ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ................

«Tέλος» στις ανώνυμες πηγές προεκλογικής χρηματοδότησης θέτει το υπουργείο Εσωτερικών με τη λειτουργία της ηλεκτρονικής πύλης «Διαφάνεια», όπου από την Τρίτη 7 Σεπτέμβρη θα καταχωρούνται όλα τα έσοδα και τα έξοδα των συνδυασμών και των υποψηφίων στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Το πληροφοριακό σύστημα υλοποιήθηκε από την εταιρεία Singular Logic σε λιγότερο από 2 μήνες και κόστισε 80.000 ευρώ.

Η παρουσίαση της κεντρικής βάσης δεδομένων που θα βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.ekloges.ypes.gr πραγματοποιήθηκε χτες στο υπουργείο Εσωτερικών από στελέχη της κατασκευάστριας εταιρείας, παρουσία του υπουργού κ. Γ. Ραγκούση.

Ο κ. Γ. Ραγκούσης τόνισε ότι οι βασικές αρχές του νόμου για τις προεκλογικές δαπάνες των αυτοδιοικητικών εκλογών και η εμπειρία λειτουργίας της ηλεκτρονικής πύλης «Διαφάνεια» θα αξιοποιηθούν στο νομοσχέδιο που προετοιμάζει η κυβέρνηση για τα οικονομικά των κομμάτων, το οποίο θα κατατεθεί μαζί με τον νέο εκλογικό νόμο.

Επισήμανε, επίσης, ότι έχουν ήδη συσταθεί οι Επιτροπές Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων στις 13 περιφέρειες της χώρα, όπου προΐστανται δικαστικοί λειτουργοί. Ο υπουργός Εσωτερικών επισήμανε ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί για όλους. Υπενθυμίζουμε ότι για όσους συνδυασμούς δεν τηρήσουν τις υποχρεώσεις του νόμου προβλέπεται έκπτωση από τη θέση που έχουν εκλεγεί οι εκπρόσωποί τους και «βαριά» χρηματικά πρόστιμα.

Το σύστημα

Το σύστημα «Διαφάνεια» είναι εύχρηστο και λειτουργικό τόσο για τους διαχειριστές των συνδυασμών, οι οποίοι πρέπει να καταχωρούν τα σχετικά στοιχεία, όσο και για τους πολίτες που αναζητούν πληροφορίες. Για πρώτη φορά, οι πολίτες θα έχουν στη διάθεσή τους πριν από τις εκλογές τις πλήρεις λίστες των συνδυασμών αμέσως μετά την ανακήρυξή τους στις 24 Οκτωβρίου. Οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι, σύμφωνα με τον νόμο 3870/2010, οφείλουν να ενημερώνουν το σύστημα για τις δαπάνες που έχουν πραγματοποιήσει από τις 9 Αυγούστου.

Το σύστημα έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει πληροφορίες για το πόσα χρήματα έχει δαπανήσει ο συνδυασμός ή ο υποψήφιος σε σχέση με το ανώτατο όριο που καθορίζει ο νόμος. Μέσω της ηλεκτρονικής πύλης δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες υποβολής καταγγελιών.

ΛΕΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ?ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΧΩΝΕΤΑΙ ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΩΡΑ ΜΠΡΕ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ ΣΑΣ ΜΙΛΑΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΔΕΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΝΑ ΜΠΑΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΟΥΝ ΟΙ ΑΛΗΤΟΣΟΣΙΑΛΗΣΤΕΣ/ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ?ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΚΟΡΟΙΔΙΕΣ ΠΛΑΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ

Read More

ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΛΑ................

«Tέλος» στις ανώνυμες πηγές προεκλογικής χρηματοδότησης θέτει το υπουργείο Εσωτερικών με τη λειτουργία της ηλεκτρονικής πύλης «Διαφάνεια», όπου από την Τρίτη 7 Σεπτέμβρη θα καταχωρούνται όλα τα έσοδα και τα έξοδα των συνδυασμών και των υποψηφίων στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Το πληροφοριακό σύστημα υλοποιήθηκε από την εταιρεία Singular Logic σε λιγότερο από 2 μήνες και κόστισε 80.000 ευρώ.

Η παρουσίαση της κεντρικής βάσης δεδομένων που θα βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.ekloges.ypes.gr πραγματοποιήθηκε χτες στο υπουργείο Εσωτερικών από στελέχη της κατασκευάστριας εταιρείας, παρουσία του υπουργού κ. Γ. Ραγκούση.

Ο κ. Γ. Ραγκούσης τόνισε ότι οι βασικές αρχές του νόμου για τις προεκλογικές δαπάνες των αυτοδιοικητικών εκλογών και η εμπειρία λειτουργίας της ηλεκτρονικής πύλης «Διαφάνεια» θα αξιοποιηθούν στο νομοσχέδιο που προετοιμάζει η κυβέρνηση για τα οικονομικά των κομμάτων, το οποίο θα κατατεθεί μαζί με τον νέο εκλογικό νόμο.

Επισήμανε, επίσης, ότι έχουν ήδη συσταθεί οι Επιτροπές Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων στις 13 περιφέρειες της χώρα, όπου προΐστανται δικαστικοί λειτουργοί. Ο υπουργός Εσωτερικών επισήμανε ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί για όλους. Υπενθυμίζουμε ότι για όσους συνδυασμούς δεν τηρήσουν τις υποχρεώσεις του νόμου προβλέπεται έκπτωση από τη θέση που έχουν εκλεγεί οι εκπρόσωποί τους και «βαριά» χρηματικά πρόστιμα.

Το σύστημα
Το σύστημα «Διαφάνεια» είναι εύχρηστο και λειτουργικό τόσο για τους διαχειριστές των συνδυασμών, οι οποίοι πρέπει να καταχωρούν τα σχετικά στοιχεία, όσο και για τους πολίτες που αναζητούν πληροφορίες. Για πρώτη φορά, οι πολίτες θα έχουν στη διάθεσή τους πριν από τις εκλογές τις πλήρεις λίστες των συνδυασμών αμέσως μετά την ανακήρυξή τους στις 24 Οκτωβρίου. Οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι, σύμφωνα με τον νόμο 3870/2010, οφείλουν να ενημερώνουν το σύστημα για τις δαπάνες που έχουν πραγματοποιήσει από τις 9 Αυγούστου.

Το σύστημα έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει πληροφορίες για το πόσα χρήματα έχει δαπανήσει ο συνδυασμός ή ο υποψήφιος σε σχέση με το ανώτατο όριο που καθορίζει ο νόμος. Μέσω της ηλεκτρονικής πύλης δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες υποβολής καταγγελιών.

ΛΕΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ?ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΑΝΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΧΩΝΕΤΑΙ ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΩΡΑ ΜΠΡΕ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ ΣΑΣ ΜΙΛΑΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΔΕΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΝΑ ΜΠΑΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΟΥΝ ΟΙ ΑΛΗΤΟΣΟΣΙΑΛΗΣΤΕΣ/ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ?ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΚΟΡΟΙΔΙΕΣ ΠΛΑΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ

Read More

ΦΟΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ ΤΕΛΟΣ...........

Εκτός του νέου αναπτυξιακού νόμου τίθενται τα φωτοβολταϊκά συστήματα 30.07.2010

Εκτός του νέου αναπτυξιακού νόμου τίθενται τα επενδυτικά σχέδια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργεια από φωτοβολταϊκά συστήματα, ενώ αναμένεται να εξαιρεθούν και τα αιολικά συστήματα μέχρι ορισμένης ισχύος, όπως ανακοίνωσε χθες στη Βουλή η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Λούκα Κατσέλη.

ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΕΛΕΙΩΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΗ ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΣΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΠΟΙΩΝ......ΑΠΟ ΤΗ Δ.Ε.Η.ΓΙΑΥΤΟ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ

Read More

ΦΟΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ ΤΕΛΟΣ...........

Εκτός του νέου αναπτυξιακού νόμου τίθενται τα φωτοβολταϊκά συστήματα 30.07.2010

Εκτός του νέου αναπτυξιακού νόμου τίθενται τα επενδυτικά σχέδια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργεια από φωτοβολταϊκά συστήματα, ενώ αναμένεται να εξαιρεθούν και τα αιολικά συστήματα μέχρι ορισμένης ισχύος, όπως ανακοίνωσε χθες στη Βουλή η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Λούκα Κατσέλη.

ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΕΛΕΙΩΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΗ ΟΥΤΕ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ ΣΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΠΟΙΩΝ......ΑΠΟ ΤΗ Δ.Ε.Η.ΓΙΑΥΤΟ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ

Read More

ΕΔΩ ΕΓΙΝΕ ΦΟΝΟΣ?.........................ΕΕΕΕΕ

Οι αλήθειες και οι μύθοι για την εγκληματικότητα

Τι δείχνουν τα στοιχεία για την αύξηση της κοινωνικής βίας και την αντιμετώπισή της από τις διωκτικές αρχές

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ | Κυριακή 22 Μαρτίου 1998

Ως γνωστόν η εξάπλωση της κοινωνικής βίας, μορφή της οποίας αποτελεί και η εγκληματικότητα, δεν εξαρτάται μόνο από την αστυνομική πρακτική αλλά κυρίως από τις κοινωνικές συνθήκες, υποτάσσεται σε ηθικούς κώδικες και πρακτικές και επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες. Είναι μύθος ότι υπάρχει σήμερα, για παράδειγμα, αύξηση του αριθμού των κλοπών ­ μια εγκληματική πράξη που χαρακτηρίζει κατ' εξοχήν τους αλλοδαπούς ­ αλλά είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια μετεξέλιξη της διαδικασίας τελέσεώς τους. Από αυτή την άποψη η «ευθύνη» δεν θα πρέπει να αναζητηθεί αποκλειστικά και μόνο στη συμπεριφορά (ορισμένων) αλλοδαπών αλλά και στους όρους που έχουν διαμορφωθεί για την αποδοχή του φαινομένου της (λαθρο)μετανάστευσης.

Είναι αλήθεια ότι η «αστυνομική λογική» περί δημιουργίας μιας ανεξέλεγκτης κατάστασης μετά την εφαρμογή στην πράξη των ρυθμίσεων για την «πράσινη κάρτα» έχει βάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κλοπές από 34.408 που ήταν το πρώτο εξάμηνο του 1997, όταν ήταν σε πλήρη εξέλιξη οι επιχειρήσεις «σκούπα» της αστυνομίας, αυξήθηκαν σε 40.619 το δεύτερο εξάμηνο του 1997, όταν άρχισαν να γίνονται γνωστές οι προθέσεις της κυβερνήσεως για την «πράσινη κάρτα», γεγονός που επιβεβαιώνει και την εκτίμηση ότι το ειδικό βάρος των αλλοδαπών σε αυτή τη μορφή εγκληματικότητας είναι υψηλό. Το κυρίαρχο όμως δεν είναι αυτή καθεαυτή η αύξηση των κλοπών ­ που μειώθηκαν εξάλλου συνολικά το 1997 συγκριτικά με το 1996 ­ αλλά η ποιοτική διαφοροποίηση των δραστών και η συμπεριφορά των διωκτικών αρχών.

* Ποιοτικές αλλαγές

Οι παραδοσιακοί διαρρήκτες, που κοσμούσαν τα αστυνομικά δελτία στο πρόσφατο (ναι σωστά διαβάσατε, στο πρόσφατο) παρελθόν είχαν ένα άλλο άρωμα: ήταν γραφικές φιγούρες, γνωστοί κατά κύριο λόγο στις διωκτικές αρχές που τους ανέμεναν μετά από κάθε κλοπή στους κλεπταποδόχους, που και αυτοί ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, κυρίως, στα αστικά κέντρα. Σήμερα, αντιθέτως, οι δράστες, κατά κύριο λόγο Ρουμάνοι, Γιουγκοσλάβοι και Αλβανοί, είναι αδίστακτοι. Εισβάλλουν στα διαμερίσματα οπλισμένοι και δεν διστάζουν ακόμη και να σκοτώσουν όταν αισθανθούν ότι κινδυνεύουν. Η Αστυνομία, από την άλλη πλευρά, εμφανίζεται ανίκανη όχι μόνο να αποτρέψει αλλά και να εξιχνιάσει αυτές τις μορφές εγκληματικών πράξεων ­ ίσως επειδή έχει καταρρεύσει το παραδοσιακό σύστημα των πληροφοριοδοτών και οι κλεπταποδόχοι έχουν εξαφανιστεί αφού τα προϊόντα των κλοπών εξάγονται στο εξωτερικό. Ετσι, για παράδειγμα, οι κλοπές που εξιχνιάστηκαν ­ με τον τρόπο έστω που εξιχνιάστηκαν ­ κατά τη διάρκεια του 1997 ήταν μόλις το 10%.

* Διασπορά σε όλη την επικράτεια

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι σήμερα παρατηρείται μια διασπορά των κλοπών ανά την επικράτεια και κυρίως σε παραθεριστικές περιοχές, κάτι που πριν από μία μόλις δεκαετία ήταν αδιανόητο. Ετσι, λοιπόν, μπορεί η Αττική να κρατά τα σκήπτρα, καθώς κατά τη διάρκεια του 1997 καταγράφηκαν 51.478 κλοπές (53.436 είχαν καταγραφεί το 1996), αλλά αυτή η μορφή εγκληματικότας απλώθηκε και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Το 1997 καταγράφηκαν 6.707 κλοπές στη Θεσσαλονίκη, 1.019 στη Θράκη, 2.403 στη Δυτική Ελλάδα, 1.668 στη Θεσσαλία, 809 στα νησιά του Ιονίου, 2.114 στην Κρήτη, 533 στα νησιά του Αιγαίου, 3.121 στην Πελοπόννησο και 2.140 στη Στερεά Ελλάδα. Με άλλα λόγια, οι κλοπές τείνουν να μετεξελιχθούν σε μια σύγχρονη μάστιγα που έχει αγκαλιάσει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Το ίδιο όμως ­ και σε ακόμη πιο ανησυχητικό βαθμό ­ συμβαίνει και με τις ληστείες που παραμένουν κατ' εξοχήν ελληνικό φαινόμενο εγκληματικής δράσης, αφού οι δράστες είναι κατά κύριο λόγο Ελληνες. Οι ληστείες και κυρίως οι ένοπλες ληστείες, αποτελούν μία από τις βασικές μορφές μετεξέλιξης του εγκλήματος στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί σήμερα προϋποθέτουν ένα στοιχειώδες επίπεδο οργάνωσης, τη χρήση σύγχρονων τεχνικών μέσων και τη διασπορά ικανού οπλισμού. Η αύξηση των ληστειών όμως, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια (μόνο το 1997 αυξήθηκαν περίπου 20% σε σχέση με το 1996), έχει σχέση και με μια σειρά άλλους παράγοντες.

Κατ' αρχήν η «αστυνομική λογική» απέδιδε την αύξηση των ληστειών στα πλημμελή μέτρα φρούρησης των φυλακών. Εκτιμούσε ότι οι δράστες ήταν κατά κύριο λόγο δραπέτες των σωφρονιστικών καταστημάτων, κάτι που επιβεβαιωνόταν και από τις (όποιες) εξιχνιάσεις. Αργότερα, στη δεκαετία του 1980, η αύξηση του αριθμού των ένοπλων ληστειών αποδόθηκε στην απροθυμία των τραπεζών να λάβουν μέτρα φρούρησης και στον αυξημένο όγκο των χρημάτων που διακινούνταν καθημερινά με χρηματαποστολές στο κέντρο της Αθήνας.

* Τα νέα «άλλοθι»

Παρά τα μέτρα ενίσχυσης όμως των συστημάτων ασφαλείας των τραπεζών που ελήφθησαν, οι ληστείες εξακολουθούσαν να αυξάνονται. Τότε, ως διά μαγείας, ευρέθη ένα νέο «άλλοθι» ώστε να δικαιολογηθεί η αδυναμία αντιμετώπισης του φαινομένου που μοιάζει κατά πολύ με το σημερινό «άλλοθι» της «πράσινης κάρτας». Η αιτία για την αύξηση των ληστειών αναζητήθηκε στα μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών και στο καθεστώς χορήγησης αδειών στους κρατούμενους. Το ερώτημα όμως που ανέκυψε ήταν ποιος διευκόλυνε τη δράση των αδειούχων κρατουμένων οι οποίοι δεν διέθεταν ούτε τον χρόνο να οργανώσουν ένοπλες ληστείες αλλά ούτε και να εξεύρουν και τον αναγκαίο οπλισμό.

Ωσπου αποκαλύφθηκε ότι οι μόνοι που είχαν συμφέρον από την αύξηση του αριθμού των ληστειών ήταν μόνο οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής προστασίας που αποτελούν το «αντίδοτο» της εποχής του εγκλήματος. Ισως αυτή είναι και η πλέον ανησυχητική εξέλιξη του φαινομένου ­ στον βαθμό βεβαίως που ευσταθούν οι υπόνοιες των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.

