατόχων του, οι οποίοι προέβησαν ακόμη και σε διαδηλώσεις για να μην αναλάβει ο Τραμπ την προεδρία των ΗΠΑ! Υπήρξε ακόμη και η σκέψη ο προκάτοχός του, Μπαράκ Ομπάμα, να μην του παραδώσει τα κλειδιά του Λευκού Οίκου…

Την ίδια περίοδο, Ρώσοι διπλωμάτες έπεσαν δολοφονημένοι από ένα μακρύ «αόρατο χέρι» σε διάφορα σημεία της υφηλίου. Στόχος της προβοκάτσιας: να χαλάσουν οι άριστες σχέσεις Τραμπ-Πούτιν, που είχαν διαμορφωθεί προηγουμένως με σκοπό μια συμφωνία «νέας Γιάλτας», η οποία θα καταργούσε τη «Νέα Παγκόσμια Τάξη». Η οργάνωση του Σόρος «Ανοιχτή Κοινωνία» έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να δυσκολεύσει το έργο του Τραμπ στην προεδρία, χρησιμοποιώντας το «βαθύ κράτος» της CIA και των δικαστικών. Όμως ο Τραμπ ανέλαβε τελικά την προεδρία της υπερατλαντικής δύναμης.

Με το που έγινε πρόεδρος των ΗΠΑ ο μεγιστάνας, άρχισε να εφαρμόζει το σχέδιό του, ώστε να γίνει η Αμερική «Great again» («Μεγάλη ξανά»), όπως ήταν το κεντρικό του προεκλογικό σύνθημα. Τα σύνορα για τους λαθρομετανάστες έκλεισαν, η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ αναπροσαρμόστηκε από φιλοϊσλαμιστική σε φιλοσιωνιστική, ενώ καταργήθηκε η κρυπτοκομμουνιστική νομοθεσία των Δημοκρατικών (π.χ. το ασφαλιστικό σύστημα «Obama-Care»). Ο μεγάλος στόχος του Τραμπ όμως υπήρξε εξαρχής ένας: η ενεργοποίηση της N.E.S.A.R.A., της νομοθετικής πράξης που αλλάζει τη μορφή του κόσμου μας.

Η N.E.S.A.R.A. είχε δημιουργηθεί τη δεκαετία του 1990 από τον δρ. Χάρβεϊ Φράνσις Μπάρναρντ, ως ένα εναλλακτικό -και πιο ανθρώπινο- πολιτικο-οικονομικό σύστημα για τις ΗΠΑ και τον κόσμο (με δεδομένο ότι μετά τη λήξη του Ψυχρού πολέμου η Ουάσιγκτον παρέμεινε η μόνη πλανητική υπερδύναμη). Φυσικά, στο σχέδιό του αντέδρασαν οι υπέρμαχοι της «Νέας Παγκόσμιας Τάξης», οι οποίοι επιθυμούσαν σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα, με κοινωνικό δαρβινισμό και μαλθουσιανισμό («το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό» και μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού στα 2 δις το πολύ). Εν τέλει, ύστερα από μακρές διαδικασίες, ο τότε Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον αναγκάστηκε να υπογράψει την Πράξη, η οποία προέβλεπε ο νόμος να τεθεί σε ισχύ… την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου του 2001!

Είναι βέβαια γνωστό τι συνέβη στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, που αποκλήθηκε ως «η ημέρα που άλλαξε τον κόσμο». Οι επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο έδωσαν την αφορμή στον νέο ήδη πρόεδρο Τζορτζ Μπους τον νεώτερο να αναστείλει την εφαρμογή της N.E.S.A.R.A., που έκτοτε παραμένει στο «ψυγείο». Πρόκειται για σύμπτωση, άραγε; Όπως και να έχουν τα πράγματα, είναι γεγονός ότι οι επιθέσεις της ισλαμιστικής Αλ Κάιντα του Οσάμα Μπιν Λάντεν στα πιο κομβικά σημεία των ΗΠΑ ανέβαλλαν επ’ αορίστω μία ειρηνική ανατροπή της πλανηταρχίας που επιβλήθηκε στη μεταψυχροπολεμική εποχή.

Ποιο είναι το επίκεντρο της N.E.S.A.R.A. και γιατί πονάει τόσο πολύ τους θιασώτες της Νέας Παγκόσμιας Τάξης η επιβολή της; Είναι, βέβαια, η προβλεπόμενη από τον νόμο αυτό κατάργηση της Federal Reserve, δηλαδή της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ. Της τράπεζας που κόβει χρήμα. Κάτι τέτοιο ισοδυναμεί πράγματι με επανάσταση, από τη στιγμή που επιτρέπει τον έλεγχο της κεντρικής τράπεζας από τον ίδιο τον Πρόεδρο (σημ.: η Federal Reserve είναι ιδιωτικών συμφερόντων και δεν ανήκει στο αμερικανικό Δημόσιο!), ενώ προϋποθέτει και την κατασκευή ενός νέου δολαρίου, που θα έχει αντίκρισμα σε χρυσό. Είναι φανερό από τα παραπάνω, ότι ολόκληρο το «παλιό» σύστημα των ΗΠΑ -και, κατ’ επέκταση, του κόσμου- καταρρέει με πάταγο και εγκαθίσταται ένα νέο status quo στον πλανήτη.

Αυτό ακριβώς είναι που επιθυμεί να θέσει σε εφαρμογή ο Τραμπ, αυτό που οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ αρνήθηκαν να κάνουν. Μία «χρυσή εποχή της Γης», όπως έχει χαρακτηριστεί η νέα κατάσταση, όπου ο άνθρωπος έπεται να απελευθερωθεί από τα δεσμά της διεθνούς τοκογλυφικής αράχνης και θα μπορεί να έχει αμεσότερη πρόσβαση στα αγαθά που παράγει ο πλανήτης. Η υστερία της καταστροφολογίας του τύπου «υπερθέρμανση του πλανήτη» πάει έτσι περίπατο, αφού γίνεται πια κατανοητό ότι με την ενεργοποίηση των μεγάλων οικονομικών projects (όπως της άντλησης των υδρογονανθράκων της ανατολικής Μεσογείου) η ανθρωπότητα δεν χρειάζεται να ελαττωθεί πληθυσμιακά στο ένα τρίτο μέσω θερμοπυρηνικού ολοκαυτώματος και βάσει «αποκαλυπτικών» σχεδιασμών. Με την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Γαίας και μία πιο δίκαιη ανακατανομή του πλούτου η ζωή θα είναι ποιοτικότερη, αλλά και μεγαλύτερη σε διάρκεια για όλους. Τα έθνη-κράτη θα επιβιώσουν και δεν θα θυσιαστούν στον βωμό μιας αφηρημένης «παγκοσμιοποίησης» και, ουσιαστικά, μιγαδοποίησης του ανθρώπινου είδους.

Συμπέρασμα: τα παραπάνω συνιστούν μία πλήρη ανατροπή για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η απελευθέρωση του χρήματος, που προωθεί ο «νόμος N.E.S.A.R.A.», αποτελεί για τη διεθνή τοκογλυφία έναν απίστευτο εφιάλτη. Η κατάργηση του λογιστικού (εικονικού) χρήματος, μέσω της αντιστοιχίας νέου δολαρίου-χρυσού, αλλά και το σχέδιο «όλα σε ένα» για τα δάνεια -όπου η αρχή «όλα τα δάνεια σε έναν πιστωτή» μετατρέπεται σε «όλοι οι πιστωτές σε μία τράπεζα»-, μεταμορφώνουν ριζικά την παγκόσμια οικονομία. Η πλανητική ελίτ, αυτή η καθεστηκυία τάξη που ορίζει τις ζωές μας, είναι βαθιά προβληματισμένη από τις κινήσεις του Τραμπ. Και ουδείς, φυσικά, είναι σε θέση να προβλέψει με ασφάλεια σε τι είδους ενέργειες (αντίποινα) θα προβεί κατά του Αμερικανού προέδρου. Ο μυστικός πόλεμος συνεχίζεται και οξύνεται επικίνδυνα, και όλο και πιο γρήγορα.

 

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Ο «ΝΟΜΟΣ N.E.S.A.R.A.»

