Τα παιδια δεν ειναι τροπαια

 Τα παιδιά, η οικογένεια, η κοινωνία, γενικότερα ο κοινωνικός ιστός και η κοινωνική βάση, είναι αυτό που πλήττεται από την κοινωνική και οικογενειακή αμέλεια απέναντι στα παιδιά.

Τεράστιο πλήγμα σε όλα τα παραπάνω, η ορφάνια των παιδιών. Η ορφάνια είναι απότοκο τής οικογένειας. Πρώτα υφίσταται η οικογένεια, και μετα για ό, ποιους λογους κατακερματίζεται. Έτσι λοιπόν δημιουργούνται τα ορφανά, πολλές φορές και απο τις πρώτες ώρες της γέννησής τους.

Ευτυχώς όμως υπάρχει μέσα τους η αγάπη που τα δημιουργησε, υπάρχουν μέσα σε ένα ορφανό οι δεσμοί τής οικογένειας που το έφερε στον κόσμο, έστω και σαν ορφανό.

Νιώθει, όσος καιρός και να περασει, το χάδι τής μητέρας του και τον ήχο του πατέρα του έστω και αν δεν τους έχει γνωρίζει.

Αυτό το παιδί λοιπόν είναι αποτέλεσμα τής αγάπης που είχαν μεταξύ τους οι γονείς του.

Αυτοί αποφάσισαν ώριμα να τεκνοποιήσουν, ή ίσως και να μην το έκαναν ώριμα, αλλα το έκαναν.

Ετσι λοιπόν η πολιτεία βρίσκεται μπροστά σε μια οικογένεια, και όλα καλά.

Παραθέτω ένα απόσπασμα από την μεταπτυχιακή διπλωματικη δύο εξαίρετων φοιτητριών,

αν θελήσετε να διαβάσετε το έργο τους, ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Χριστίνα Ευάγγελος Κούλη    Αικατερίνη Ευθύμιος Παναγιωτοπούλου

1.2 Ορισμοί της οικογένειας Επιχειρώντας μια αναδρομή στο παρελθόν, διαπιστώνουμε ότι σε όλες τις εποχές η οικογένεια διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, αποτελώντας παράλληλα έναν από τους σημαντικότερους κοινωνικούς θεσμούς (Θεοδωροπούλου, 2003). Σύμφωνα με τις κλασικές θεωρίες της κοινωνιολογίας, η οικογένεια είναι μια κοινωνική ομάδα. Τα μέλη της ομάδας αυτής συνδέονται μεταξύ τους είτε εξ αίματος, είτε εξ αγχιστείας, ζουν μαζί, διαχειρίζονται τα οικονομικά τους συνεργατικά και αναλαμβάνουν από κοινού την ανατροφή των απογόνων τους. (Hughes & Kroehler, 2007). Η οικογένεια, όντας απ’αρχής μια συνηθισμένη μορφή συμβίωσης, συνιστά την πρωταρχική κοινωνική ομάδα, στόχος της οποίας είναι η διατήρηση του ανθρώπινου είδους μέσω της διαιώνισής του. (Τσαρδάκης, 1993). Σύμφωνα με τη Satir (1989), η οικογένεια είναι η ομάδα εκείνη οι λειτουργίες της οποίας ενισχύουν τη συνοχή της, ενώ ταυτόχρονα αποβλέπουν στην ικανοποίηση των βιολογικών αναγκών των μελών της και στη μετάδοση των αξιών από γενιά σε γενιά (Ζαφείρης, Α.Ε. & Μουζακίτης, Χ.,1999). Οι Ζαφείρης & συν. (1999), ορίζουν την οικογένεια ως την ομάδα εκείνη που αποτελείται από τρία ή περισσότερα μέλη και η οποία χαρακτηρίζεται από το διαμοιρασμό των εργασιών, τη διαδικασία λήψης αποφάσεων και την ιεραρχία της 3 εξουσίας. O Jackson (1965), ορίζει την οικογένεια ως ένα διαδραστικό δίκτυο επικοινωνιών που επηρεάζει και ταυτόχρονα επηρεάζεται από τη φύση όλου του συστήματος. Από την πλευρά του ο Haley (1971), θεωρεί την οικογένεια ως σύστημα σχέσεων εξουσίας, όπου οι σχέσεις μεταξύ των μελών δεν χαρακτηρίζονται από γραμμικότητα, αλλά από κυκλικότητα. Ως καθιερωμένος θεσμός της κοινωνίας, η οικογένεια διατηρεί σταθερές σχέσεις μεταξύ των μελών της και τυποποιημένους τρόπους δράσης σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Η σταθερότητα αυτή και η διατήρηση ορισμένων τρόπων δράσης και αντίδρασης, αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία του θεσμού της οικογένειας (Μουσούρου, 1989). Αποτελώντας μια από τις σημαντικότερες όψεις της κοινωνίας, η οικογένεια έχει κεντρικό ρόλο στην κοινωνική οργάνωση όλων των λαών παγκοσμίως, ενώ η οργάνωση αυτή ποικίλλει ανά εποχή (Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1996). 