Υπάρχει όμως ακόμη μία αλήθεια γύρω από τις ληστείες, που πηγάζει από τη μελέτη των στατιστικών δεδομένων: έχουν απλωθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ετσι, για παράδειγμα, το 1997 καταγράφηκαν 1.276 ληστείες στην Αττική αλλά και 268 στη Θεσσαλονίκη, 119 στην Πελοπόννησο, 49 στη Στερεά Ελλάδα, 43 στην Κρήτη, 62 στην Κεντρική Μακεδονία, 17 στην Ηπειρο, 85 στη Δυτική Ελλάδα και 43 στη Θράκη. Η τάση, λοιπόν, δεν είναι αυξητική μόνο στην Αττική αλλά και στην επαρχία, στην οποία μεταφέρουν τη δράση τους όλο και περισσότεροι σύγχρονοι «νταβέληδες».

* Η υλικοτεχνική υποδομή

Αν ισχύει το δόγμα ότι η εγκληματικότητα είναι συνάρτηση της συμπεριφοράς των διωκτικών αρχών, τότε αυτό επιβεβαιώνεται πλήρως στην υπόθεση των ληστειών. Ετσι, αν και η ΕΛ.ΑΣ. δεν διαθέτει σώμα ντετέκτιβ ­ κάτι που συμβαίνει σε πολλές ξένες χώρες ­, εν τούτοις εμφανίζει ένα σχετικά υψηλό ποσοστό εξιχνιάσεων ληστειών.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις ανθρωποκτονίες και με τους βιασμούς. Κατά τη διάρκεια του 1997 εξιχνιάστηκαν 596 ληστείες, ένας αριθμός αρκετά υψηλός αν ληφθεί υπόψη ότι το σύνολο των ληστειών ήταν 2.044. Την ίδια περίοδο εξιχνιάστηκαν 156 ανθρωποκτονίες, ενώ είχαν καταγραφεί 251 και συνελήφθησαν 104 βιαστές, τη στιγμή που οι βιασμοί ήταν 164. Η εξέλιξη αυτή, εκτός των άλλων, καταδεικνύει, πρώτον, ότι οι εγκληματικές αυτές πράξεις πραγματοποιούνται από έναν στενό, πλήρως ανιχνεύσιμο, κύκλο δραστών και, δεύτερον, ότι έχει αρχίσει να αποδίδει ο εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής της ΕΛΑΣ.

Είναι αλήθεια ότι στις ληστείες, αλλά κυρίως στις κλοπές, όπως και στην πορνεία επιδρούν και διαφορετικοί παράμετροι. Ετσι λοιπόν έχει διαπιστωθεί ότι για έναν ικανό αριθμό κλοπών δεν ευθύνονται μόνο οι αλλοδαποί αλλά και οι τοξικομανείς που μέσω αυτών αναζητούν έναν τρόπο εξασφάλισης της δόσης τους. Η εγκληματικότητα, δηλαδή, έχει μεταβληθεί σε ένα κουβάρι με πολύχρωμες και μπερδεμένες κλωστές.

Τα ναρκωτικά όμως, που έχουν εξαπλωθεί ευρέως, είναι ίσως η πλέον δυναμική μορφή του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα. Το 1990 είχαν αποκαλυφθεί 2.331 υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών, ενώ το 1997 6.382, δηλαδή σχεδόν τριπλασιάστηκαν. Το 1997 οι υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών αυξήθηκαν δραματικά και σε σχέση με το 1996, οπότε είχαν καταγραφεί 4.695 υποθέσεις. Τα άτομα που κατηγορήθηκαν για εμπορία ναρκωτικών το 1990 ήταν 3.393, ενώ το 1997 ήταν 9.507. Δραματική ήταν η αύξηση και των ποσοτήτων των ναρκωτικών ουσιών που κατασχέθηκαν. Ετσι το 1990 κατασχέθηκαν 51,7 κιλά ηρωίνη και 33,4 κιλά κοκαΐνη, ενώ το 1997 125,9 κιλά ηρωίνη και 16,1 κιλά κοκαΐνη. Οι θάνατοι από ναρκωτικά το 1990 ήταν 66 ενώ το 1997 ήταν 213.

* Το εμπόριο «λευκού θανάτου»

Τι δείχνουν τα στοιχεία; Πρώτον, μια δυναμική αύξηση του φαινομένου, γεγονός που ερμηνεύεται και από τη δυναμική είσοδο στο εμπόριο του «λευκού θανάτου» τόσο των ρωσικής όσο και της αλβανικής μαφίας. Δεύτερον, ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί μόνο ένα παραδοσιακό διαμετακομιστικό κέντρο εμπορίου ναρκωτικών αλλά και μια δυναμική αγορά στην οποία κάθε έτος τζιράρονται περίπου 500 δισ. δραχμές. Τρίτον, η Ελλάδα διαδραματίζει πλέον σοβαρό ρόλο και στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Αρκεί να ληφθεί υπόψη ότι αυτή τη στιγμή διερευνώνται πάνω από 20 περιπτώσεις.

* Οι «νονοί της νύχτας»

Είναι αλήθεια ότι το θέμα των ναρκωτικών δεν είναι μόνο κοινωνικό αλλά έχει άμεση σχέση και με την ποιοτική μετεξέλιξη του εγκλήματος στην Ελλάδα. Τα ναρκωτικά, όπως και οι «νονοί της νύχτας», αποτελούν τις δύο εκφράσεις του οργανωμένου εγκλήματος στη χώρα μας. Η διάσταση αυτή προσλαμβάνει ιδιαίτερη σημασία αν ληφθεί υπόψη ότι ουδείς μεγαλέμπορος ναρκωτικών ­ πλην ελαχίστων ίσως εξαιρέσεων ­ έχει συλληφθεί ως σήμερα. Ούτε βεβαίως έχουν συλληφθεί οι μεγαλονονοί της νύχτας, οι οποίοι, εκτός των άλλων, διατηρούν ισχυρές διασυνδέσεις στα Σώματα Ασφαλείας. Οι συλληφθέντες για εμπόριο ναρκωτικών είναι κυρίως «βαποράκια» ή, στην καλύτερη περίπτωση, απλοί μεταφορείς μεγάλων, κατά τα άλλα, ποσοτήτων ηρωίνης και κοκαΐνης. Οι ληστείες και οι εξηγήσεις της ΕΛ.ΑΣ. Από ποιους κινδυνεύουμε πραγματικά

ΑΝ ΥΙΟΘΕΤΟΥΣΑΜΕ την «αστυνομική λογική», τότε αβίαστα θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι για την έξαρση της εγκληματικότητας ή, πιο σωστά, της κοινωνικής βίας που παρατηρείται εσχάτως υπεύθυνοι είναι δύο υπουργοί της κυβερνήσεως. Ο πρώτος είναι ο υπουργός Εργασίας κ. Μ. Παπαϊωάννου, ο οποίος αποδεχόμενος την ιδέα του προκατόχου του κ. Ι. Σκουλαρίκη καθιέρωσε την «πράσινη κάρτα» νομιμοποιώντας τους αλλοδαπούς, και ο δεύτερος ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ευ. Γιαννόπουλος, που καθυστερεί αδικαιολογήτως την εφαρμογή των κυβερνητικών αποφάσεων για τη σύσταση του Σώματος Φρούρησης Σωφρονιστικών Καταστημάτων και τον απεγκλωβισμό της ΕΛ.ΑΣ. από την επίδοση των δικογράφων ­ γεγονότα που θα είχαν ως αποτέλεσμα να απελευθερωθεί ένας ικανός αριθμός αστυνομικών οι οποίοι θα διατίθεντο στην αστυνόμευση.

Η «αστυνομική λογική», που κατά μια διαβολική σύμπτωση δεν επικροτείται από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, υποτάσσεται στην αντίληψη ότι «οι εγκληματίες εκμεταλλεύονται απλώς τις ευκαιρίες». Το σκεπτικό αυτό εμπεριέχει ψήγματα αλήθειας αλλά δεν ανταποκρίνεται στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα στον τομέα της εγκληματικότητας, έστω και αν αποτελεί το μοναδικό σχεδόν επιχείρημα για την ερμηνεία της απότομης έξαρσης του φαινομένου. Γύρω όμως από αυτό το θέμα έχουν οικοδομηθεί πολλοί μύθοι και ελάχιστες αλήθειες.

Πράγματι, είναι αλήθεια ότι το 1997 κατεγράφη μια αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας συγκριτικά με το 1996. Η αύξηση αυτή διατηρείται και τους πρώτους μήνες του 1998, αν και ακόμη δεν υπάρχουν σαφή στατιστικά δεδομένα. Το Βιβλίο Συμβάντων όμως της ΕΛ.ΑΣ. είναι ενδεικτικό της τάσης που παρατηρείται. Ισως αυτό να είναι και μία από τις παραμέτρους που θορύβησαν την ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης που αναζητεί τρόπους κάλυψης του εγκληματικού ελλείμματος στην Ελλάδα, αξιοποιώντας παραδοσιακές μεθόδους αποτροπής, όπως είναι οι νυκτερινές περιπολίες και οι έφοδοι σε σπίτια υπόπτων, κυρίως αλλοπαδών.