 

Δεκαεννέα διατάξεις περιλαμβάνει η περίφημη N.E.S.A.R.A., οι οποίες συμπυκνωμένα είναι οι εξής:

1. Κατάργηση του φόρου εισοδήματος, 2. Μηδενισμός όλων των χρεών από πιστωτικές κάρτες, 3. Κλείσιμο της εφορίας των ΗΠΑ και μεταφορά της ως υπηρεσία στο υπουργείο Οικονομικών, 4. Επιβολή φόρου 14% σε κάθε νέο προϊόν (τα παλιά εξαιρούνται), 5. Αύξηση των παροχών στους συνταξιούχους, 6. Κατάργηση του Ναυτικού Δικαίου (με το οποίο οι ΗΠΑ μπορούν να τεθούν αυτομάτως σε εμπόλεμη κατάσταση) και επαναφορά του Αστικού Δικαίου, 7. Ενεργοποίηση του Amendment 13 («Τροποποίηση 13»), που απαγορεύει τους τίτλους ευγενείας στις ΗΠΑ, 8. Άμεση διεξαγωγή εκλογών εντός 120 ημερών, με παραίτηση του Προέδρου, της Βουλής και της Γερουσίας, από τη στιγμή που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θεωρείται «μεταβατικός» (στην πραγματικότητα η λήψη αποφάσεων γίνεται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων), 9. Έλεγχος της εκλογικής διαδικασίας από ανώτατους δικαστές, 10. Δημιουργία νέου υπουργείου οικονομικών και νέου νομίσματος βάσει της ισοτιμίας χρυσού ή άλλων πολύτιμων μετάλλων, 11. Απαγόρευση να χρησιμοποιούνται τα πιστοποιητικά γεννήσεως ως χρηματοοικονομικά παράγωγα, 12. Κλείσιμο της περιβόητης Federal Reserve (κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ) με κήρυξη πτώχευσής της, 13. Δημιουργία νέας κεντρικής τράπεζας υπό τον έλεγχο του υπουργείου Οικονομικών ως ορίζει το αρχικό Σύνταγμα των ΗΠΑ, 14. Επαναφορά της μυστικότητας των ιδιωτικών καταθέσεων, 15. Επαναφορά της συνταγματικής νομιμότητας με κατάργηση του Αγγλικού Δικαίου, 16. Απαγόρευση άσκησης επιθετικής πολιτικής και οποιασδήποτε πολεμικής αναμέτρησης με οποιοδήποτε κράτος σε όλο τον κόσμο, 17. Επιβολή ειρήνης σε όλα τα έθνη, 18. Αυτόματη πίστωση από το παγκόσμιο καταπίστευμα των χρημάτων που είναι απαραίτητα για να έρθει το βιοτικό επίπεδο της ανθρωπότητας σε σταθερό σημείο, 19. Ενεργοποίηση πατέντων νέων τεχνολογιών (π.χ. ελεύθερη ενέργεια), που σήμερα είναι κρυμμένες και απελευθερώνουν το ανθρώπινο γένος.

Ησαΐας Κωνσταντινίδης

Παραμυθένια ιστορία για υπευθήνους

 Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να είχε συμβεί το 1939 αν οι Εβραίοι στήν οργανωμένη νύχτα των κρυστάλων 9-10 /11/1939 είχαν αντιληφθεί τι θα επακολουθούσε και πώς θα άλλαζε ο κόσμος και το γίγνεσθαι έκτοτε.

Πιστεύω όμως οτι όλο αυτό πού ακολούθησε και βεβαίως μέχρι σήμερα θυμόνται οι ελάχιστοι εν ζωή απομείναντες, αλλά και όλοι εμείς που αποστασιοποιημένοι γνωρίζουμε το θέμα χωρίς βέβαια να συνειδητοποιούμε τι συνέβη τότε, πρέπει να το αξιοποιήσουμε σαν γνώση.

Βσικά χωρίς κάν να αντιλαμβανόμαστε τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα σε σχέση με το τότε, εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε την Ιστορία σαν παραμύθι και καθόλου σαν δίδαγμα΄.

Με ό,τι αυτό προυποθέτει, και φυσικά δεν προσπαθείτε να συγκρίνετε το τότε με το τώρα, το οποιό είναι το λιγότερο φαεινότερον του Ηλίου, ότι η ιστορία που χρησιμοποιείται σαν παραμύθι επαναλαμβάνετα με αντιστροφή των πρωταγωνιστών και κάπου ίσως κρύβει και μιά μεγάλη δόση εκδίκησης για τούς Ελληνες, αλλά και γενικότερα.

Θέλω να πώ εν ολίγοις ότι μια νύχτα των κρυστάλλων βιώνουμε και σήμερα. Εν μία νυκτί προσπαθούν να μάς ταξινομήσουν και να μάς δώσουν άλλο χαρακτήρα από αυτό του ανθρώπου, καταστρέφουν επιχειρήσεις εν ριπή οφθαλμού, πετούν ανθρώπους στα κοινωνικά υπόγεια, κατάσχουν περιουσίες, αλλιώνουν τον κοινωνικό ιστό πετώντας μέσα του κάθε λογής αιμομεικτικό έκτρωμα και οποιαδήποτε άλλα μη αιμομεικτικά εκτρώματα, απαιτώντας να σεβαστει και να αποδώσει τιμές ο υγιής στον κάθε ανώμαλο άρρωστο ψυχασθενή, στο κάθε μίασμα που δημιούργησε ο άνρωπος στην ματαιδοξη προσπάθειά του να πειραματιστή με την εξουσία.

Αν οι Εβραίοι επαναλαμβάνω είχαν αντιληφθεί το μέλλον τής νύχτας των κρυστάλλων πιθανόν τα πράγματα να ήσαν αλλιώς σήμερα.

Όπως και να έγινε όμως, ακόμα και αν οι Εβραίοι τότε δεν κατάλαβαν, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να καταλάβουμε γνωρίζοντας το έργο, τίς πεποιθήσεις και τούς σκοπούς όλων αυτών που τείνουν να μας οδηγήσουν, και εννοώ την ανθρωπότητα, σε ένα νέο Άουσβιτς καλοκρυμένο και διαμορφωμένο στην εποχή μας. Πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε την ιστορία σαν μύθο για μωρά παιδιά, πρέπει να την κατανοήσουμε και να οργανωθούμε ανάλογα έτσι ώστε ποτέ να μην προκύψει κάτι ανάλογο, πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα και ανοικτά, όσο και αναπροσαρμόσιμα. Το έγκλημα και οι δολοφονίες δεν αλλάζουν απλά το περιτύλιγμα, διαμορφώνεται στίς ανάγκες τής εποχής. Το έγκλημα παραμένει αυτοσκοπός όλων των παραπεταμένων εκτρωμάτων, δυστυχώς δεν καταφέραμε να απαλλάξουμε τον κόσμο από αυτόν το σπόρο,  δεν κάναμε καλά τον καθαρισμό που απαιτούσε η μόλυνση, δεν φερθήκαμε καλά στούς απογόνους μας.

Σήμερα λοιπόν μη καταννοώντας το τί συμβαίνει, οδηγούμαστε βήμα βήμα και οικιοθελώς στούς φούρνους τού Άουσβιτς, έχοντας σάν δικαιολογία μια πρόφαση τύπου covid-19 , οδηγούμαστε σε στρατόπαιδα συγκέντρωσης , ονομαζόμενα κιτ ή δομές, με βάση το κατά πόσο είσαι με το καθεστώς ή αντιφρονούντας, αν αυτοκτονείς υπακούόντας και φορώντας μάσκα ή όχι. Θα οδηγηθείτε μακριά απο τίς περιουσίες σας και τίς οικογένειές σας, δεν θα σάς σκοτώσουν αυτοί αλλά μόνοι σας υπακούωντάς τους. Ο Στάλιν σκότωσε από την πείνα σχεδόν 10 εκατομμύρια Ουκρανούς αφαιρώντας τους τα σιτηρά τα οποία έστελνε στον Χίτλερ για να στηρίξει τον πόλεμο εναντίον κάθε υγιούς σημείου στην Ευρώπη, κάτι τέτοιο να περιμένετε και στίς μέρες μας με αλλαγή πρωταγωνιστών και διαφορετικές ονομασίες.

Η Γαλλία, η Αυστρία, οι Η.Π.Α.,  η Σουηδία και άλλα κράτη μάχονται ενάντια στη λαίλαπα πού θα ακόλουθήσει και όλοι κάνουν ότι δεν βλέπουν ή δεν καταλαβαίνουν. Το ζήτημα στην παρούσα φάση πλέον δεν είναι απλά πολιτικό, είναι βαθιά ταξικό και όχι ανάμεσα σε αυτούς που πεινούν και σε αυτούς που χορταίνουν, αλλά σε αυτούς που ξέρουν και σε αυτούς που δέν ξέρουν. Αυτή είναι η τεράστια απόσταση που χωρίζει τούς λαούς , άλλωστε η άγνοια ώς γνωστόν κάνει τον άνθρωπο υπάκουο και ανεύθυνο ακόμα και απέναντι στον εαυτό του. Είναι αυτή η κλασική ρήση του ότι  "εγώ εκτελώ εντολές" ή "έτσι μου είπανε" ή "έτσι άκουσα το πρωϊ στην τηλεόραση". Με αυτά τα παραμύθια λοιπόν νομίζετε οτι νομιμοποιείτε την δράση σας ακόμα και αν είναι επικίνδυνη για τον εαυτό σας ή τον συνάνθρωπό σας. Κοροϊδεύετε όπως πάντα τόν εαυτό σας, γιατί αν δε το κάνατε δεν θα βρισκόμασταν εδώ σήμερα. Πρέπει πάση θυσία πλέον και οποιοδήποτε κόστος να κατανοήσετε πού οδηγούμαστε, βρίθει ολόκληρος ο πλανήτης απο το μιαρό σχέδιο ολόκληρος πλανήτης αντιστέκεται και μάχεται, η άγνοια πλέον δεν είναι αθωότητα,είναι άκρως επικίνδυνη.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ούτε σε αυτόν που εκτελεί εντολές ούτε σε αυτόν που του είπανε οτιδήποτε, αλλά ούτε και σε αυτόν που κάτι άκουσε το πρωϊ στην τηλεόραση, ανήκει η απόφαση για το αν θα ζήσουμε με τον υποβαλόμενο τρόπο ή με τόν δικό μας. Η απόφαση πάντα ήταν δικιά μας, έτσι και τώρα λοπόν πρέπει με γνώση να αποφασίσετε για εσάς, τα παιδιά σας και τούς γονείς σας όσοι είστε τυχεροί και τούς έχετε. Είμαστε όλοι απόγονοι κάποιων, ακόμα και όλοι αυτοί που νομίζουν οτι είναι άγονοι. Φέρουμε μεγάλη ευθύνη για τούς προγόνους μας, να το θυμάστε, και ας κατευθυνόμεθα στήν λήθη σχετικά με αυτούς. Ζωντανοί ή εκλιπόντες, σε αυτούς οφειλόμαστε τα μέγιστα. 