Τι γίνεται όμως όταν βρεθεί η πολιτεία μπροστά σε ένα ορφανό;

Η πολιτεία λοιπόν είναι η αρμόδια αρχή. Είναι όμως; Δειχνει η πολιτεία αρμοδιότητα και ευθύνη μπροστά σε αυτό το κοινωνικό γεγονός;

Προσωπικά, δεν το νομίζω. Δεν το νομίζω γιατι δεν βλέπω να ασχολείται με την ψυχολογία του παιδιού, απλά το τοποθετεί σε ένα βάθρο σαν τρόπαιο και όποιος το θέλει θα πρέπει να πληροί ιδιαίτερες προϋποθέσεις, με κοινωνικά, οικονομικά, θρησκευτικά, και άλλα κριτήρια, ενώ η μόνη προϋπόθεση υιοθεσίας θα πρέπει να είναι αν το ζευγάρι έχει δικά του παιδιά. Σίγουρα ο παρασκηνιακός έλεγχος χρειάζεται αλλά δεν είναι αυτό που ανοίγει τον δρόμο πρός την υιοθεσία.

Τα παιδιά λοιπόν αγαπητή μου πολιτεία δεν είναι τρόπαια, ούτε έχει κανείς δικαίωμα να τα κατέχει εκτός των γονέων τους, εαν και εφόσον ελέγχονται και αυτοί, γιατι με όλα αυτά που ακούμε σήμερα θορυβούμαστε.. Χρειάζεται λοιπόν εμπεριστατωμένη νομοθεσία και όχι δουλειές του ποδαριού. Σίγουρα τα παιδιά δεν είναι αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης, όπως τελευταία τα έχετε αναγάγει.

Θα πρέπει όλοι αυτοί, που νομίζουν οτι υιοθετώντας ένα παιδί θα έλυναν τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, να πειστούν ότι δεν είναι κακό να είσαι άτεκνος, και πιό πολύ εφόσον είχαν την ευκαιρία στο παρελθόν να τεκνοποιήσουν και το επέλεξαν να είναι άτεκνοι. Επιλογή τους λοιπόν και σίγουρα δεν θα την πληρώσει κανένα ορφανό.

Έχω ακούσει κυρίες να επικαλούνται λόγους όπως «θα χαλασει το κορμί μου», «θα χαθεί η νεανικότητά μου» και άλλα ανατριχιαστικά, ενώ βασικά αυτό που έχει χαλάσει είναι η ψυχή τους. Αυτοί λοιπόν νομίζουν, και η πολιτεία το εκμεταλλεύεται, οτι μπορούν να υιοθετήσουν ένα ορφανό, και όλα καλά.

 Εχουμε εμπόριο παρένθετων, εμπόριο ωαρίων, εμπόριο παιδιών για πάσα χρήση, ακόμα και για σπλάχνα-όργανα. Για ζητιανιά, μεταμοσχεύσεις, εμβολιασμούς, πειράματα. Ακόμα και για Αδρενοχρώμιο, το υποτιθέμενο ελιξίριο τής νιότης, για να αντλήσουν το οποίο τρομοκρατούν παιδιά μέχρι θανάτου. 