Είναι μύθος όμως ότι οι μορφές της εγκληματικότητας που εμφανίζουν αυξημένους δείκτες το 1997 είναι καθοριστικοί. Και αυτό για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι οι δείκτες των εγκληματικών πράξεων που συγκεντρώνουν εσχάτως τους προβολείς της επικαιρότητας, κατά τη διάρκεια του 1997 εμφάνισαν κάμψη. Ο δεύτερος είναι ότι η συμμετοχή των αλλοδαπών στην εγκληματικότητα τα τελευταία χρόνια, αν και αυξήθηκε, εν τούτοις δεν είναι καθοριστική.

Θέλετε ορισμένα παραδείγματα; Λοιπόν, κατά τη διάρκεια του 1996 είχαν καταγραφεί 1.595 ληστείες ενώ το 1997 αυξήθηκαν σε 2.044. Κατά τη διάρκεια του 1997 πραγματοποιήθηκαν 75.027 κλοπές, ενώ το 1996 είχαν γίνει 80.516, δηλαδή μειώθηκαν κατά 5.500 περίπου. Αύξηση υπήρξε και στις ανθρωποκτονίες που από 169 που ήταν το 1996 έφθασαν τις 251 το 1997. Το 1997 μειώθηκαν δραστικά οι απάτες που σχετίζονται με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (από 7.487 υποθέσεις που καταγράφηκαν το 1996 μειώθηκαν σε 4.268 υποθέσεις το 1998), γεγονός που αποδίδεται στη νομιμοποίηση του τζόγου ενώ, όπως ήταν επακόλουθο, αυξήθηκαν σημαντικά οι υποθέσεις παραβιάσεων του νόμου περί ναρκωτικών.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: η αύξηση που παρατηρείται σε ορισμένες εγκληματικές πράξεις δικαιολογεί την ανησυχία; Αναμφιβόλως, ναι. Μόνο που η ανησυχία αυτή θα έπρεπε να έχει ως αφετηρία της το πραγματικό εύρος του «εγκληματικού χάρτη», να αντανακλά την πραγματική διάσταση του φαινομένου της κοινωνικής βίας και να κατευθύνει σε κανάλια υπεύθυνης αντιμετώπισής της. Γιατί ο πραγματικός κίνδυνος για την Ελλάδα δεν προέρχεται από μια σχετική, έστω, αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας αλλά από την «ποιοτική μετεξέλιξη» του εγκλήματος ­ μια διάσταση που παραμένει συνήθως στην αφάνεια. Πόσο συμμετέχουν οι λαθρομετανάστες

ΕΙΝΑΙ μύθος ότι για την αύξηση της εγκληματικότητας στην Ελλάδα ευθύνονται αποκλειστικά και μόνον οι αλλοδαποί. Οι απόψεις που διατυπώνονται για τη δημιουργία «στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους αλλοδαπούς», ώστε να προστατευθεί η δημόσια ασφάλεια, οι προτροπές για «τη δημιουργία ομάδων αυτοπροστασίας από τους αλλοδαπούς» και οι συνταγές για «επιτήρηση των συνόρων της εγκληματικότητας από ιδιωτικές εταιρείες προστασίας» όχι μόνο δεν έχουν πραγματική υπόσταση αλλά ευνοούν την ανάπτυξη φαινομένων ρατσισμού, τα οποία μάλιστα καταβάλλεται προσπάθεια να εκμεταλλευθούν διάφοροι κύκλοι που απεργάζονται πολιτικές λύσεις λεπενικού τύπου.

Η αλήθεια είναι ότι το ειδικό βάρος των αλλοδαπών στο σύνολο της εγκληματικότητας στην Ελλάδα διατηρείται ακόμη σχετικά χαμηλό. Θέλετε ορισμένα παραδείγματα; Το πρώτο εξάμηνο του 1996 οι έλληνες δράστες (στο σύνολο της εγκληματικότητας) ήταν 141.249 ενώ οι αλλοδαποί 4.717, ενώ το δεύτερο εξάμηνο του 1996 οι Ελληνες ήταν 111.355 και οι αλλοδαποί 5.372. Το πρώτο εξάμηνο του 1997 οι έλληνες δράστες υπερέβησαν τις 112.000, ενώ αντιθέτως παρατηρείται μια μείωση των αλλοδαπών. Βεβαίως, το δεύτερο εξάμηνο του 1997, όπως και το πρώτο τρίμηνο του 1998, οι εγκληματικές πράξεις με δράστες αλλοδαπούς έχουν αυξηθεί σημαντικά. Παρά ταύτα όμως το ειδικό βάρος των αλλοδαπών εξακολουθεί να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα στο σύνολο της εγκληματικότητας. Εκτός τούτου δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι αλλοδαποί, παρά τις ρυθμίσεις για την «πράσινη κάρτα», εξακολουθούν να αστυνομεύονται.

Υπάρχει όμως ακόμη μία αλήθεια που συνδέεται με την εγκληματικότητα. Τα ρατσιστικού τύπου αναθέματα περί «μάστιγας των αλλοδαπών», που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και λόγω των υψηλών ποσοστών της ανεργίας, ευνοούν, εκτός των άλλων, και την ανάπτυξη των κοινωνικών φαινομένων της γκετοποίησης διαφόρων περιοχών. Ηδη, όπως δείχνουν μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί από διάφορους φορείς, περιοχές όπως το Μεταξουργείο, η πλατεία Βάθης και ο Κολωνός, τείνουν να μετατραπούν σε γκέτο. Είναι ίσως η πλέον οδυνηρή εξέλιξη.Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=97370&ct=75&dt=22/03/1998#ixzz0yUyEFvOq

ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΠΟΛΛΥ ΠΑΛΙΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ

Read More

ΕΔΩ ΕΓΙΝΕ ΦΟΝΟΣ?.........................ΕΕΕΕΕ

Οι αλήθειες και οι μύθοι για την εγκληματικότητα

Τι δείχνουν τα στοιχεία για την αύξηση της κοινωνικής βίας και την αντιμετώπισή της από τις διωκτικές αρχές

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ | Κυριακή 22 Μαρτίου 1998

Ως γνωστόν η εξάπλωση της κοινωνικής βίας, μορφή της οποίας αποτελεί και η εγκληματικότητα, δεν εξαρτάται μόνο από την αστυνομική πρακτική αλλά κυρίως από τις κοινωνικές συνθήκες, υποτάσσεται σε ηθικούς κώδικες και πρακτικές και επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες. Είναι μύθος ότι υπάρχει σήμερα, για παράδειγμα, αύξηση του αριθμού των κλοπών ­ μια εγκληματική πράξη που χαρακτηρίζει κατ' εξοχήν τους αλλοδαπούς ­ αλλά είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια μετεξέλιξη της διαδικασίας τελέσεώς τους. Από αυτή την άποψη η «ευθύνη» δεν θα πρέπει να αναζητηθεί αποκλειστικά και μόνο στη συμπεριφορά (ορισμένων) αλλοδαπών αλλά και στους όρους που έχουν διαμορφωθεί για την αποδοχή του φαινομένου της (λαθρο)μετανάστευσης.

Είναι αλήθεια ότι η «αστυνομική λογική» περί δημιουργίας μιας ανεξέλεγκτης κατάστασης μετά την εφαρμογή στην πράξη των ρυθμίσεων για την «πράσινη κάρτα» έχει βάση. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι κλοπές από 34.408 που ήταν το πρώτο εξάμηνο του 1997, όταν ήταν σε πλήρη εξέλιξη οι επιχειρήσεις «σκούπα» της αστυνομίας, αυξήθηκαν σε 40.619 το δεύτερο εξάμηνο του 1997, όταν άρχισαν να γίνονται γνωστές οι προθέσεις της κυβερνήσεως για την «πράσινη κάρτα», γεγονός που επιβεβαιώνει και την εκτίμηση ότι το ειδικό βάρος των αλλοδαπών σε αυτή τη μορφή εγκληματικότητας είναι υψηλό. Το κυρίαρχο όμως δεν είναι αυτή καθεαυτή η αύξηση των κλοπών ­ που μειώθηκαν εξάλλου συνολικά το 1997 συγκριτικά με το 1996 ­ αλλά η ποιοτική διαφοροποίηση των δραστών και η συμπεριφορά των διωκτικών αρχών.