Υπάρχουν, και το λέω με χαρά, τεράστιοι σκηνοθέτες που έχουν φωτίσει με το έργο τους όλες εκείνες τίς σκοτεινές γωνιές τής ψυχής μας. Εξερευνήστε τους, υπάρχουν ολόκληροι συγγραφικοί ογκόλιθοι που έχουν αποκαλύψει σχεδόν τα πάντα, υπάρχουν μουσικοί που γεμίζουν τον πλανήτη με τα σωστά χρώματα, μην τούς αγνοείτε, εισπράξτε την γνώση από οπουδήποτε και αν προέρχεται, ακόμα και τριών μηνών παιδί έχει κατι να σάς πεί, φτάνει να το ακούσετε. Ολοκληρώνοντας τον προσωπικό μου συλλογισμό, τόν οποίο και σας αποκαλύπτω, θέλω να τονίσω οτι το παρόν δεν έχει χαρακτήρα προτροπής ούτε αφύπνησης, παρα μόνο τροφή για σκέψη θα το χαρακτήριζα. Σε κάθε περίπτωση πάντως φροντίστε να είστε υγιείς σε όλα τα επίπεδα και αγαπάτε αλλήλους, με σύνεση, ευθύνη και γνώση.

Υ.Γ μήπως γνωρίζη κανείς τα ακριβή αιτια τής παραίτησης του Γ.Γραμματέα τηλεπικοινωνιών?Σίγουρα όχι για τον χαμηλό μισθό επίσεις παρατηρήται δυσκολία στο διαδύκτιο νάναι καλά οι τράπεζες που το χρειάζωνται γιατι πιθανόν ούτε ιντερνετ θα υπήρχε.

ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ

Η πορεία μια μαζικής δολοφονίας

Tα τελευταία νέα σχετικά με τον covid-19 σίγουρα μας υποχρεώνουν να ξαναφιλτράρουμε τίς όποιες προτροπές τής κυβερνησης σχετικά με την αντιμετώπιση τής νόσου, πού κατά τα φαινόμενα εδώ και καιρό δεν είναι κατι άλλο απο ασύστολα δόλια ψέμματα και απόπειρα κατά τής ζωής. Δολοφόνοι λοιπόν με τη βούλα καπηλευόμενοι το θεσμό του Ιατρού, του Υπουργού, του προέδρου, και γενικώς οποίου αξιώματος τούς εδόθη με τήν ελπίδα τής φροντίδας τού αδαή λαου, και τίς προφύλαξεις του απο τούς δόλιους σκοπούς ξένων παγκόσμιων κέντρων. Πιθανόν βέβαια τα πράγματα να μην είναι ακριβώς έτσι όπως τα λέω ή τα νοιώθω αλλά δυστυχώς τα στοιχεία συσσωρεύονται αμείληκτα εναντίον τους. Ένα μικρό δείγμα είναι και το πρόσφατο σημείωμα πού θα δείτε πιό κατω σχετικά με τη μελέτη Γερμανών Ιατρών το οποίο όπως θα δείτε είναι απολύτως κατατοπιστικό και έχει μετεφραστεί απο την Ρωσική γλώσσα.

Γερμανία

 Μεταφράστηκε από τα ρωσικά:

  * Το ναρκωτικό Coronavirus βρέθηκε τελικά στη Γερμανία *

 Οι Γερμανοί γιατροί δεν συμμορφώθηκαν με τον παγκόσμιο νόμο για την υγεία του ΠΟΥ, ο οποίος διατάσσει ότι δεν πραγματοποιούνται αυτοψίες λόγω θανάτου από κοροναϊό, και διαπίστωσαν ότι αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΟΣ, αλλά ΠΡΟΣΒΑΣΗ που προκαλεί θάνατο.  Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό θρόμβων αίματος και στο θάνατο του ασθενούς.

 Η Γερμανία νικά το λεγόμενο Covid-19, το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο από «διασταλμένη ενδοαγγειακή πήξη» (θρόμβωση).

  "Και ο τρόπος αντιμετώπισης αυτού, δηλαδή η θεραπεία του, είναι" αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αντιπηκτικά. "  Πρώτα απ 'όλα - ASPIRIN.

  Αυτά τα εντυπωσιακά νέα για ολόκληρο τον κόσμο προετοιμάστηκαν από Γερμανούς γιατρούς με αυτοψία πτώματος που παρήγαγε ο Covid-19.

  "Επίσης, σύμφωνα με τους Γερμανούς παθολόγους, δεν χρειάστηκαν ποτέ μηχανικοί εξαερισμός και μονάδες εντατικής θεραπείας.

  Η CSecha στη Γερμανία έχει αρχίσει να αλλάζει το πρωτόκολλο, * Ο ΠΟΥ έχει εντοπίσει και αφαιρέσει την παγκόσμια πανδημία ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΛΗΣΗ *.

  Το φάρμακο ήταν ήδη γνωστό, αλλά ο ΠΟΥ δεν ενημέρωσε τους Κινέζους γι 'αυτό. Για τον ΠΟΥ, είναι μόνο ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ.  *

  Πηγή: ΓΕΡΜΑΝΙΑ, Υπουργείο Υγείας.

  Μοιραστείτε ότι όλος ο κόσμος ξέρει ότι σκοτώσαμε και σκοτώσαμε τους ηλικιωμένους !!!  @ evelacurardelcovid19

   * Άγχος *

  Μεταδώστε το στην οικογένειά σας, όλους τους γείτονες, γνωστούς, φίλους, συναδέλφους, συναδέλφους ... κλπ ... και το περιβάλλον του γενικά ...

  Το Covid-19 ... δεν είναι ιός, όπως μας έχει πει να πιστεύουμε.  Είναι ένα βακτήριο ... που ενισχύεται από ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία 5G που προκαλεί φλεγμονή και υποξία.

  Τώρα θα πρέπει να κάνετε τα εξής:

  Πάρτε ασπιρίνη 100 mg και apronax ή παρακεταμόλη ...

  Γιατί;  ... * επειδή το Covid-19 έχει αποδειχθεί ότι πυκνώνει το αίμα, υποκινώντας ένα άτομο να αναπτύξει θρόμβωση.  Επειδή το αίμα δεν είναι κορεσμένο με οξυγόνο.  Το αίμα πυκνώνει, η ροή στην καρδιά και τους πνεύμονες επιβραδύνεται, το άτομο δεν μπορεί να αναπνεύσει και να πεθάνει γρήγορα.  *

  Στη Γερμανία, παραβίασαν το πρωτόκολλο σύστασης του ΠΟΥ και πραγματοποίησαν αυτοψία σε ένα πτώμα που πέθανε από το Covid-19 ... άνοιξαν το σώμα, τα χέρια, τα πόδια και άλλα μέρη του σώματος και συνειδητοποίησαν ότι υπήρχε διασταλμένο και θρόμβος αίματος στις φλέβες, όλες οι φλέβες και οι αρτηρίες ήταν γεμάτες με αίμα.  οι θρόμβοι εμποδίζουν τη φυσιολογική ροή του αίματος, μεταφέρουν οξυγόνο σε όλα τα όργανα, κυρίως στον εγκέφαλο, την καρδιά και τους πνεύμονες, και ο ασθενής τελικά πεθαίνει,

  Γνωρίζοντας ήδη αυτήν τη διάγνωση, το γερμανικό Υπουργείο Υγείας άλλαξε αμέσως τα πρωτόκολλα θεραπείας για το Covid-19 ... και άρχισε να συνταγογραφεί 100 mg ασπιρίνης και apronax στους μολυσμένους ασθενείς του ... το αποτέλεσμα: οι ασθενείς άρχισαν να αναρρώνουν και εμφανίστηκαν βελτιώσεις.  Το Υπουργείο Υγείας απελευθέρωσε και έστειλε στο σπίτι περισσότερους από 14.000 ασθενείς σε μια μέρα.

  ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ: Μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες και δημοσιοποιήστε αμέσως.  Στη χώρα μας, ο ΠΟΥ είπε ψέματα για αυτήν την πανδημία.  Κάθε μέρα, ο πρόεδρος μας λέει ότι πρόκειται για δεδομένα και στατιστικά στοιχεία.  Εάν δεν παρέχει αυτές τις πληροφορίες για να σώσει τους πολίτες, οι ελίτ τον απειλούν!  ..

 Γνωρίζουμε ότι όλες οι κυβερνήσεις στον κόσμο είναι υποχρεωμένες να τηρούν τις συστάσεις του ΠΟΥ, αλλά η Γερμανία έχει παραβιάσει τον κανόνα ... τώρα ο ΠΟΥ.  ... θα υπάρξουν αγωγές σε όλο τον κόσμο - για την κάλυψη τόσων θανάτων και της κατάρρευσης των οικονομιών πολλών χωρών ... και όλοι θα καταλάβουν γιατί εκδόθηκε η εντολή να θάβονται τα πτώματα αμέσως χωρίς αυτοψία ... και να τα χαρακτηρίσουν ως εξαιρετικά μολυσματικά.  ..

  Είναι στη δύναμή μας να μεταφέρουμε την αλήθεια και να ελπίζουμε να σώσουμε πολλές ζωές ... *

  ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΤΕ ΕΠΕΙΓΟΥ!  ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΤΥΑ !!!!  * Γι 'αυτό το αντιβακτηριακό τζελ λειτουργεί και το διοξείδιο του χλωρίου ... Ολόκληρη η ΠΑΝΔΗΜΙΚΗ ΨΥΧΩΣΗ ήταν απαραίτητη, επειδή η παγκόσμια κυβέρνηση στις σκιές θέλει να εμβολιάσει και να εγκαταστήσει ένα τσιπ για να σκοτώσει τις μάζες, να ελέγξει τον πληθυσμό και να μειώσει τον παγκόσμιο πληθυσμό.

Αα

Ελπίζω πολύ απλά να γίνεται κατανοητό το πού βοηθάει η μάσκα ειδικά στούς ηλικιωμένους αλλά και στα παιδιά. Δέν είναι όμως μόνο αυτό που σίγουρα κάποιους θα πείσει, αλλα και το επόμενο Γραμματάκι που μου ήρθε απο την άλλη μεριά τού Ατλαντικού, που αναλύει το σχέδιο και την πρόοδό του σχεδίου σχετικά,  με τον έλεγχο τών ανθρώπων και το θάνατό τούς.

 Αγαπητέ (αφαιρέθηκε),

Θέλω να σας δώσω μερικές πολύ σημαντικές πληροφορίες. Είμαι μέλος Επιτροπής στο Φιλελεύθερο Κόμμα του Καναδά. Παρίσταμαι σε αρκετές ομάδες επιτροπών, αλλά οι πληροφορίες που παρέχω προέρχονται από την επιτροπή στρατηγικού σχεδιασμού (η οποία καθοδηγείται από το γραφείο του Πρωθηπουργού).

Πρέπει να ξεκινήσω λέγοντας ότι με λυπεί που το κάνω αυτό, αλλά πρέπει να το κάνω. Ως Καναδός και το πιο σημαντικό ως γονέας που θέλω ένα καλύτερο μέλλον όχι μόνο για τα παιδιά μου αλλά και για άλλα παιδιά. Ο άλλος λόγος που το κάνω αυτό είναι επειδή περίπου το 30% των μελών της επιτροπής δεν είναι ικανοποιημένα με την κατεύθυνση που θα πάρει ο Καναδάς, αλλά οι απόψεις μας αγνοήθηκαν και σκοπεύουν να προχωρήσουν προς τα εμπρός τους στόχους τους. Έχουν επίσης καταστήσει σαφές ότι τίποτα δεν θα σταματήσει τα προγραμματισμένα αποτελέσματα.

Ο οδικός χάρτης και ο στόχος καθορίστηκε από το γραφείου του Πρωθυπουργού και έχει ως εξής:

- σταδιακή εισαγωγή σε δευτερεύοντα περιοριστικά μέτρα τύπου lockdown ξεκινώντας με μεγάλες αστικές περιοχές πρώτα και να επεκτείνεται προς τα έξω. Αναμένεται από Νοέμβριο 2020.

- Επίσπευση απόκτησης (ή κατασκευής) εγκαταστάσεων απομόνωσης σε κάθε επαρχία και επικράτεια. Αναμένεται έως τον Δεκέμβριο του 2020.

- Καθημερινές νέα κρούσματα COVID-19 θα αυξηθούν πέρα από την ικανότητα διενέργειας των test, συμπεριλαμβανομένων των αυξήσεων των θανάτων που σχετίζονται με το COVID και οι οποίες θα ακολουθούν τις ίδιες καμπύλες ανάπτυξης. Αναμένεται στα τέλη Νοεμβρίου 2020.

- Πλήρες και καθολικό δεύτερο lockdown (πολύ πιο αυστηρό από το πρώτο και τους δευτερεύοντες περιορισμούς). Αναμένεται στα τέλη Δεκεμβρίου 2020 - αρχές Ιανουαρίου 2021

- Μεταρρύθμιση και επέκταση του προγράμματος ανεργίας προς μετάβαση στο καθολικό πρόγραμμα βασικού εισοδήματος. Αναμένεται έως το πρώτο τρίμηνο του 2021.

- Προβλεπόμενη μετάλλαξη COVID-19 και/ή συν-μόλυνση με δευτερογενή ιό (αναφέρεται ως COVID-21) που οδηγεί σε ένα τρίτο κύμα με πολύ υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας και υψηλότερο ποσοστό μόλυνσης. Αναμένεται έως τον Φεβρουάριο του 2021.

- Καθημερινές νέες περιπτώσεις νοσηλείας COVID-21 και θανάτων που σχετίζονται με COVID-19 και COVID-21. Οι σχετικοί θάνατοι θα υπερβούν την ικανότητα των ιατρικών υπηρεσιών. Αναμένεται στο 1ο και 2ο τρίμηνο του 2021.

- Τα βελτιωμένα περιοριστικά μέτρα (αναφέρονται ως Τρίτο Lock Down) θα εφαρμοστούν. Θα επιβληθούν πλήρεις ταξιδιωτικοί περιορισμοί (συμπεριλαμβανομένων μεταξύ επαρχιών και μεταξύ πόλεων). Αναμενεται το 2ο τρίμηνο του 2021.

- Μετάβαση των ατόμων στο καθολικό πρόγραμμα βασικού εισοδήματος. Αναμένεται στα μέσα του 2ου τριμήνου του 2021.

- Προβλεπόμενες καταρρεύσεις αλυσίδων εφοδιασμού, ελλείψεις αποθεμάτων, μεγάλη οικονομική αστάθεια. Αναμένεται αργά το 2ο τρίμηνο του 2021.

- Ανάπτυξη στρατιωτικού προσωπικού και σε μεγάλες αστικές περιοχές όπως όλοι οι κύριοι δρόμοι για τη δημιουργία ταξιδιωτικών σημείων ελέγχου. Περιορισμοί στα ταξίδια και κίνηση. Θα παρέχεται υλικοτεχνική υποστήριξη στην περιοχή. Αναμένεται έως το 3ο τρίμηνο του 2021.

Μαζί με τον παρεχόμενο χάρτη πορείας, ζητήθηκε από την επιτροπή στρατηγικού σχεδιασμού να σχεδιάσει έναν αποτελεσματικό τρόπο μετάβασης των Καναδών για να αντιμετωπίσουν μία άνευ προηγουμένου οικονομική προσπάθεια. Ένα που θα άλλαζε το πρόσωπο του Καναδάς αλλάζοντας παράλληλα για πάντα τις ζωές των Καναδών. Αυτό που μας είπαν ήταν ότι για να αντισταθμιστεί αυτό που ήταν ουσιαστικά μια οικονομική κατάρρευση σε διεθνή κλίμακα, θα πρέπει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Καναδά να προσφέρει στους Καναδούς μια πλήρη ανακούφιση από το χρέος.

Έτσι λειτουργεί: η ομοσπονδιακή η κυβέρνηση θα προσφέρει την εξάλειψη όλων των προσωπικών χρεών (υποθήκες, δάνεια, πιστωτικές κάρτες, κ.λπ.) για τις οποίες θα παρέχεται όλη η χρηματοδότηση στον Καναδά από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ένα πρόγραμμα το οποίο θα αναφέρεται ως το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επαναφοράς Χρεών (World Debt Reset Program). Σε αντάλλαγμα για αποδοχή αυτής της συνολικής συγχώρεσης χρέους το άτομο θα χάσει την ιδιοκτησία οποιουδήποτε και όλων των περιουσιών του στοιχείων για πάντα. Το άτομο θα πρέπει επίσης να συμφωνήσει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα εμβολιασμού COVID-19 και COVID-21, το οποίο θα παρέχει το άτομο με απεριόριστο ταξίδι και απεριόριστη ζωή ακόμη και κάτω από ένα πλήρες lockdown (μέσω της χρήσης αναγνώρισης φωτογραφίας που αναφέρεται ως HealthPass του Καναδά).