Ημαρτον πολιτεία μου, ήμαρτον, ορφανά είναι τα παιδάκια, μην τα κάνεις και άμοιρα.

Το μέγα θέμα τής εποχής, που ούτε κάν θα έπρεπε η κυβέρνηση να βλέπει, είναι η υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, πώς είναι δυνατόν να συζητάει η εκκλησία και η κυβέρνηση κάτι τέτοιο, είναι νοσηρό ακόμα και το οτι συναθροίστηκαν για να αποφασίσουν επι τουτου.

Η επιλογή που έκαναν κάποιοι σχετικά με τα ιδιαίτερα γούστα τους στο σεξ δεν τους κάνει άξιους να συναναστρέφονται με παιδιά, πόσω μάλλον να τα υιοθετήσουν. Έχουν τόσα πολλά και επικίνδυνα προβλήματα που χρειάζονται χιλιάδες συνεδρίες απλά για να τα απαριθμήσουν. Εως τότε, και αν έχουν κάτι θετικό να επιδείξουν, καλό θα ήταν να περιορίσουν το θράσος από το οποίο διακατέχονται.

Στα παιδιά δεν έχουν δικαίωμα άλλοι εκτός από τούς γονείς και την πολιτεία. Οι μεν γονείς να διδάξουν αγωγή, κουλτούρα, γλώσσα, θεσμούς, υγεία, και η πολιτεία μόρφωση, ασφάλεια, και επιλογές.

Μέχρι στιγμής δεν βλέπω καμία ασφάλεια πρός τα ορφανά μας παιδιά από την πολιτεία, καμία μέριμνα, μόνο διάθεση να κλείσουν και τα εναπομείναντα ιδρύματα τα οποία τελούν υπό την επίβλεψη τής εκάστοτε αρχιεπισκοπής.

Η πολιτεία λοιπόν, και πιό συγκεκριμένα η σημερινή κυβέρνηση, η οποία απαθέστατα εμπλέκεται στην υπόθεση των ορφανών, τής υιοθεσίας τους αλλά και στην τεκνοθεσία που έχει σημαντικές διαφορές από την υιοθεσία.

Τεκνοθεσία είναι για όσους δεν γνωρίζουν η ανάληψη τής ευθύνης κάποιων παιδιών χρηματοδοτούμενα απο την Ε.Ε. και την κυβέρνηση. Πολλά ζευγάρια ή μόνες μητέρες επιλέγουν αυτό τον δρόμο για να έχουν κάποιο εισόδημα, κάποιοι ανα λαμβάνουν και 2 και 3 και 4 πολλές φορές παιδιά.

Η κυβέρνηση λοιπόν οφείλει να αναλάβει τίς ευθύνες της απέναντι στα ορφανά παιδιά τής χώρας, αλλά και στα ορφανά με ζώντες γονείς που για αναρίθμητους λόγους εγκατέλειψαν το παιδί τους.

Η υιοθεσία είναι ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι,στα χέρια ανθρώπων με ομιχλώδεις προσωπικότητες, ενώ χρειάζεται κρυστάλλινη διαφάνεια. Εδώ πρέπει να επέμβει η κυβέρνηση, και ας φτιάξει τίς δομές που χρειάζεται το ζήτημα, ψυχικές, πρακτικές, κοινωνικές δομές που θα λύσουν το πρόβλημα, σε άλλη περίπτωση, και αποδεχόμενη τα παιδιά σαν τρόπαια κάποιων, ή οτι έχουν δικαίωμα στα παιδιά, απλά καταστρέφει το Ελληνικό κοινωνικό ιστό για τα επόμενα χρόνια. Επίσης, θα πρότεινα να θεσμοθετηθει αρχείο ορφανών, αριθμητικό, όχι επώνυμο. Εχετε μέγιστη υποχρέωση να πιστοποιήσετε το παρόν αλλά και το μέλλον γενικώς των παιδιών στην Ελλάδα.