* Ποιοτικές αλλαγές

Οι παραδοσιακοί διαρρήκτες, που κοσμούσαν τα αστυνομικά δελτία στο πρόσφατο (ναι σωστά διαβάσατε, στο πρόσφατο) παρελθόν είχαν ένα άλλο άρωμα: ήταν γραφικές φιγούρες, γνωστοί κατά κύριο λόγο στις διωκτικές αρχές που τους ανέμεναν μετά από κάθε κλοπή στους κλεπταποδόχους, που και αυτοί ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, κυρίως, στα αστικά κέντρα. Σήμερα, αντιθέτως, οι δράστες, κατά κύριο λόγο Ρουμάνοι, Γιουγκοσλάβοι και Αλβανοί, είναι αδίστακτοι. Εισβάλλουν στα διαμερίσματα οπλισμένοι και δεν διστάζουν ακόμη και να σκοτώσουν όταν αισθανθούν ότι κινδυνεύουν. Η Αστυνομία, από την άλλη πλευρά, εμφανίζεται ανίκανη όχι μόνο να αποτρέψει αλλά και να εξιχνιάσει αυτές τις μορφές εγκληματικών πράξεων ­ ίσως επειδή έχει καταρρεύσει το παραδοσιακό σύστημα των πληροφοριοδοτών και οι κλεπταποδόχοι έχουν εξαφανιστεί αφού τα προϊόντα των κλοπών εξάγονται στο εξωτερικό. Ετσι, για παράδειγμα, οι κλοπές που εξιχνιάστηκαν ­ με τον τρόπο έστω που εξιχνιάστηκαν ­ κατά τη διάρκεια του 1997 ήταν μόλις το 10%.

* Διασπορά σε όλη την επικράτεια

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι σήμερα παρατηρείται μια διασπορά των κλοπών ανά την επικράτεια και κυρίως σε παραθεριστικές περιοχές, κάτι που πριν από μία μόλις δεκαετία ήταν αδιανόητο. Ετσι, λοιπόν, μπορεί η Αττική να κρατά τα σκήπτρα, καθώς κατά τη διάρκεια του 1997 καταγράφηκαν 51.478 κλοπές (53.436 είχαν καταγραφεί το 1996), αλλά αυτή η μορφή εγκληματικότας απλώθηκε και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Το 1997 καταγράφηκαν 6.707 κλοπές στη Θεσσαλονίκη, 1.019 στη Θράκη, 2.403 στη Δυτική Ελλάδα, 1.668 στη Θεσσαλία, 809 στα νησιά του Ιονίου, 2.114 στην Κρήτη, 533 στα νησιά του Αιγαίου, 3.121 στην Πελοπόννησο και 2.140 στη Στερεά Ελλάδα. Με άλλα λόγια, οι κλοπές τείνουν να μετεξελιχθούν σε μια σύγχρονη μάστιγα που έχει αγκαλιάσει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Το ίδιο όμως ­ και σε ακόμη πιο ανησυχητικό βαθμό ­ συμβαίνει και με τις ληστείες που παραμένουν κατ' εξοχήν ελληνικό φαινόμενο εγκληματικής δράσης, αφού οι δράστες είναι κατά κύριο λόγο Ελληνες. Οι ληστείες και κυρίως οι ένοπλες ληστείες, αποτελούν μία από τις βασικές μορφές μετεξέλιξης του εγκλήματος στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί σήμερα προϋποθέτουν ένα στοιχειώδες επίπεδο οργάνωσης, τη χρήση σύγχρονων τεχνικών μέσων και τη διασπορά ικανού οπλισμού. Η αύξηση των ληστειών όμως, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια (μόνο το 1997 αυξήθηκαν περίπου 20% σε σχέση με το 1996), έχει σχέση και με μια σειρά άλλους παράγοντες.

Κατ' αρχήν η «αστυνομική λογική» απέδιδε την αύξηση των ληστειών στα πλημμελή μέτρα φρούρησης των φυλακών. Εκτιμούσε ότι οι δράστες ήταν κατά κύριο λόγο δραπέτες των σωφρονιστικών καταστημάτων, κάτι που επιβεβαιωνόταν και από τις (όποιες) εξιχνιάσεις. Αργότερα, στη δεκαετία του 1980, η αύξηση του αριθμού των ένοπλων ληστειών αποδόθηκε στην απροθυμία των τραπεζών να λάβουν μέτρα φρούρησης και στον αυξημένο όγκο των χρημάτων που διακινούνταν καθημερινά με χρηματαποστολές στο κέντρο της Αθήνας.

* Τα νέα «άλλοθι»

Παρά τα μέτρα ενίσχυσης όμως των συστημάτων ασφαλείας των τραπεζών που ελήφθησαν, οι ληστείες εξακολουθούσαν να αυξάνονται. Τότε, ως διά μαγείας, ευρέθη ένα νέο «άλλοθι» ώστε να δικαιολογηθεί η αδυναμία αντιμετώπισης του φαινομένου που μοιάζει κατά πολύ με το σημερινό «άλλοθι» της «πράσινης κάρτας». Η αιτία για την αύξηση των ληστειών αναζητήθηκε στα μέτρα αποσυμφόρησης των φυλακών και στο καθεστώς χορήγησης αδειών στους κρατούμενους. Το ερώτημα όμως που ανέκυψε ήταν ποιος διευκόλυνε τη δράση των αδειούχων κρατουμένων οι οποίοι δεν διέθεταν ούτε τον χρόνο να οργανώσουν ένοπλες ληστείες αλλά ούτε και να εξεύρουν και τον αναγκαίο οπλισμό.

Ωσπου αποκαλύφθηκε ότι οι μόνοι που είχαν συμφέρον από την αύξηση του αριθμού των ληστειών ήταν μόνο οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής προστασίας που αποτελούν το «αντίδοτο» της εποχής του εγκλήματος. Ισως αυτή είναι και η πλέον ανησυχητική εξέλιξη του φαινομένου ­ στον βαθμό βεβαίως που ευσταθούν οι υπόνοιες των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ.

Υπάρχει όμως ακόμη μία αλήθεια γύρω από τις ληστείες, που πηγάζει από τη μελέτη των στατιστικών δεδομένων: έχουν απλωθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ετσι, για παράδειγμα, το 1997 καταγράφηκαν 1.276 ληστείες στην Αττική αλλά και 268 στη Θεσσαλονίκη, 119 στην Πελοπόννησο, 49 στη Στερεά Ελλάδα, 43 στην Κρήτη, 62 στην Κεντρική Μακεδονία, 17 στην Ηπειρο, 85 στη Δυτική Ελλάδα και 43 στη Θράκη. Η τάση, λοιπόν, δεν είναι αυξητική μόνο στην Αττική αλλά και στην επαρχία, στην οποία μεταφέρουν τη δράση τους όλο και περισσότεροι σύγχρονοι «νταβέληδες».

* Η υλικοτεχνική υποδομή

Αν ισχύει το δόγμα ότι η εγκληματικότητα είναι συνάρτηση της συμπεριφοράς των διωκτικών αρχών, τότε αυτό επιβεβαιώνεται πλήρως στην υπόθεση των ληστειών. Ετσι, αν και η ΕΛ.ΑΣ. δεν διαθέτει σώμα ντετέκτιβ ­ κάτι που συμβαίνει σε πολλές ξένες χώρες ­, εν τούτοις εμφανίζει ένα σχετικά υψηλό ποσοστό εξιχνιάσεων ληστειών.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις ανθρωποκτονίες και με τους βιασμούς. Κατά τη διάρκεια του 1997 εξιχνιάστηκαν 596 ληστείες, ένας αριθμός αρκετά υψηλός αν ληφθεί υπόψη ότι το σύνολο των ληστειών ήταν 2.044. Την ίδια περίοδο εξιχνιάστηκαν 156 ανθρωποκτονίες, ενώ είχαν καταγραφεί 251 και συνελήφθησαν 104 βιαστές, τη στιγμή που οι βιασμοί ήταν 164. Η εξέλιξη αυτή, εκτός των άλλων, καταδεικνύει, πρώτον, ότι οι εγκληματικές αυτές πράξεις πραγματοποιούνται από έναν στενό, πλήρως ανιχνεύσιμο, κύκλο δραστών και, δεύτερον, ότι έχει αρχίσει να αποδίδει ο εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής της ΕΛΑΣ.

Είναι αλήθεια ότι στις ληστείες, αλλά κυρίως στις κλοπές, όπως και στην πορνεία επιδρούν και διαφορετικοί παράμετροι. Ετσι λοιπόν έχει διαπιστωθεί ότι για έναν ικανό αριθμό κλοπών δεν ευθύνονται μόνο οι αλλοδαποί αλλά και οι τοξικομανείς που μέσω αυτών αναζητούν έναν τρόπο εξασφάλισης της δόσης τους. Η εγκληματικότητα, δηλαδή, έχει μεταβληθεί σε ένα κουβάρι με πολύχρωμες και μπερδεμένες κλωστές.