Τα μέλη της επιτροπής ρώτησαν ποιος θα γινόταν ο ιδιοκτήτης των κατασχεθέντων περιουσιακών στοιχείων σε αυτό το σενάριο και τι θα συνέβαινε στους δανειστές ή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Μας είπαν απλώς «Το Πρόγραμμα Επαναφοράς του Παγκόσμιου Χρέους θα χειριστεί όλες τις λεπτομέρειες ». Αρκετά μέλη της επιτροπής επίσης αμφισβήτησαν τι θα συνέβαινε σε άτομα εάν αρνούνταν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα World Debt Reset, ή στο HealthPass ή στο πρόγραμμα εμβολιασμού και η απάντηση που λάβαμε ήταν πολύ ανησυχητική.

Ουσιαστικά μας είπαν ότι ήταν καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί σε καμία περίπτωση. Μας είπαν ότι ήταν προς συμφέρον των ατόμων να συμμετάσχουν. Όταν πολλά μέλη της επιτροπής σπρώξαμε για να πάρουμε μια απάντηση, μας είπαν ότι όσοι αρνηθούν θα ζούν πρώτα κάτω από τους περιορισμούς κλειδώματος επ 'αόριστον. Και αυτό σε σύντομο χρονικό διάστημα καθώς οι περισσότεροι Καναδοί θα έχουν μεταπηδήσει ήδη πρόγραμμα συγχώρεσης χρεών, αυτοί που θα αρνηθούν να συμμετάσχουν θα θεωρηθούν κίνδυνος στη δημόσια ασφάλεια και θα μετεγκατασταθούν σε εγκαταστάσεις απομόνωσης. Μόλις σε αυτές τις εγκαταστάσεις θα τους δοθούν δύο επιλογές, είτε θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα διαγραφής χρέους και να απελευθερωθούν ή να μείνουν επ 'αόριστον στην εγκατάσταση απομόνωσης υπό την ταξινόμηση ενός σοβαρού δημόσιου κινδύνου και θα κατασχεθούν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία.

Έτσι, όπως μπορείτε να φανταστείτε αφού ακούσετε όλα αυτά, μετατράπηκε σε αρκετά θερμή συζήτηση και κλιμακώθηκε πέρα από οτιδήποτε έχω δει ποτέ πριν. Στο τέλος υπονοήθηκε από το γραφείο του Πρωθυπουργού ότι η εν λόγω ατζέντα θα προχωρήσει ανεξάρτητα από το ποιος συμφωνεί ή όχι. Ότι δεν θα είναι μόνο ο Καναδάς, αλλά στην πραγματικότητα όλα τα έθνη θα έχουν παρόμοιους χάρτες πορείας και ατζέντες.

Πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις καταστάσεις που έχουμε μπροστά μας για να προωθήσουμε αλλαγή σε μεγαλύτερη κλίμακα για τη βελτίωση όλων. Τα μελη οι οποίοι ήταν αντίθετοι και αυτοί που έφεραν βασικά ζητήματα που θα προέκυπταν από τέτοιο πράγμα αγνοήθηκαν εντελώς. Οι απόψεις και οι ανησυχίες μας αγνοήθηκαν. Μας είπαν απλά να το κάνουμε.

Το μόνο που ξέρω είναι ότι αυτό που πάει να γίνει δεν μου αρέσει και νομίζω ότι θα οδηγήσει τους Καναδούς σε ένα σκοτεινό μέλλον.

Ξέρω ότι μάλλον εγείρονται απορίες και ίσως και χλευασμός, στα πλάισια όμως τής δημοκρατικής έκφρασης μπορεί ο καθείς να λαμβάνει ή όχι υπόψιν του οτιδήποτε εισπράτει από το περιβάλλον του. Το θέμα είναι αυτό το κάτι να υπάρχει και να διαμοιράζετε ανεξαρτήτως αποδέκτη και αυτό κάνουμε οι περισσότεροι, προσπαθούμε να προσθέσουμε στην γνώση και να καλυτερέψουμε την ζωή μας. Να είστε καλά λοιπόν και αγαπάτε αλλήλους.

ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ

Μαζοχισμός το κριτήριο τής εποχής.

 Από τα πιο ιδιαίτερα και ενδιαφέροντα στοιχεία που μπορεί κανείς να συναντήσει ως ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης φύσης είναι η τάση ενός ανθρώπου να υποφέρει και να επιδιώκει τον «πόνο» και την οδύνη στη ζωή του. Να επιλέγει καταστάσεις και πορείες που οδηγούν σε αρνητικές συνέπειες για τον ίδιο. Σε επιλογές καταστροφικές και αυτοηττώμενες. Σίγουρα, δεν υπάρχει κάτι πιο παράξενο αλλά και αντιφατικό για τον ερευνητή της ανθρώπινης ψυχολογίας από έναν άνθρωπο που φαίνεται να είναι ο ίδιος εχθρός του εαυτού του.

Όπως εξηγεί η, Συμβουλευτική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια Ειρήνη Τζελέπη, ο όρος μαζοχισμός είναι γνωστός και μας παραπέμπει αρχικά στη σεξουαλική έκφραση και δραστηριότητα φέρνοντας στο μυαλό μας την έννοια της σεξουαλικής διέγερσης που προκαλείται από τη βίωση του πόνου. Η έννοια αυτή είχε ήδη πάρει το όνομά της από τον Sacher-Masoch (1). Με τον όρο μαζοχιστική (αυτοηττώμενη) προσωπικότητα (self-defeating personality disorder) όμως δεν αναφερόμαστε στη σεξουαλική συμπεριφορά του ατόμου αλλά στη γενικότερη συμπεριφορά και προσωπικότητα που φαίνεται, συνειδητά ή ασυνείδητα, να επιδιώκει τη βίωση της «ήττας» και της οδύνης προκειμένου να δημιουργήσει ή να επιτύχει κάτι στη ζωή. Εξάλλου, ένα άτομο με μαζοχιστικά στοιχεία προσωπικότητας μπορεί και να μην εμφανίζει μαζοχιστικά στοιχεία στη σεξουαλική του συμπεριφορά. Σημαντικός αριθμός ατόμων με μαζοχιστική (αυτοηττώμενη) προσωπικότητα περιγράφει μια ομαλή σεξουαλική συμπεριφορά και δραστηριότητα.
 
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που απέδωσε μεγάλη σημασία στη σεξουαλική αιτιολογία του μεγαλύτερου τμήματος της ανθρώπινης συμπεριφοράς, έχει ασχοληθεί με τη χαρακτηρολογική μελέτη του μαζοχισμού. Ο ίδιος επινόησε την έννοια του ηθικού μαζοχισμού (2) θέλοντας να επισημάνει τη διαφοροποίηση μεταξύ της σεξουαλικής διέγερσης που προκαλείται από τη βίωση του πόνου και του χαρακτήρα ή της προσωπικότητας που διαμορφώνεται από μια τέτοια ψυχική ανάγκη.

Σύμφωνα λοιπόν με την έννοια του ηθικού μαζοχισμού, η μαζοχιστική προσωπικότητα χαρακτηρίζεται «από πρότυπα οδύνης, διαμαρτυρίας, στάσεις αυτοκαταστροφικότητας και αυτοϋποτίμησης, καθώς και από μια ασυνείδητη επιθυμία να βασανίζει τους άλλους μέσω του προσωπικού πόνου» (3). Το άτομο νιώθει ανάξιο, ένοχο και απορριπτέο και ότι του αξίζει να τιμωρηθεί. Ωστόσο, είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι για έναν μαζοχιστή δεν είναι η θλίψη και η οδύνη τα βασικά στοιχεία που συνοδεύουν τις επιλογές και τη συμπεριφορά του… Απλά ο ίδιος θεωρεί, σε συνειδητό ή ασυνείδητο επίπεδο, ότι υπομένοντας όλο αυτόν τον πόνο θα μπορέσει να επιτύχει ένα σημαντικότερο όφελος για τον ίδιο. Υπάρχει ένας ανώτερος σκοπός, ένα μεγαλύτερο καλό για το οποίο αγωνίζεται. Η ύπαρξη ενός ανώτερου σκοπού αλλά και η έννοια της καρτερικότητας αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά και τη βάση της αυτοεκτίμησής του. Όσα πιο πολλά υπομένει τόσο αυξάνεται η αυτοεκτίμησή του γι’ αυτό και, όταν απαιτείται να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, το μεταφράζει αυτό ως «εγωιστικό» ή «συγκαταβατικό» ως προς τον εαυτό του και το αποφεύγει συστηματικά.