Σίγουρα η λύση δεν είναι να καθίσταται ορφανό ένα παιδί γιατί εσείς, ενώ θα έπρεπε να χρηματοδοτείται την μητέρα για τα πρώτα δέκα χρόνια τής μητρότητας, επιδοτείται τον βρεφονηπιακό σταθμό και τον παιδικό σταθμό έτσι ώστε να τα καταστήσετε ημιορφανά με τις ευλογίες τής μητέρας. Περιμένουμε σε λίγο να κάνετε υποχρεωτικό τον βρεφονηπιακό σταθμό. Βέβαια δεν είναι επι του παρόντος το θέμα, πρέπει να γνωρίζουμε άπαντες όμως οτι εγκληματείτε κατά τής Ελληνικής οικογένειας, πιθανότατα με δόλο.

Επίσης, κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματησει η κυβέρνηση να εμπορεύεται την τύχη των ορφανών, και μάλιστα να διαπραγματεύεται για το θέμα με τύπους που, αν ήταν τοξικά απόβλητα θα είχαν μολύνει όλο το σύμπαν. Κανένα δικαίωμα δεν έχει, δεν της ανήκουν τα ορφανά, απλά το κοινωνικό μας σύστημα απαιτεί την ευημερία τους, και καλείστε εσείς, λόγω θέσης, να αποκαταστήσετε και να τακτοποιήσετε το θέμα με τον δέοντα σεβασμό.  

Παραθέτω έναν πίνακα από την ΕΛΣΤΑΤ ιδιαίτερα ανησυχητικό για το μέλλον μας, αλλα βοηθάει να καταλάβουμε τι σημαινει παιδί περίπου.

Ο πίνακας δείχνει ότι την τελευταία τριετία είχαμε τους περισσότερους θανάτους του αιώνα

και οτι έχει συρρικνωθεί το Ελληνικό στοιχείο κατα 350.000 ανθρώπους. Επίσης, απο το 2015 ξεκινάει η ραγδαία κάθοδος τών γεννήσεων, βρισκόμαστε λοιπόν προ των πυλών του αφανισμού σαν εθνος. Η κυβέρνηση που κατέστησε ο Ελληνικός λαός υπευθυνη,  τείνει να επενδύει σε κατεξοχήν και εκ του ασφαλούς ομοφυλόφιλα ζευγάρια, τα οποία το παραμικρό δεν έχουν να προσφέρουν παρα μόνο την προσωπική τους τέρψη που δεν απασχολεί κανέναν, μα κανέναν εντελώς.

Το θέμα τής υιοθεσίας η τεκνοθεσίας όμως είναι πολύ σημαντικό για όλους μας. Θα έπρεπε να το δουν ακομα και αυτοί που το επιζητούν,  με αξιοπρέπεια πρώτα για τους ίδιους και μετά για το κοινωνικό σύνολο, το οποίο νοιώθει ενστικτωδώς την παράνοια τής κατάστασης.

 

Θέλω να πιστεύω οτι θα υπάρξη θεσμικό πλαίσιο για το ζήτημα των ορφανών, θα ενισχύσει ίσως η κυβέρνηση την τεκνοποίηση, θα παψει να δημιουργει ιμηορφανά. Δεν είναι δύσκολο πιστευω να ελέγχετε κάθε χρόνο από ειδικές κατα τόπους επιτροπές η ασφαλής και άρτια διαβίωση των παιδιών μας. 

Φυσικά αν θές να υιοθετήσεις ένα παιδάκι νομίζοντας οτι μπορείς να του προσφέρεις την θαλπωρή τής χαμένης του οικογένειας θα πρέπει  ήδη να έχεις οικογένεια, δηλαδή τουλάχιστον ένα παιδάκι, και όχι να περιμένεις από ένα ορφανό αγγελούδι να σε καταστήσει οικογενειαρχη απο το πουθενά. Τα παιδιά είναι γέννημα τής οικογένειας, δεν είναι από μόνα τους οικογένεια, όπως νομίζουν διάφοροι εμπαθείς σε πολλά επίπεδα.