Τα ναρκωτικά όμως, που έχουν εξαπλωθεί ευρέως, είναι ίσως η πλέον δυναμική μορφή του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα. Το 1990 είχαν αποκαλυφθεί 2.331 υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών, ενώ το 1997 6.382, δηλαδή σχεδόν τριπλασιάστηκαν. Το 1997 οι υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών αυξήθηκαν δραματικά και σε σχέση με το 1996, οπότε είχαν καταγραφεί 4.695 υποθέσεις. Τα άτομα που κατηγορήθηκαν για εμπορία ναρκωτικών το 1990 ήταν 3.393, ενώ το 1997 ήταν 9.507. Δραματική ήταν η αύξηση και των ποσοτήτων των ναρκωτικών ουσιών που κατασχέθηκαν. Ετσι το 1990 κατασχέθηκαν 51,7 κιλά ηρωίνη και 33,4 κιλά κοκαΐνη, ενώ το 1997 125,9 κιλά ηρωίνη και 16,1 κιλά κοκαΐνη. Οι θάνατοι από ναρκωτικά το 1990 ήταν 66 ενώ το 1997 ήταν 213.

* Το εμπόριο «λευκού θανάτου»

Τι δείχνουν τα στοιχεία; Πρώτον, μια δυναμική αύξηση του φαινομένου, γεγονός που ερμηνεύεται και από τη δυναμική είσοδο στο εμπόριο του «λευκού θανάτου» τόσο των ρωσικής όσο και της αλβανικής μαφίας. Δεύτερον, ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί μόνο ένα παραδοσιακό διαμετακομιστικό κέντρο εμπορίου ναρκωτικών αλλά και μια δυναμική αγορά στην οποία κάθε έτος τζιράρονται περίπου 500 δισ. δραχμές. Τρίτον, η Ελλάδα διαδραματίζει πλέον σοβαρό ρόλο και στο ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Αρκεί να ληφθεί υπόψη ότι αυτή τη στιγμή διερευνώνται πάνω από 20 περιπτώσεις.

* Οι «νονοί της νύχτας»

Είναι αλήθεια ότι το θέμα των ναρκωτικών δεν είναι μόνο κοινωνικό αλλά έχει άμεση σχέση και με την ποιοτική μετεξέλιξη του εγκλήματος στην Ελλάδα. Τα ναρκωτικά, όπως και οι «νονοί της νύχτας», αποτελούν τις δύο εκφράσεις του οργανωμένου εγκλήματος στη χώρα μας. Η διάσταση αυτή προσλαμβάνει ιδιαίτερη σημασία αν ληφθεί υπόψη ότι ουδείς μεγαλέμπορος ναρκωτικών ­ πλην ελαχίστων ίσως εξαιρέσεων ­ έχει συλληφθεί ως σήμερα. Ούτε βεβαίως έχουν συλληφθεί οι μεγαλονονοί της νύχτας, οι οποίοι, εκτός των άλλων, διατηρούν ισχυρές διασυνδέσεις στα Σώματα Ασφαλείας. Οι συλληφθέντες για εμπόριο ναρκωτικών είναι κυρίως «βαποράκια» ή, στην καλύτερη περίπτωση, απλοί μεταφορείς μεγάλων, κατά τα άλλα, ποσοτήτων ηρωίνης και κοκαΐνης. Οι ληστείες και οι εξηγήσεις της ΕΛ.ΑΣ. Από ποιους κινδυνεύουμε πραγματικά

ΑΝ ΥΙΟΘΕΤΟΥΣΑΜΕ την «αστυνομική λογική», τότε αβίαστα θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι για την έξαρση της εγκληματικότητας ή, πιο σωστά, της κοινωνικής βίας που παρατηρείται εσχάτως υπεύθυνοι είναι δύο υπουργοί της κυβερνήσεως. Ο πρώτος είναι ο υπουργός Εργασίας κ. Μ. Παπαϊωάννου, ο οποίος αποδεχόμενος την ιδέα του προκατόχου του κ. Ι. Σκουλαρίκη καθιέρωσε την «πράσινη κάρτα» νομιμοποιώντας τους αλλοδαπούς, και ο δεύτερος ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Ευ. Γιαννόπουλος, που καθυστερεί αδικαιολογήτως την εφαρμογή των κυβερνητικών αποφάσεων για τη σύσταση του Σώματος Φρούρησης Σωφρονιστικών Καταστημάτων και τον απεγκλωβισμό της ΕΛ.ΑΣ. από την επίδοση των δικογράφων ­ γεγονότα που θα είχαν ως αποτέλεσμα να απελευθερωθεί ένας ικανός αριθμός αστυνομικών οι οποίοι θα διατίθεντο στην αστυνόμευση.

Η «αστυνομική λογική», που κατά μια διαβολική σύμπτωση δεν επικροτείται από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, υποτάσσεται στην αντίληψη ότι «οι εγκληματίες εκμεταλλεύονται απλώς τις ευκαιρίες». Το σκεπτικό αυτό εμπεριέχει ψήγματα αλήθειας αλλά δεν ανταποκρίνεται στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα στον τομέα της εγκληματικότητας, έστω και αν αποτελεί το μοναδικό σχεδόν επιχείρημα για την ερμηνεία της απότομης έξαρσης του φαινομένου. Γύρω όμως από αυτό το θέμα έχουν οικοδομηθεί πολλοί μύθοι και ελάχιστες αλήθειες.

Πράγματι, είναι αλήθεια ότι το 1997 κατεγράφη μια αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας συγκριτικά με το 1996. Η αύξηση αυτή διατηρείται και τους πρώτους μήνες του 1998, αν και ακόμη δεν υπάρχουν σαφή στατιστικά δεδομένα. Το Βιβλίο Συμβάντων όμως της ΕΛ.ΑΣ. είναι ενδεικτικό της τάσης που παρατηρείται. Ισως αυτό να είναι και μία από τις παραμέτρους που θορύβησαν την ηγεσία του υπουργείου Δημόσιας Τάξης που αναζητεί τρόπους κάλυψης του εγκληματικού ελλείμματος στην Ελλάδα, αξιοποιώντας παραδοσιακές μεθόδους αποτροπής, όπως είναι οι νυκτερινές περιπολίες και οι έφοδοι σε σπίτια υπόπτων, κυρίως αλλοπαδών.

Είναι μύθος όμως ότι οι μορφές της εγκληματικότητας που εμφανίζουν αυξημένους δείκτες το 1997 είναι καθοριστικοί. Και αυτό για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι οι δείκτες των εγκληματικών πράξεων που συγκεντρώνουν εσχάτως τους προβολείς της επικαιρότητας, κατά τη διάρκεια του 1997 εμφάνισαν κάμψη. Ο δεύτερος είναι ότι η συμμετοχή των αλλοδαπών στην εγκληματικότητα τα τελευταία χρόνια, αν και αυξήθηκε, εν τούτοις δεν είναι καθοριστική.

Θέλετε ορισμένα παραδείγματα; Λοιπόν, κατά τη διάρκεια του 1996 είχαν καταγραφεί 1.595 ληστείες ενώ το 1997 αυξήθηκαν σε 2.044. Κατά τη διάρκεια του 1997 πραγματοποιήθηκαν 75.027 κλοπές, ενώ το 1996 είχαν γίνει 80.516, δηλαδή μειώθηκαν κατά 5.500 περίπου. Αύξηση υπήρξε και στις ανθρωποκτονίες που από 169 που ήταν το 1996 έφθασαν τις 251 το 1997. Το 1997 μειώθηκαν δραστικά οι απάτες που σχετίζονται με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (από 7.487 υποθέσεις που καταγράφηκαν το 1996 μειώθηκαν σε 4.268 υποθέσεις το 1998), γεγονός που αποδίδεται στη νομιμοποίηση του τζόγου ενώ, όπως ήταν επακόλουθο, αυξήθηκαν σημαντικά οι υποθέσεις παραβιάσεων του νόμου περί ναρκωτικών.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: η αύξηση που παρατηρείται σε ορισμένες εγκληματικές πράξεις δικαιολογεί την ανησυχία; Αναμφιβόλως, ναι. Μόνο που η ανησυχία αυτή θα έπρεπε να έχει ως αφετηρία της το πραγματικό εύρος του «εγκληματικού χάρτη», να αντανακλά την πραγματική διάσταση του φαινομένου της κοινωνικής βίας και να κατευθύνει σε κανάλια υπεύθυνης αντιμετώπισής της. Γιατί ο πραγματικός κίνδυνος για την Ελλάδα δεν προέρχεται από μια σχετική, έστω, αύξηση των δεικτών της εγκληματικότητας αλλά από την «ποιοτική μετεξέλιξη» του εγκλήματος ­ μια διάσταση που παραμένει συνήθως στην αφάνεια. Πόσο συμμετέχουν οι λαθρομετανάστες

ΕΙΝΑΙ μύθος ότι για την αύξηση της εγκληματικότητας στην Ελλάδα ευθύνονται αποκλειστικά και μόνον οι αλλοδαποί. Οι απόψεις που διατυπώνονται για τη δημιουργία «στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους αλλοδαπούς», ώστε να προστατευθεί η δημόσια ασφάλεια, οι προτροπές για «τη δημιουργία ομάδων αυτοπροστασίας από τους αλλοδαπούς» και οι συνταγές για «επιτήρηση των συνόρων της εγκληματικότητας από ιδιωτικές εταιρείες προστασίας» όχι μόνο δεν έχουν πραγματική υπόσταση αλλά ευνοούν την ανάπτυξη φαινομένων ρατσισμού, τα οποία μάλιστα καταβάλλεται προσπάθεια να εκμεταλλευθούν διάφοροι κύκλοι που απεργάζονται πολιτικές λύσεις λεπενικού τύπου.