Διαβαθμίσεις & αποχρώσεις
Είναι γεγονός ότι μπορούμε να εντοπίσουμε πολλές συμπεριφορές μέσα στην καθημερινότητα των ανθρώπων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μαζοχιστικές καθώς συνοδεύονται από αυτοηττώμενες επιλογές και …πολλή ταλαιπωρία αν μη τι άλλο. Ένα άτομο, για παράδειγμα, που κάνει διαρκώς γκάφες που προκαλούν διάφορες αντιδράσεις στους άλλους και αποφέρουν έλλειψη σεβασμού και εκτίμησης στον ίδιο, μπορεί να χαρακτηριστεί ως αυτοηττώμενη προσωπικότητα; Όπως και συμπεριφορές αλτρουϊσμού, αυτοθυσίας και αυταπάρνησης για ιδεώδη και αξίες που έχουν μείνει γνωστές στην Ιστορία, μπορούν να εμπεριέχουν μαζοχιστικά στοιχεία προσωπικότητας;

Η Nancy Mc Williams αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η συμπεριφορά που διέπεται από ηθικό μαζοχισμό δεν είναι απαραίτητα παθολογική, ακόμη και στην περίπτωση που, με τη στενότερη έννοια, είναι μια συμπεριφορά αυταπάρνησης. Μερικές φορές η ηθική επιβάλλει να υποφέρουμε για κάτι που έχει μεγαλύτερη αξία από την πρόσκαιρη προσωπική μας ανακούφιση. Σύμφωνα με αυτό το πνεύμα, η Helena Deutch (1944) υποστήριξε ότι η μητρότητα είναι έμφυτα μαζοχιστική. Στην πραγματικότητα τα περισσότερα θηλαστικά θέτουν το καλό των απογόνων τους πάνω από την προσωπική τους επιβίωση. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να είναι «αυτοηττώμενη» για το ζώο που την εφαρμόζει, όχι όμως και για τα νεογνά του και για την επιβίωση του είδους. Τα πιο αξιέπαινα παραδείγματα μαζοχισμού συναντώνται όταν τα άτομα διακινδυνεύουν τη ζωή, την υγεία και την ασφάλειά τους στην υπηρεσία ενός ανώτερου κοινωνικού αγαθού, όπως είναι η επιβίωση του πολιτισμού ή των αξιών τους. Υπάρχουν άνθρωποι, όπως η Mahatma Gandhi και η Μαρία Τερέζα, για τους οποίους θα μπορούσε να υποτεθεί ότι διέθεταν προσωπικότητα με έντονες μαζοχιστικές τάσεις, καθώς έδειξαν αφοσίωση ήρωα ή και αγίου σε σκοπούς που υπερέβαιναν τα όρια του εαυτού τους». (3)

Η Nancy Mc Williams αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η συμπεριφορά που διέπεται από ηθικό μαζοχισμό δεν είναι απαραίτητα παθολογική, ακόμη και στην περίπτωση που, με τη στενότερη έννοια, είναι μια συμπεριφορά αυταπάρνησης. Μερικές φορές η ηθική επιβάλλει να υποφέρουμε για κάτι που έχει μεγαλύτερη αξία από την πρόσκαιρη προσωπική μας ανακούφιση. Σύμφωνα με αυτό το πνεύμα, η Helena Deutch (1944) υποστήριξε ότι η μητρότητα είναι έμφυτα μαζοχιστική. Στην πραγματικότητα τα περισσότερα θηλαστικά θέτουν το καλό των απογόνων τους πάνω από την προσωπική τους επιβίωση. Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να είναι «αυτοηττώμενη» για το ζώο που την εφαρμόζει, όχι όμως και για τα νεογνά του και για την επιβίωση του είδους. Τα πιο αξιέπαινα παραδείγματα μαζοχισμού συναντώνται όταν τα άτομα διακινδυνεύουν τη ζωή, την υγεία και την ασφάλειά τους στην υπηρεσία ενός ανώτερου κοινωνικού αγαθού, όπως είναι η επιβίωση του πολιτισμού ή των αξιών τους. Υπάρχουν άνθρωποι, όπως η Mahatma Gandhi και η Μαρία Τερέζα, για τους οποίους θα μπορούσε να υποτεθεί ότι διέθεταν προσωπικότητα με έντονες μαζοχιστικές τάσεις, καθώς έδειξαν αφοσίωση ήρωα ή και αγίου σε σκοπούς που υπερέβαιναν τα όρια του εαυτού τους». (3Πέρα όμως από τις παραπάνω περιπτώσεις ο όρος μαζοχισμός αναφέρεται και σε μη ηθικοποιημένα πρότυπα αυτοκαταστροφικότητας, όπως, για παράδειγμα, είναι οι περιπτώσεις των ατόμων που είναι επιρρεπή στα ατυχήματα, ή τα άτομα που ακρωτηριάζουν ή τραυματίζουν τον εαυτό τους χωρίς όμως να χαρακτηρίζονται από αυτοκτονική πρόθεση (3). Σε αυτές τις περιπτώσεις, πίσω από την αυτοκαταστροφική διάθεση υπάρχει ένας απώτερος σκοπός μπροστά στον οποίο ο σωματικός πόνος δεν είναι και τόσο σημαντικός. Για παράδειγμα, τα άτομα που αυτοτραυματίζονται περιγράφουν χαρακτηριστικά ότι αυτό που κάνουν στο σώμα τους και η αίσθηση του πόνου που βιώνουν τους κάνει και νιώθουν ότι είναι ακόμη ζωντανοί. Αυτό το αίσθημα είναι τόσο σημαντικό που δεν συγκρίνεται με τη «μικρή» ταλαιπωρία του σωματικού πόνου (3).Όπως παρατηρούμε, λοιπόν, η έννοια της μαζοχιστικής προσωπικότητας παρουσιάζει σημαντικές διαβαθμίσεις και αποχρώσεις. Μαζοχισμός εντοπίζεται σε πολλές πράξεις που κάνουν κακό στον εαυτό μας αλλά και σε πολλά κλινικά περιστατικά που αν μη τι άλλο αναζητούν ψυχοθεραπευτική βοήθεια για να μπορέσουν να αρχίσουν να συμπεριφέρονται καλύτερα στον εαυτό τους. Είναι γεγονός ότι σε όλες τις ψυχιατρικές διαγνώσεις συναντούμε συμπεριφορές επιβλαβείς για τον εαυτό και αυτοκαταστροφικές. Η Nancy Mc Williams καταλήγει ότι «κάθε άτομο συμπεριφέρεται μαζοχιστικά κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες, συχνά μάλιστα μια τέτοια ενέργεια επιφέρει θετικό αποτέλεσμα. Τα παιδιά μαθαίνουν από μόνα τους ότι ένας τρόπος για να τραβήξουν την προσοχή των ατόμων που τα φροντίζουν είναι να προκαλούν διάφορα προβλήματα στον εαυτό τους… Ένας συνάδελφός μου μού ανέφερε κάποτε ότι άρχισε να κατανοεί τη δυναμική του φυσιολογικού μαζοχισμού, όταν η επτάχρονη κόρη του, που είχε θυμώσει μαζί του επειδή δεν της αφιέρωνε καθόλου χρόνο, του ανακοίνωσε την πρόθεσή της να ανέβει στο δωμάτιό της και να καταστρέψει όλα της τα παιχνίδια» (3), (5), (6).

Η διάγνωση της αυτοηττώμενης προσωπικότητας αναφέρεται στο επίσημο διαγνωστικό εγχειρίδιο της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας, DSM-III-R (1987), στην κατηγορία των διαταραχών προσωπικότητας που δεν κατατάσσονται σε άλλη διαγνωστική κατηγορία(personality disorder not otherwise specified). Δεν έχει γίνει όμως επίσημα αποδεκτή και στη συνέχεια δεν συμπεριελήφθη στην έκδοση DSM-IV του 1994. Το πρόβλημα της επίσημης ένταξης και εξαίρεσης αφορά το γεγονός ότι ιστορικά η έννοια του μαζοχισμού έχει συνδεθεί με τη γυναικεία υποταγή και παθητικότητα. Η διαταραχή αυτή κατέστη πολιτικά αμφιλεγόμενη όταν συνδέθηκε με την έννοια της ενδο-οικογενειακής  βίας η οποία θεωρείτο ότι προκαλείτο κατά κύριο λόγο από άντρες. Παρόλα αυτά, ορισμένος αριθμός ερευνητικών μελετών υποδεικνύει ότι η διαταραχή είναι κοινή και, παρά την εξαίρεσή της από το DSM-IV το 1994, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως από την κλινική κοινότητα ως μια έννοια που εξηγεί ευρέως πολλές πλευρές της ανθρώπινης συμπεριφοράς (4). (Η διαγνωστική κατηγορία του σεξουαλικού μαζοχισμού «που επιφέρει, σε κλινικό επίπεδο, σημαντική δυσφορία και επιβλαβή επίδραση στην κοινωνική, επαγγελματική ή άλλη σημαντική περιοχή λειτουργικότητας του ατόμου» παραμένει στο DSM-IV) (7).