 

Τα ορφανά έχουν είδη υποστεί ένα ανεξίτηλο χτύπημα τής μοίρας, ας μην τα κατακεραυνώνουμε και εμείς σαν πολιτεία, ούτε να μεγιστοποιούμε την οδύνη τής απώλειάς τους.

Ελπίζω να μην κούρασα, να είστε καλά και αγαπάτε αλλήλους.

Αρμαγεδών

Καρυδια ποσο χρησιμα ειναι

Τα καρύδια είναι βρώσιμοι πυρήνες καρπού, που λαμβάνονται από το δέντρο που ανήκει στην οικογένεια Juglandaceae, στο γένος, Juglan. Αυτοί οι ξηροί καρποί ήταν ανέκαθεν σύμβολο της διανόησης, αφού μοιάζουν στο σχήμα τους με εκείνο του ανθρώπινου εγκεφάλου!

Τα καρύδια περιέχουν πολλά και σημαντικά θρεπτικά συστατικά, ιδίως ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που είναι απαραίτητα για τη βέλτιστη υγεία.

Δείτε γιατί αξίζει να βάλετε τα καρύδια στη διατροφή σας:

1. Ενέργεια θρεπτικά συστατικά

Τα καρύδια είναι πλούσια πηγή ενέργειας, ενώ περιέχουν θρεπτικά συστατικά, μέταλλα, αντιοξειδωτικά και απαραίτητες βιταμίνες.

2. Καλή χοληστερόλη

Είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (περίπου 72%), όπως το ελαϊκό οξύ, ενώ είναι μια από τις καλύτερες πηγές ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, όπως το λινολεϊκό οξύ, το α-λινολενικό οξύ και το αραχιδονικό οξύ. Η τακτική κατανάλωση καρυδιών στο πλαίσιο ισορροπημένης διατροφής μειώνει την LDL («κακή χοληστερόλη») και αυξάνει την HDL («καλή χοληστερόλη»). Έρευνες δείχνουν ότι η μεσογειακή διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, συμβάλλει στην αποτροπή της νόσου της στεφανιαίας αρτηρίας και των εγκεφαλικών επεισοδίων.

3. Ω3 λιπαρά οξέα

Αν τρώτε μόλις 25 γραμμάρια καρύδια την ημέρα θα πάρετε περίπου το 90% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης ωμέγα-3 λιπαρών οξέων. Ερευνητικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα Ω-3 λιπαρά οξέα, λόγω της αντι-φλεγμονώδους δράσης τους, συμβάλλουν στην μείωση της πίεσης του αίματος, του κινδύνου της στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικού επεισοδίου, καθώς στην προστασία από καρκίνους του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη.

4. Αντιοεξειωτικά

Τα καρύδια είναι πλούσια πηγή πολλών φυτοχημικών ουσιών που έχουν μεγάλη αντιοξειδωτική δράση. Μερικά από αυτά είναι η μελατονίνη, ελλαγικό οξύ, βιταμίνη Ε, καροτενοειδή και πολυ-φαινολικές ενώσεις. Αυτές οι ενώσεις είναι γνωστό ότι έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία κατά του καρκίνου, της γήρανσης, της φλεγμονής και των νευρολογικών ασθενειών.

5. Διαλύουν τις ελεύθερες ρίζες

Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Scranton στην Πενσυλβάνια ανακάλυψαν ότι τα καρύδια έχουν τα υψηλότερα επίπεδα των αντιοξειδωτικών ποπυφαινολικών από οποιοδήποτε άλλο βρώσιμο καρπό με κέλυφος. Η κατανάλωση μόλις 6-7 καρυδιών την ημέρα συμβάλλουν σημαντικά στην εξόντωση των ελευθέρων ριζών από το ανθρώπινο σώμα.

6. Βιταμίνη Ε

Τα καρύδια είναι επίσης εξαιρετική πηγή βιταμίνης Ε και ειδικά της γ-τοκοφερόλης σε ποσότητες περίπου 21% (που αντιστοιχεί περίπου στο 140% της συνιστώμενης καθημερινής ποσότητας). Η βιταμίνη Ε είναι ένα ισχυρό λιποδιαλυτικό αντιοξειδωτικό, που απαιτείται για τη διατήρηση της ακεραιότητας της κυτταρικής μεμβράνης στις βλεννώδεις μεμβράνες και στο δέρμα, προστατεύοντάς την από τις βλαβερές ελεύθερες ρίζες.