Η αλήθεια είναι ότι το ειδικό βάρος των αλλοδαπών στο σύνολο της εγκληματικότητας στην Ελλάδα διατηρείται ακόμη σχετικά χαμηλό. Θέλετε ορισμένα παραδείγματα; Το πρώτο εξάμηνο του 1996 οι έλληνες δράστες (στο σύνολο της εγκληματικότητας) ήταν 141.249 ενώ οι αλλοδαποί 4.717, ενώ το δεύτερο εξάμηνο του 1996 οι Ελληνες ήταν 111.355 και οι αλλοδαποί 5.372. Το πρώτο εξάμηνο του 1997 οι έλληνες δράστες υπερέβησαν τις 112.000, ενώ αντιθέτως παρατηρείται μια μείωση των αλλοδαπών. Βεβαίως, το δεύτερο εξάμηνο του 1997, όπως και το πρώτο τρίμηνο του 1998, οι εγκληματικές πράξεις με δράστες αλλοδαπούς έχουν αυξηθεί σημαντικά. Παρά ταύτα όμως το ειδικό βάρος των αλλοδαπών εξακολουθεί να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα στο σύνολο της εγκληματικότητας. Εκτός τούτου δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι αλλοδαποί, παρά τις ρυθμίσεις για την «πράσινη κάρτα», εξακολουθούν να αστυνομεύονται.

Υπάρχει όμως ακόμη μία αλήθεια που συνδέεται με την εγκληματικότητα. Τα ρατσιστικού τύπου αναθέματα περί «μάστιγας των αλλοδαπών», που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και λόγω των υψηλών ποσοστών της ανεργίας, ευνοούν, εκτός των άλλων, και την ανάπτυξη των κοινωνικών φαινομένων της γκετοποίησης διαφόρων περιοχών. Ηδη, όπως δείχνουν μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί από διάφορους φορείς, περιοχές όπως το Μεταξουργείο, η πλατεία Βάθης και ο Κολωνός, τείνουν να μετατραπούν σε γκέτο. Είναι ίσως η πλέον οδυνηρή εξέλιξη.Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=97370&ct=75&dt=22/03/1998#ixzz0yUyEFvOq

ΕΝΑ ΠΑΛΙΟ ΠΟΛΛΥ ΠΑΛΙΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΟ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ

Read More

ΦΟΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΝΟΜΟΥ

ΥΠΕΚΑ: Έγκριση ειδικών όρων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών και ηλιακών συστημάτων σε γήπεδα και κτίρια σε εκτός σχεδίου περιοχές

25 Αυγούστου 2010

ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

ΘΕΜΑ: “Έγκριση ειδικών όρων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και ηλιακών συστημάτων σε γήπεδα και κτίρια σε εκτός σχεδίου περιοχές”

Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 3 του ν.2244/1994 “Ρύθμιση θεμάτων ηλεκτροπαραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και από συμβατικά καύσιμα και άλλες διατάξεις” (ΦΕΚ Α’ 168), όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 7 του άρθρου 2 του ν.2941/2001 (ΦΕΚ Α’ 201), την παράγραφο 9 του άρθρου 27Α του ν.3734/2009 (ΦΕΚ Α’ 8), και την παράγραφο 8 του άρθρου 9 του ν.3851/2010 (ΦΕΚ Α’ 85) και ισχύει.

2. Τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του ν.3212/2003 “Άδεια δόμησης, πολεοδομικές και άλλες διατάξεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων” (ΦΕΚ Α’ 308).

3. Τις διατάξεις των περιπτώσεων γ) και στ) της παραγράφου 1 του άρθρου 13 της Οδηγίας 2009/28/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2009 σχετικά με την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και την τροποποίηση και τη συνακόλουθη κατάργηση των Οδηγιών 2001/77/ΕΚ και 2003/30/ΕΚ.

4. Τις διατάξεις του άρθρου 27Α του ν. 3734/2009 “Προώθηση της συμπαραγωγής δύο ή περισσότερων χρήσιμων μορφών ενέργειας, ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με το Υδροηλεκτρικό Έργο Μεσοχώρας και άλλες διατάξεις” (ΦΕΚ Α’ 8).

5. Τις διατάξεις του άρθρου 22 ν.1577/1985 (ΦΕΚ Α 210), όπως ισχύει.

6. Τις διατάξεις της Υπουργικής Απόφασης υπ’ αριθμ. 49828/2008 “Έγκριση ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού” (ΦΕΚ Β’ 2464).

7. Τις διατάξεις της Υπουργικής Απόφασης υπ’ αριθμ. 5219/3-2-2004 “Καθορισμός εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας για τις οποίες αντί της έκδοσης άδειας δόμησης απαιτείται Έγκριση Εργασιών. Διαδικασία έγκρισης και απαιτούμενα δικαιολογητικά” (ΦΕΚ Δ’ 114), όπως τροποποιήθηκε με την υπ’ αριθμ. 16095/8-4-2008 “Συμπλήρωση της υπ’ αριθμ. 5219/3.2.2004 απόφασης Υφυπουργού Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων ‘Καθορισμός εργασιών μικρής κλίμακας για τις οποίες αντί της έκδοσης άδειας δόμησης απαιτείται Έγκριση Εργασιών. Διαδικασία έγκρισης και απαιτούμενα δικαιολογητικά” (ΦΕΚ B’ 925) και ισχύει.

8. Τις διατάξεις του π.δ. 63/2005 “Κωδικοποίηση νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα” (ΦΕΚ Α’ 98).

9. Τις διατάξεις του π.δ. 381/1989 “Οργανισμός του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας” (ΦΕΚ Α΄ 168), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το π.δ. 191/1996 “Τροποποίηση των διατάξεων του Π.Δ. 381/1989 “Οργανισμός του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας” (ΦΕΚ Α΄ 168)” σε συνδυασμό με το π.δ. 27/1996 “Συγχώνευση των Υπουργείων Τουρισμού, Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και Εμπορίου στο Υπουργείο Ανάπτυξης” (ΦΕΚ Α΄ 19).

10. Τις διατάξεις του π.δ. 187/2009 “Διορισμός Υπουργών και Υφυπουργών” (ΦΕΚ Α’ 214), του π.δ. 189/2009 “Καθορισμός και ανακατανομή αρμοδιοτήτων των Υπουργείων” (ΦΕΚ Α’ 221), του π.δ. 24/2010 “Ανακαθορισμός των αρμοδιοτήτων των Υπουργείων και τροποποιήσεις του Π.Δ. 189/2009” (ΦΕΚ Α’ 56), και της απόφασης του Πρωθυπουργού 2876/7.10.2009 “Αλλαγή τίτλου Υπουργείων” (ΦΕΚ Β’ 2234).

11. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις αυτής της απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζει:

Άρθρο 1 – Όροι εγκατάστασης

1. Σε γήπεδα που βρίσκονται σε εκτός σχεδίου περιοχές επιτρέπεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών, ανεξαρτήτως ισχύος, σύμφωνα και με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 17 της υπ’ αριθμ. 49828/2008 Υπουργικής Απόφασης για την έγκριση του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού για τις Α.Π.Ε. (ΦΕΚ Β’ 2464), όπως ισχύει. Δεν απαιτείται τα γήπεδα να είναι άρτια και οικοδομήσιμα, εκτός εάν ζητούνται δομικές κατασκευές πέραν των απολύτως αναγκαίων για την εγκατάσταση αυτή. Ως απολύτως αναγκαίες κατασκευές νοούνται: α) στυλίσκος μετρητής της Δ.Ε.Η., β) οικίσκος εγκατάστασης ηλεκτρονικού εξοπλισμού των Φ/Β συστημάτων που δύναται να είναι προκατασκευασμένος, με τις απολύτως αναγκαίες διαστάσεις και μέχρι εμβαδού 15τ.μ., γ) περίφραξη για την προστασία της εγκατάστασης με συρματόπλεγμα μέχρι ύψους 2,5μ. με συμπαγές τοιχίο μέχρι 30εκατοστά και δ) εγκατεστημένος εξοπλισμός Φ/Β συστημάτων των οποίων κανένα στοιχείο δεν υπερβαίνει τα 2,5μ. από τη στάθμη του φυσικού ή τεχνητά διαμορφωμένου εδάφους των γηπέδων.