Τα διαγνωστικά κριτήρια που είχαν προταθεί για την αυτοηττώμενη προσωπικότητα είναι τα εξής (7):

Α) Εκδήλωση κατ’ επανάληψη και σε σταθερή βάση αυτοηττώμενης συμπεριφοράς, που ξεκινά κατά την ενηλικίωση του ατόμου και είναι παρούσα σε μια ποικιλία πλαισίων λειτουργικότητας του ατόμου. Το άτομο μπορεί συχνά να αποφεύγει ή να υποτιμά ευχάριστες εμπειρίες, να έλκεται ή να επιλέγει καταστάσεις ή σχέσεις στις οποίες θα υποφέρει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και να εμποδίζει τους άλλους να τον βοηθήσουν, όπως φαίνεται σε τουλάχιστον πέντε από τα παρακάτω:

-Επιλέγει άτομα και καταστάσεις που επιφέρουν στον ίδιο αίσθημα απογοήτευσης, αποτυχίας ή και κακομεταχείριση ακόμη και όταν υφίστανται ξεκάθαρα καλύτερες διαθέσιμες επιλογές.

-Απορρίπτει ή καθιστά αναποτελεσματικές τις προσπάθειες των άλλων να τον βοηθήσουν.

-Όταν συμβεί κάποιο θετικό γεγονός στην προσωπική του ζωή (για παράδειγμα, μια επιτυχία στη δουλειά κλπ.) αντιδρά και ανταποκρίνεται με κατάθλιψη, ενοχή ή, γενικότερα, με συμπεριφορά που επιφέρει οδύνη (για παράδειγμα, με ένα ατύχημα).

-Υποκινεί αντιδράσεις θυμού και απόρριψης στους άλλους και στη συνέχει νιώθει πληγωμένος/η, ηττημένος/η ή ντροπιασμένος/η (για παράδειγμα, κοροϊδεύει τον/η σύντροφό του σε ένα δημόσιο χώρο προκαλώντας αντίδραση θυμού και στη συνέχεια νιώθει πληγωμένος/η και συντετριμμένος/η από την αντίδρασή του/ης.

-Απορρίπτει ευκαιρίες στις οποίες θα μπορούσε να νιώσει ευχαρίστηση ή διστάζει να συνειδητοποιήσει ή να αναγνωρίσει ότι περνά καλά και διασκεδάζει πραγματικά σε μια συγκεκριμένη περίσταση (παρά το γεγονός ότι διαθέτει κοινωνικές δεξιότητες και την ικανότητα να βιώνει ευχαρίστηση).

-Δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει εργασίες που είναι σημαντικές κατά τα κριτήρια και τους στόχους που έχει θέσει παρά την ικανότητά του για να το κάνει αυτό. Για παράδειγμα, μπορεί να βοηθά τους συμφοιτητές του να γράψουν τις εργασίες τους, αλλά δεν καταφέρνει να γράψει τη δική του.

-Δεν ενδιαφέρεται ή απορρίπτει ανθρώπους που του συμπεριφέρονται καλά. Για παράδειγμα, δεν τον έλκουν και δεν επιλέγει ερωτικούς συντρόφους που τον φροντίζουν και του φέρονται καλά.

-Εμπλέκεται σε διάφορες επιλογές υπέρμετρης αυτοθυσίας που δεν του έχουν ζητηθεί ή επιβληθεί με κάποιο τρόπο από τους αποδέκτες της.

B) Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι οι συμπεριφορές που προαναφέρθηκαν δεν αναφέρονται σε καταστάσεις που αφορούν αντίδραση ή προσμονή σωματικής, σεξουαλικής ή ψυχολογικής κακοποίησης.

Γ) Οι συμπεριφορές που προαναφέρθηκαν δεν εκδηλώνονται μόνο όταν το άτομο είναι σε κατάθλιψη (4).

Αίτια
Πώς λοιπόν διαμορφώνεται η αυτοηττώμενη προσωπικότητα και τα συνακόλουθα χαρακτηριστικά της. Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε πώς ένα άτομο αρχίζει να «στρέφεται» προς την ήττα και την ταπείνωση και, ουσιαστικά, σε μια πορεία αντιφατική από το βασικό ένστικτο της ζωής…

Κατά την ψυχαναλυτική θεωρία, ασυνείδητο αίσθημα ενοχής ωθεί το άτομο στην τάση «να υποφέρει» και να έχει ανάγκη την τιμωρία στη ζωή του. Οι ενοχές ωθούν το άτομο στην επιλογή προσώπων και καταστάσεων αρνητικών για τον ίδιο προκειμένου να τιμωρήσει τον εαυτό του. Η αυτοτιμωρία συντελεί στη μείωση του αισθήματος ενοχής.

Εύλογα όμως τίθεται το ερώτημα: πώς ένα μικρό παιδί που μεγαλώνει αρχίζει να νιώθει ενοχή; Οι θεωρητικές έννοιες θα ήταν εδώ μακροσκελείς και δυσνόητες, μπορούμε όμως εύκολα να θυμηθούμε την παιδική ηλικία και το πόσο εύκολα μπορεί κανείς, σε αυτή την ηλικία, να νιώσει ότι έκανε κάτι «κακό», ή ότι ο ίδιος είναι ένα «κακό παιδί». Επίσης, τα παιδιά μπορεί να νιώσουν ενοχή για τις επιθυμίες τους που συνοδεύονται από έντονα συναισθήματα που δεν μπορούν εύκολα να διαχειριστούν. Και, κυρίως, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παιδιά προτιμούν να πιστεύουν ότι φταίνε τα ίδια και ότι είναι κακά παιδιά, παρά το ότι οι άλλοι δεν τα αγαπούν.

Πολλά παιδιά μεγαλώνουν σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου με κάποιο τρόπο μαθαίνουν ότι μόνο μέσα από την οδύνη και τη στέρηση μπορούν να λάβουν την προσοχή και την αγάπη που επιθυμούν πραγματικά. Για παράδειγμα, ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο του λείπει η προσοχή και η αγάπη και το γεγονός αυτό το βιώνει βέβαια τραυματικά. Παρόλα αυτά όμως δεν έχει χάσει τελείως την ελπίδα του ότι οι γονείς του το αγαπούν. Όμως, με αυτό τον τρόπο μαθαίνει ότι πρέπει πάντα να προσπαθεί σκληρά, να θυσιάζει τις προσωπικές του επιθυμίες και απολαύσεις και να μην χαίρεται αυτά που θέλει, αλλά αυτά που θέλουν οι άλλοι, προκειμένου να διατηρήσει αυτή την αγάπη που τόσο δύσκολα κερδίζεται. Γιατί έτσι έχει παρατηρήσει ότι οι γονείς του κινητοποιούνται και τον προσέχουν: όταν είναι πια …χάλια και υποφέρει κυριολεκτικά… Πράγματι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γονείς μπορεί να μην μπορούν να καλύψουν συναισθηματικά τα παιδιά τους αλλά, όταν τους συμβεί κάτι σοβαρό, κινητοποιούνται με κάποιο τρόπο και τα στηρίζουν. Το παιδί βέβαια, μέχρι να συμβεί αυτό, έχει ήδη πάρει το μήνυμα ότι πρέπει να ταλαιπωρηθεί αρκετά και να προσπαθήσει με αυτοθυσία προκειμένου να κερδίσει την προσοχή και την αγάπη.

Ένα συναφές δυναμικό αφορά και την περίπτωση στην οποία η προσοχή των σημαντικών άλλων προσώπων εκφράζεται μόνο μέσα από την τιμωρία. Έτσι, το παιδί μαθαίνει ότι οι μόνες στιγμές αλληλεπίδρασης και επαφής/ σχέσης με τα σημαντικά πρόσωπα της ζωής του είναι μέσα από την τιμωρία. Σε πολλές περιπτώσεις κακοποίησης γυναικών αναφέρεται η έννοια της «σκληρής αγάπης» που υπομένουν και ζουν με αυτή. Άλλωστε, για ένα παιδί είναι σαφώς πιο σημαντική η επικοινωνία και η σχέση, από την επιθυμία για σωματική ασφάλεια (3).