7. Βιταμίνη Β

Έχουν επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως ριβοφλαβίνη, νιασίνη, θειαμίνη, παντοθενικό οξύ, βιταμίνη Β-6 και φολικά οξέα.

8. Απαραίτητα μέταλλα

Επίσης, τα καρύδια είναι πολύ πλούσια πηγή μετάλλων, όπως μαγγάνιο, χαλκός, κάλιο, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο και σελήνιο. Ο χαλκός είναι ένας συμπληρωματικός παράγοντας για πολλά ζωτικής σημασίας ένζυμα. Ο ψευδάργυρος συμβάλλει σε άλλα ένζυμα που ρυθμίζουν την σωματική αύξηση και ανάπτυξη, την παραγωγή σπέρματος, την πέψη και τη σύνθεση νουκλεϊκών οξέων. Το σελήνιο με τη σειρά του λειτουργεί ως συμπληρωματικός παράγοντας για την παραγωγή αντιοξειδωτικών ενζύμων, όπως η γλουταθειόνη.

9. Καρυδέλαιο

Τέλος, το καρυδέλαιο παρουσιάζει εξαιρετικές στυπτικές ιδιότητες. Εφαρμόζεται τοπικά και βοηθά να κρατήσετε το δέρμα σας καλά προστατευμένο από την ξηρότητα.

Πηγή: http://www.nutrition-and-you.com

Ελικοβακτηριδιο Πυλωρου

 Ελικοβακτηρίδιο του Πυλωρού (Η.Pylori)

Τί είναι η λοίμωξη από το Ελικοβακτηρίδιο του Πυλωρού;

Η λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H.pylori) είναι μια λοίμωξη του στομάχου που μπορεί να προκαλέσει άλγος στο επιγάστριο, φούσκωμα, ναυτία ή έμετο. Το ελικοβακτηρίδιο μπορεί να επιβιώσει στο όξινο περιβάλλον του στομάχου και να δημιουργήσει αποικίες που προκαλούν αλλοιώσεις. Μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες ηλικίες, παρουσιάζει τη λοίμωξη, η οποία όμως συνήθως δεν προκαλεί προβλήματα. 

Ωστόσο κάποια άτομα που έχουν μολυνθεί, ενδεχομένως να εμφανίσουν κάποιες συνέπειες οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Γαστρίτιδα,

• Εξελκώσεις στο εσωτερικό τοίχωμα του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου (πεπτικά έλκη),

• Καρκίνο στομάχου,

• Λέμφωμα στομάχου.

Τα έλκη και οι κακοήθεις βλάβες του στομάχου δεν οφείλονται βέβαια αποκλειστικά στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.

Ποιά είναι τα συμπτώματα της λοίμωξης από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού;

Η πλειοψηφία των ατόμων με λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού δεν εμφανίζει συμπτώματα. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα, αυτά θα προέρχονται κυρίως από την παρουσία της γαστρίτιδας και των ελκών. Πολύ πιο σπάνια θα προέρχονται από την παρουσία προκαρκινικών (π.χ. εντερική μεταπλασία) ή καρκινικών βλαβών. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Πόνο στο επιγάστριο,

• Φούσκωμα,

• Αίσθημα κορεσμού μετά από λήψη μικρής ποσότητας τροφής,

• Ανορεξία,

• Ναυτία ή έμετο,

• Μαύρες κενώσεις,

• Αδυναμία.

Τα συμπτώματα αυτά βέβαια δεν προέρχονται αποκλειστικά από το ελικοβακτηρίδιο. Σε κάθε περίπτωση όμως εάν εμφανίσετε κάποια από αυτά, καλό θα είναι να συμβουλευθείτε το γιατρό σας.