2. Τα φωτοβολταϊκά συστήματα δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν σε κάλυψη το 60% της επιφάνειας του γηπέδου. Ως κάλυψη, νοείται η προβολή στο οριζόντιο επίπεδο του συνόλου των εγκαταστάσεων του φωτοβολταϊκού εξοπλισμού, ενώ δεν συνυπολογίζονται στην κάλυψη τα κενά μεταξύ των φωτοβολταϊκών συστοιχιών.

3. Σε περίπτωση ανέγερσης και άλλων χρήσεων δομικών κατασκευών εντός του γηπέδου (όπως κατοικία, γεωργικές αποθήκες κ.λπ.), αυτές συνυπολογίζονται στο παραπάνω καθοριζόμενο ποσοστό κάλυψης, ενώ ως προς τους λοιπούς όρους και περιορισμούς δόμησης για τις χρήσεις αυτές θα ισχύουν οι γενικοί της εκτός σχεδίου δόμησης ή οι τυχόν ειδικοί όροι και περιορισμοί που ισχύουν από άλλες ρυθμίσεις (Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου, Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια ή Σχέδια Χωρικής Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης κλπ).

4. Οι ελάχιστες αποστάσεις των εγκαταστάσεων και τυχόν οικίσκου της περίπτωσης β) της παραγράφου 1 που πρέπει να τηρούνται από τα όρια των γηπέδων, ορίζονται στο διπλάσιο του ύψους της εγκατάστασης. Η ελάχιστη απόσταση δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 2,5μ.

5. Απαραίτητη προϋπόθεση, για την εγκατάσταση των Φ/Β συστημάτων, είναι η απόδειξη της κυριότητας ή της νόμιμης κατοχής του γηπέδου εγκατάστασης, καθώς και της συμφωνίας του συνόλου τυχόν συνιδιοκτητών.

Άρθρο 2 – Διαδικασία εγκατάστασης

1. Για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων, ανεξαρτήτως ισχύος, δεν απαιτείται η έκδοση οικοδομικής άδειας, αλλά έκδοση έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας που εκδίδεται από την αρμόδια Διεύθυνση Πολεοδομίας, σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ’ αριθμ. 5219/3-2-2004 (ΦΕΚ Δ’ 114) Υπουργικής Απόφασης, όπως ισχύει. Η έγκριση της αρμόδιας Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (Ε.Π.Α.Ε.) απαιτείται ειδικά μόνο στις ακόλουθες περιπτώσεις: α) στην περίπτωση του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 17 του ν.1577/1985, β) σε περίπτωση που η εγκατάσταση προβλέπεται να γίνει σε περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και προστατεύονται ως προς την πολεοδομική ανάπτυξη από ειδικά διατάγματα, και γ) σε κάθε περίπτωση που η εγκατάσταση προβλέπεται σε διατηρητέα κτίρια.

2. Οι διατάξεις του άρθρου 1 της υπ’ αριθμ. 5219/3-2-2004 απόφασης (ΦΕΚ Δ’ 114) τροποποιούνται, ως εξής:

α) Η περίπτωση ιε) της παραγράφου 3 αντικαθίσταται ως εξής:

«ιε. Τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων, ηλιακών και φωτοβολταϊκών συστημάτων που εγκαθίστανται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις κείμενες σχετικές διατάξεις».

β) Μετά την παράγραφο 3 προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:

«4. Στην περίπτωση τοποθέτησης Φωτοβολταϊκών συστημάτων μέχρι 100kW, σε γήπεδα που δεν βρίσκονται σε δάσος ή σε δασική έκταση, σε ρέμα, στον αιγιαλό ή την παραλία, σε καθορισμένο αρχαιολογικό χώρο ή σε περιοχή απολύτου προστασίας της φύσης, τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την έκδοση έγκρισης εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας, είναι: α) σύντομη περιγραφή των εκτελούμενων εργασιών, που αφορούν στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκού σταθμού, β) τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:5000 συντεταγμένο κατά τις ισχύουσες προδιαγραφές σε ψηφιακή μορφή και εξαρτημένο από το Εθνικό Σύστημα Αναφοράς ΕΓΣΑ87 και διάγραμμα κάλυψης όπου φαίνεται η θέση εγκατάστασης του σχετικού εξοπλισμού, γ) υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερόμενου στην οποία θα δηλώνεται ότι, το ακίνητο στο οποίο προτίθεται να εγκαταστήσει το φωτοβολταϊκό σταθμό δεν βρίσκεται σε δάσος ή σε δασική έκταση, ρέμα, στον αιγιαλό ή την παραλία, σε καθορισμένο αρχαιολογικό χώρο ή σε περιοχή απολύτου προστασίας της φύσης, δ) αποδεικτικό κοινοποίησης του αντιγράφου της παραπάνω υπεύθυνης δήλωσης και του τοπογραφικού σχεδίου, στο οικείο δασαρχείο ή κατά περίπτωση άλλη αρμόδια υπηρεσία, καθώς και στην υπηρεσία Α.Π.Ε του άρθρου 11 του ν.3851/2010 (ΦΕΚ Α’ 85), ε) έγκριση της αρμόδιας Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (Ε.Π.Α.Ε.), στις περιπτώσεις που αυτή απαιτείται.

Στις παραπάνω περιπτώσεις η Υπηρεσία ΑΠΕ μπορεί να ελέγχει αυτεπαγγέλτως ζητήματα που σχετίζονται με τον τόπο εγκατάστασης των Φ/Β σταθμών απευθύνοντας ερωτήματα στις κατά περίπτωση αρμόδιες υπηρεσίες. Στην περίπτωση αυτή σε είκοσι (20) ημέρες από την κοινοποίηση σε αυτήν της υπεύθυνης δήλωσης κοινοποιεί τα αποτελέσματα του ελέγχου στην αρμόδια για τη χορήγηση της έγκρισης πολεοδομική υπηρεσία, προκειμένου η τελευταία να προβεί στις νόμιμες ενέργειες.

Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι το περιεχόμενο της υπεύθυνης δήλωσης δεν είναι αληθές, πέραν των προβλεπόμενων συνεπειών εκ του λόγου αυτού επιβάλλονται και άλλες τυχόν προβλεπόμενες κυρώσεις στις σχετικές κείμενες διατάξεις.»

3. Σε κτίρια που βρίσκονται σε περιοχές εκτός σχεδίου, η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων ανεξαρτήτως ισχύος που δεν εντάσσονται στο Ειδικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Συστημάτων και ηλιακών συστημάτων ψύξης ή θέρμανσης χώρου, επιτρέπεται υπό τους όρους που προβλέπονται στις παραγράφους 1 έως 7 του άρθρου 3 της υ.α. υπ΄αριθμ…. «Έγκριση ειδικών όρων για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και ηλιακών συστημάτων σε κτίρια και οικόπεδα εντός σχεδίου περιοχών, και σε οικισμούς» (ΦΕΚ ….).

Ειδικότερα για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων σε κτίρια ισχύος μεγαλύτερης από 10kW εκτός σχεδίου πόλεως απαιτείται η συνυποβολή τοπογραφικού διαγράμματος και αντίγραφο της οικοδομικής άδειας.

Άρθρο 3 – Καταργούμενες διατάξεις

Η υπ’ αριθμ. 29116/2009 Υπουργική Απόφαση “Έγκριση ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης για την εγκατάσταση Φ/Β συστημάτων κατά παρέκκλιση των διατάξεων των άρθρων 1, 4 και 7 του από 24.5.1985 Π.Δ. (ΦΕΚ Δ’ 270), καθώς και ειδικές αποστάσεις από τα όρια των οικισμών κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 4 του ιδίου Π.Δ. και των διατάξεων του άρθρου 7 του από 24.4.1985 Π.Δ. (ΦΕΚ Δ΄181)” (ΦΕΚ ΑΑΠ 344) και κάθε άλλη αντίθετη διάταξη με τις διατάξεις της παρούσας, καταργείται.

Άρθρο 4 – Έναρξη ισχύος

Η απόφαση αυτή ισχύει από την ημερομηνία δημοσίευσής της.

Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Η Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής

Κωνσταντίνα Μπιρμπίλη

ΠΟΛΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΦΟΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ .ΟΣΟΥΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΘΗ.ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΓΛΥΤΩΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΡΗΜΑΔΑ ΤΗ ΔΕΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΣΗ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ

Read More