Mε έντεχνο τρόπο προωθείται η Πανθρησκεία. Πρώτα προκαλείς θρησκευτικούς πολέμους υποκινώντας τους τζιχαντιστές της ΙSIL να σφάζουν όποιον αλλόθρησκο βρουν μπροστά τους, και μετά πείθεις τον κοσμο ότι είναι ώρα για μια κοινή θρησκεία. Ένα Παγκόσμιο Κράτος χρειάζεται και μια Παγκόσμια Θρησκεία. Κατά προτίμηση μείγμα των παλαιών, αλλά με υλιστική (Εωσφωρική προσέγγιση).
Το 2018 θα ανοίξει τις πύλες του ο «Οίκος του Ενός», ένας κοινός ναός προσευχής για Εβραίους, χριστιανούς και μουσουλμάνους, για τους πιστούς, δηλαδή, των τριών μεγαλύτερων μονοθεϊστικών θρησκειών. Οι εργασίες εκσκαφής των θεμελίων ξεκίνησαν πριν από λίγες μέρες. Το κόστος υπολογίζεται στα 10 εκατομμύρια ευρώ και θα καλυφθεί σε ποσοστό 100% από δωρεές.
Εμπνευστής του σχεδίου είναι η οργάνωση «Ο Οίκος Προσευχής και Μαθητείας της Petriplatz του Βερολίνου», στην οποία συμμετέχουν η Εβραϊκή Κοινότητα του Βερολίνου, το εκκλησιαστικό κολέγιο Αβραάμ Γκάιγκερ του Πότσδαμ, το Φόρουμ Διαπολιτισμικού Διαλόγου και η Οργάνωση St. Petri-St. Marien της γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας.
«Το Βερολίνο είναι μία πόλη που έχει δεχτεί πολλά τραύματα, αλλά ταυτόχρονα εδώ έχουν συντελεστεί και θαύματα», δήλωσε ο Ραβίνος Τοβία Μπεν Τσορίν, ενώ ο Γκρέγκορ Χόμπεργκ, ιερέας της Ευαγγελικής Εκκλησίας και πρόεδρος της οργάνωσης, τονίζει ότι «το ζητούμενο δεν είναι να δημιουργηθεί ένα μείγμα διαφορετικών θρησκειών, αλλά να μάθουμε πώς να προσεγγίζουμε ο ένας τον άλλον με αξιοπρέπεια και σεβασμό».
Ο «Οίκος του Ενός» θα ανεγερθεί στη συνοικία Mίτε, στο σημείο όπου βρισκόταν κάποτε η εκκλησία του Αγίου Πέτρου, ο παλαιότερος χριστιανικός ναός της πόλης που χρονολογείται από το 1350. Ο ναός, που θα διαθέτει έναν πύργο ύψους 44 μέτρων που θα θυμίζει φρούριο, δεν θα έχει θρησκευτικά σύμβολα στο εσωτερικό του.
Έχουν σχεδιαστεί τρεις διαφορετικοί χώροι προσευχής - ένας για χριστιανούς, ένας για μουσουλμάνους και ένας για Εβραίους, οι οποίοι θα ενώνονται με έναν θολωτό διάδρομο δύο επιπέδων, ο οποίος θα χρησιμεύει ως χώρος μαθητείας και διοργάνωσης κοινών τελετών και εκδηλώσεων.
«Ο τέταρτος χώρος αποτελεί δημόσιο χώρο μεταξύ των τριών θρησκειών. Είναι ένας χώρος για κατανόηση και συζήτηση. Ο διάλογος έχει να κάνει εν μέρει και με ένα είδους περιορισμού. Το έργο στοχεύει επίσης στην ανάδειξη και των διαφορών», εξηγεί ένας από τους αρχιτέκτονες, ο Γουίλφριντ Κιούν επισημαίνοντας με νόημα πως «ένα κτίριο από μόνο του δεν μπορεί να φέρει κοντά τους ανθρώπους αν δεν το επιθυμούν και οι ίδιοι».
«Θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν ένα μέλλον όπου η θρησκευτική διαφορετικότητα θα αποτελεί τον κανόνα κι όχι την εξαίρεση», εξηγεί ο ιμάμης Καντίρ Σαντσί.