Μπορώ να κάνω κάποια εξέταση για το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού;

Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις για τη διάγνωση της λοίμωξης του στομάχου από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Αυτές περιλαμβάνουν:

• Εξέταση αίματος με την οποία εξετάζεται η παρουσία αντισωμάτων έναντι του ελικοβακτηριδίου. Δυστυχώς αυτή η εξέταση δεν διακρίνει μεταξύ παλαιάς και ενεργού λοίμωξης.

• Δοκιμασία αναπνοής. Μέσω ειδικής ανάλυσης του εκπνεόμενου αέρα, μπορεί να διαπιστωθεί η ενεργός λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.

• Εξέταση κοπράνων για αντιγόνο του ελικοβακτηριδίου. Θετικό αποτέλεσμα υποδηλώνει ενεργό λοίμωξη.

• Εξέταση βιοψιών του στομάχου με χρώσεις που αναδεικνύουν το ελικοβακτηρίδιο. Τα ιστοτεμάχια του βλεννογόνου μπορούν να εξεταστούν και ταχέως με το 'clo test', μία εξέταση που βασίζεται στην παραγωγή ουρεάσης από το ελικοβακτηρίδιο.

Ποιός πρέπει να υποβάλλεται σε εξέταση για τη διάγνωση της λοίμωξης από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού;

Θα πρέπει να υποβληθείτε σε κάποια από τις εξετάσεις για τη λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού εάν:

• Παρουσιάζετε δυσπεψία που δεν έχει ακόμη διερευνηθεί,

• Έχετε έλκος ή ιστορικό έλκους στο στομάχι ή στο δωδεκαδάκτυλο,

• Έχετε καρκίνο ή ιστορικό καρκίνου στο στομάχι,

• Πάσχετε ή πάσχατε στο παρελθόν από λέμφωμα στομάχου,

• Έχετε οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του στομάχου,

• Πρέπει να τεθείτε σε χρόνια αγωγή με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Πώς θεραπεύεται η λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού;

Η λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά. Συνήθως απαιτείται συνδυασμός ενός αναστολέα της έκκρισης οξέως μαζί με 2 ή 3 αντιβιοτικά για 7 με 14 ημέρες. Το ακριβές θεραπευτικό σχήμα εξαρτάται από παράγοντες όπως ο τόπος προέλευσης, ο τόπος κατοικίας, το ιατρικό ιστορικό, η προηγούμενη αποτυχία εκρίζωσης, το ιστορικό αλλεργιών κ.ά. Συνεπώς τις λεπτομέρειες της θεραπείας εκρίζωσης θα τις καθορίσει ο γιατρός σύμφωνα με τις εκάστοτε συνθήκες και οδηγίες. Σε κάθε περίπτωση, τα άτομα που διαγιγνώσκονται με λοίμωξη θα πρέπει να λάβουν θεραπεία εκρίζωσης διότι έχει τεκμηριωθεί ότι η εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου:

• Βοηθάει στην επούλωση των ελκών,

• Αποτρέπει την υποτροπή τους,

• Μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου ή λεμφώματος στομάχου.

Τί συμβαίνει μετά τη θεραπεία εκρίζωσης του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού;

Μετά τη θεραπεία απαιτείται να ελεγχθεί εάν η εκρίζωση ήταν επιτυχής ώστε σε αποτυχία της να επαναληφθεί με διαφορετικό φαρμακευτικό σχήμα. Ο έλεγχος της εκρίζωσης γίνεται με μη επεμβατικά μέσα όπως:

• Με δοκιμασία αναπνοής,

• Με εξέταση κοπράνων.

Έρευνες έχουν συσχετίσει το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και με άλλα όργανα και με νοσήματα άσχετα με το στομάχι όπως το μεταβολικό σύνδρομο, τον διαβήτη, το γλαύκωμα, την άνοια, την πολλαπλή σκλήρυνση, τους όγκους του κατώτερου πεπτικού κ.ά. Αυτή η γνώση λοιπόν καθιστά την εκρίζωση του ελικοβακτηριδίου ακόμη πιο ουσιώδη και αναγκαία.

Πηγή:https://www.giorgakismed.gr/elikovaktiridio-toy-pyloroy/

F1 Fotos