Μέχρι τώρα η θεραπεία της νόσου βασιζόταν σε ενέσιμα φάρμακα, αλλά το προσεχές φθινόπωρο αναμένεται να κυκλοφορήσει στη χώρα μας το πρώτο μη ενέσιμο φάρμακο.
Πρόκειται για τη φινγκολιμόδη, η οποία μειώνει κατά 30% τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου και θα χορηγείται με τη μορφή κάψουλας μία φορά την ημέρα. Οι κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η φινγκολιμόδη, συγκριτικά με την ενδομυικώς χορηγούμενη ινετερφερόνη β-1α, μειώνει σε ποσοστό 52% τις υποτροπές σε ένα χρόνο.
«Το νέο φάρμακο, που θα χορηγείται από το στόμα, έχει πάρει έγκριση για να χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία δεύτερης επιλογής, στην περίπτωση που αποτύχουν οι ενέσιμες θεραπείες ή για τις περιπτώσεις που πρέπει εξ αρχής να ακολουθηθεί μια πιο επιθετική θεραπεία», εξηγεί ο καθηγητής Νευρολογίας στο Α.Π.Θ. και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας, Αναστάσιος Ωρολογάς,
Με αφορμή την ολοκλήρωση της ενημερωτικής εκστρατείας για την υποστήριξη της Ελληνικής Εταιρείας για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας με θέμα «Be my friend», ο κ.Ωρολογάς ανέφερε ότι, πριν ανακαλυφθούν οι θεραπείες, οι μισοί από τους πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας, σε διάστημα δεκαπέντε χρόνων από την εκδήλωση της νόσου, έπρεπε να χρησιμοποιούν κάποια υποστήριξη για να κινηθούν. Στην εποχή μας, με τη χρήση των φαρμάκων, η επιδείνωση μπορεί να καθυστερήσει έως και 45 χρόνια.
«Οι 6-7 ενέσιμες θεραπείες είχαν ένα αποτέλεσμα, το οποίο μπορούσε να καλύψει με ασφάλεια τον ασθενή. Αργότερα ήρθαν οι πιο επιθετικές θεραπείες με μονοκλωνικά αντισώματα ή ανοσοκατασταλτικά, που είναι διπλάσια αποτελεσματικές, αλλά έχουν παρενέργειες. Η από στόματος θεραπεία είναι πιο εύκολη στη χορήγηση, αλλά, όπως όλα τα φάρμακα, έχει κάποιες παρενέργειες» προσθέτει ο κ.Ωρολογάς.
Παράλληλα εξηγεί ότι δεν χορηγούνται φάρμακα με την πρώτη υποτροπή της νόσου, αλλά ο ασθενής παρακολουθείται κάθε εξάμηνο υποβαλλόμενος σε μαγνητική τομογραφία και μόνο εφόσον διαπιστωθεί κάποια μεταβολή κρίνει ο θεράπων ιατρός αν πρέπει να χορηγηθεί θεραπεία.
Να σημειωθεί ότι η φινγκολιμόδη, που ήδη έχει πάρει θετική γνωμοδότηση από την Επιτροπή Φαρμακευτικών Προϊόντων για Ανθρώπινη Χρήση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, δοκιμάστηκε σε περισσότερους από 4.000 ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας. Οι συνηθέστερες ανεπιθύμητες ενέργειες τής από στόματος χορηγούμενης θεραπείας είναι ο πονοκέφαλος, τα αυξημένα ηπατικά ένζυμα, η γρίπη, η διάρροια, η οσφυαλγία και ο βήχας.
ΠΟΛΛΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΠΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΟΔΥΝΗΡΟΤΑΤΗ ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