Τέλος, εμπειρίες επίκρισης, κακοποίησης ή κακομεταχείρισης γενικότερα συμβάλλουν ουσιαστικά στην ανάπτυξη χαμηλής αυτοεκτίμησης. Έτσι, το παιδί που μεγαλώνει λαμβάνει μήνυμα απαξίωσης και, κυρίως, ότι δεν αξίζει το σεβασμό και την καλή μεταχείριση από τους άλλους. Αν οι σημαντικοί άλλοι στη ζωή του τού συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο γιατί να μην περιμένει αυτή τη συμπεριφορά και από τους άλλους; Γιατί οι άλλοι να τον αγαπούν και να τον σέβονται;

Ο φόβος της χαράς και της επιτυχίας
Οι συνθήκες που προαναφέρθηκαν οδηγούν το άτομο σταδιακά στο να αρχίσει να παραγκωνίζει τις προσωπικές του επιθυμίες και να φοβάται την επιτυχία, τη χαρά και την απόλαυση γιατί πιστεύει ότι, τότε, οι άλλοι θα σταματήσουν να τον αγαπούν και θα τον εγκαταλείψουν. Έτσι η αδυναμία και η υποταγή καθίστανται οι βασικές συνθήκες βάσει των οποίων διαμορφώνονται οι σχέσεις με τους άλλους και η ικανοποίηση των προσωπικών αναγκών. Σε αυτή την περίπτωση, μόλις το άτομο νιώσει ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά, ή ότι θα επιτύχει κάτι που επιδιώκει από καιρό, αμέσως αυτό συνδέεται με αρνητικά συναισθήματα επίκρισης αλλά και εγκατάλειψης από τους άλλους. Και, τότε, θα κάνει πάντα πίσω για να σαμποτάρει την προσωπική του επιτυχία. Η προσμονή της επιτυχίας του δημιουργεί ουσιαστικά αίσθημα αγωνίας και εκνευρισμού που δεν μπορεί να αντέξει. Αισθάνεται ότι «ενοχλεί» τους άλλους και ότι γίνεται αντιπαθής με την επιτυχία του.

Ένα παράδειγμα σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να είναι η μαθήτρια που διακρίνεται για την επίδοσή της και την πορεία της στα μαθήματα και, ξαφνικά, έχει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη που την  αναγκάζει να κάνει πίσω στα όνειρά της. Το μέλλον της διαγραφόταν λαμπρό με τις επιδόσεις της και είναι προφανές ότι σύντομα θα περνούσε και στο πανεπιστήμιο και θα άρχιζε να οδεύει στη δική της πορεία εκπαίδευσης και επιτυχίας. Για εκείνη όμως φαίνεται ότι το φορτίο της επιτυχίας ήταν πολύ βαρύ και η ίδια αισθανόταν ότι αυτό θα την απομάκρυνε από τη ζεστασιά της οικογένειας.

Οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά «να εφεύρουν» πολλά λάθη και κακές επιλογές αν δεν αντέχουν το βάρος της επιτυχίας και των προσδοκιών των άλλων και θέλουν να βαδίσουν σε δρόμους που μπορούν πιο εύκολα να οδηγήσουν και να ελέγξουν.

Μαζοχιστική επανάληψη τραύματος
Ο όρος αυτός αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες το άτομο ασυνείδητα κάνει επιλογές που αναδημιουργούν μια τραυματική εμπειρία που έχει ζήσει στο παρελθόν. Έτσι, ο ίδιος ξαναζεί την τραυματική εμπειρία βιώνοντας και πάλι πόνο και οδύνη.
Η δυναμική αυτή χαρακτηρίζει αρκετά τη συμπεριφορά της αυτοηττώμενης προσωπικότητας. Ένα παράδειγμα εδώ μπορεί να αποτελεί η σχέση ενός ζευγαριού που τα πηγαίνει πολύ καλά αλλά, πάντα, εκεί που όλα είναι πολύ καλά, δημιουργείται μια κατάσταση που επιφέρει σύγκρουση και αναστάτωση στη σχέση τους. Πολλοί άνθρωποι που έχουν βιώσει μεγάλες εντάσεις και τσακωμούς στο οικογενειακό περιβάλλον περιγράφουν το πόσο δύσκολα μπορούν τελικά να αντέξουν το «να πηγαίνουν όλα καλά» και πρέπει πάντα, ασυνείδητα, να κάνουν κάτι για να προκαλέσουν ένταση και τσακωμό. Η ανάγκη να προκαλεί κανείς ξανά και ξανά τις τραυματικές καταστάσεις που έχει βιώσει ώστε να μπορέσει να κυριαρχήσει ψυχολογικά πάνω τους είναι εμφανής αλλά και τραγική.

Θεραπευτική αντιμετώπιση
Στην ψυχοθεραπεία ατόμων με μαζοχιστική (αυτοηττώμενη) προσωπικότητα είναι σημαντικό καταρχήν να συνειδητοποιηθούν και να συζητηθούν διεξοδικά τα επαναλαμβανόμενα μοντέλα μαζοχιστικών πεποιθήσεων και πρακτικών. Για παράδειγμα, «ότι πρέπει κανείς πάντα να απολογείται για τις πράξεις του», ή «ότι δεν πρέπει να διεκδικεί» κ.ά. Αυτές οι πεποιθήσεις και συμπεριφορές προφανώς εκδηλώνονται και  στη θεραπεία αλλά και στη σχέση με τον ίδιο το θεραπευτή. Για παράδειγμα, ο θεραπευόμενος μπορεί να είναι συνέχεια απολογητικός, να μην συμφωνεί με διάφορα θέματα αλλά να μην το εκφράζει, ή, επίσης, να προκαλεί ασυνείδητα ένταση και θυμό στο θεραπευτή για να έχει μια έκρηξη θυμού που θα ξεσπάσει στον ίδιο.

Το πιο σημαντικό μέρος της ψυχοθεραπείας όμως είναι να μάθει ότι ο θυμός αποτελεί μια φυσική αντίδραση και ότι μπορεί κανείς να εκφράζει τη δυσαρέσκεια και το θυμό του χωρίς να φοβάται ότι θα επέλθει «τιμωρία» με διάφορους τρόπους (π.χ. εγκατάλειψη, κριτική κ.ά.).

Είναι σημαντικό το άτομο να μην πάρει ενίσχυση για την αυτοθυσία και την καρτερικότητά του σε βάσανα και κακουχίες. Πολλές φορές αυτή η προσωπικότητα έχει δημιουργηθεί επειδή οι ίδιοι οι γονείς ήταν μαζοχιστικοί ή ενίσχυαν τέτοιες συμπεριφορές. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί φροντίζει τον άρρωστο γονιό ή τους παππούδες του και θυσιάζει τις χαρές της ηλικίας του γι’ αυτό… Εάν οι σημαντικοί άλλοι γύρω του αρχίσουν να τον θαυμάζουν γι’ αυτό και για το πόσο καλό παιδί είναι που υπομένει τα βάσανά του με γενναιότητα, τότε αυτός είναι και ένας τρόπος ενίσχυσης της αυτοηττώμενης προσωπικότητας.

Στην ψυχοθεραπεία με άτομα με μαζοχιστική προσωπικότητα είναι σημαντικό και ο ίδιος ο ψυχοθεραπευτής να μην εμπίπτει σε παγίδες μαζοχιστικής συμπεριφοράς και να δείχνει με τον τρόπο του ότι φοβάται να διεκδικήσει. Να μην μπαίνει στο ρόλο του σωτήρα και ότι υποφέρει για να σώσει τους άλλους. Μια στάση θεραπευτικής συγχώρεσης και αυτοθυσίας δεν βοηθά. Αντίθετα, με αυτό τον τρόπο, οι θεραπευόμενοι αισθάνονται ένοχοι και ανάξιοι για βελτίωση (3).

Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να μην χρησιμοποιούνται εκφράσεις συμπόνιας με τους μαζοχιστικούς ασθενείς. Έχει μεγάλη σημασία για το άτομο με μαζοχιστικά στοιχεία προσωπικότητας να μάθει να εκφράζει το θυμό του και να μην φοβάται να ζητήσει ικανοποίηση των επιθυμιών του χωρίς να νιώθει ότι πρέπει να προκαλέσει συμπόνια και αυτολύπηση για να το καταφέρει αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να μάθει ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι με τους οποίους μπορεί να λάβει χαρά και ευχαρίστηση στη ζωή του και ότι μπορεί να φροντίζει τον εαυτό του χωρίς να νιώθει ενοχές.

Ειρήνη Τζελέπη, Συμβουλευτική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Pg.Dipl., MSc., City University, Λονδίνο



Βιβλιογραφία
1.    Krafft-Ebing R. (1900). Psychopathia sexualis (F. J. Rebman, Trans). New York: Physiacians and Surgeons Book Company, 1935.
2.    Freud S. (1924). The economic problem in masochism. Standard Edition, 19, 159-170.
3.    Nancy Mc Williams (2000), Ψυχαναλυτική Διάγνωση, εκδ. Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα.
4.    http://en.wikipedia.org/wiki/Self-defeating_personality_disorder
5.    Saltzman L. (1960). Masochism and psychopathy as adaptive behavior. Journal of Individual Psychology, 16, 182-188.
6.    Baumeister R. F. (1989). Masochism and the self. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
7.    DSM-IV (1994). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. The American Psychiatric Association, Washington, DC.
8.    Yoel Inbar (Tilburg University), David A. Pizarro & Thomas Gilovich (Cornell University), Dan Ariely (Duke University) (2013). Moral Masochism: On the Connection Between Guilt and Self-Punishment. Emotion (American Psychological Association),  vol. 13, No. 1, 14–18.
9. Katz Anita W. (1990). Paradoxes of masochism. Psychoanalytic Psychology, vol 7(2), 225-241.