ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΟΙ.....

Τα 1.118 έφτασαν τα περιστατικά των παιδιών που αντιμετωπίστηκαν στο Παιδοψυχιατρικό Κέντρο του Καραμανδανείου, από τα τέλη Ιανουαρίου έως και τον Αύγουστο. Παράλληλα, εκατοντάδες γονείς προσέφυγαν, αναζητώντας βοήθεια κυρίως για την έλλειψη επικοινωνίας με τα παιδιά τους. Από τον επόμενο μήνα, το Κέντρο, ανταποκρινόμενο στις ανάγκες που υπάρχουν διοργανώνει σεμινάρια για γονείς, εκπαιδευτικές ομιλίες και Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης για παιδιά.

Τα περισσότερα από τα παιδιά εμφάνιζαν ψυχονευρωτικές καταστάσεις, αγχώδεις διαταραχές, φοβίες, ανασφάλειες και εξαρτήσεις με πρώτη αυτή του ίντερνετ. Η ηλικία των παιδιών ξεκινάει από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους και φτάνει μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Τα περισσότερα προβλήματα αφορούσαν τις ηλικίες 7-15 ετών.

«Σήμερα χρειάζεται βοήθεια και στήριξη όλη η οικογένεια. Είμαστε μία κοινωνία που έχει στηριχτεί πολύ στην ύλη. Αυτή καταρρέει σήμερα λόγω της οικονομικής κρίσης κι όπως αποδεικνύεται δεν έχουμε στηρίγματα. Οι γονείς είναι απελπισμένοι, χάνονται στον δικό τους πανικό και αδυνατούν να συμπαρασταθούν στα παιδιά τους» εξηγεί στην "Π" η διευθύντρια του Κέντρου Βιολέτα Κοντούδη Τα παιδιά, ζώντας σ' ένα κλίμα αβεβαιότητας και άλλων προβλημάτων, γεμίζουν με άγχος και φοβίες. Και αυτή είναι η χειρότερη απειλή για την κοινωνία μας ακόμα και από την έλλειψη φαγητού».

Η κ. Σιγάλα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη σωστών σχέσεων ανάμεσα στους εφήβους και τους γονείς καθώς διαπιστώνεται, από την αυξημένη προσέλευση των γονέων, ότι δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας. Τα παιδιά ζουν μέσα από ένα δικό τους κόσμο που έχουν φτιάξει, με τη βοήθεια των γονιών τους που τα εξοπλίζουν με τα πιο σύγχρονα μέσα (κινητά, κομπιούτερ κ.ά.), με αποτέλεσμα να έχουν φτάσει στο σημείο το μόνο κοινό που μοιράζονται να είναι η στέγη.

ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΤΕ ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΟΥΣ.

Read More

ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΟΙ.....

Τα 1.118 έφτασαν τα περιστατικά των παιδιών που αντιμετωπίστηκαν στο Παιδοψυχιατρικό Κέντρο του Καραμανδανείου, από τα τέλη Ιανουαρίου έως και τον Αύγουστο. Παράλληλα, εκατοντάδες γονείς προσέφυγαν, αναζητώντας βοήθεια κυρίως για την έλλειψη επικοινωνίας με τα παιδιά τους. Από τον επόμενο μήνα, το Κέντρο, ανταποκρινόμενο στις ανάγκες που υπάρχουν διοργανώνει σεμινάρια για γονείς, εκπαιδευτικές ομιλίες και Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης για παιδιά.

Τα περισσότερα από τα παιδιά εμφάνιζαν ψυχονευρωτικές καταστάσεις, αγχώδεις διαταραχές, φοβίες, ανασφάλειες και εξαρτήσεις με πρώτη αυτή του ίντερνετ. Η ηλικία των παιδιών ξεκινάει από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους και φτάνει μέχρι την ηλικία των 18 ετών. Τα περισσότερα προβλήματα αφορούσαν τις ηλικίες 7-15 ετών.

«Σήμερα χρειάζεται βοήθεια και στήριξη όλη η οικογένεια. Είμαστε μία κοινωνία που έχει στηριχτεί πολύ στην ύλη. Αυτή καταρρέει σήμερα λόγω της οικονομικής κρίσης κι όπως αποδεικνύεται δεν έχουμε στηρίγματα. Οι γονείς είναι απελπισμένοι, χάνονται στον δικό τους πανικό και αδυνατούν να συμπαρασταθούν στα παιδιά τους» εξηγεί στην "Π" η διευθύντρια του Κέντρου Βιολέτα Κοντούδη Τα παιδιά, ζώντας σ' ένα κλίμα αβεβαιότητας και άλλων προβλημάτων, γεμίζουν με άγχος και φοβίες. Και αυτή είναι η χειρότερη απειλή για την κοινωνία μας ακόμα και από την έλλειψη φαγητού».

Η κ. Σιγάλα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξη σωστών σχέσεων ανάμεσα στους εφήβους και τους γονείς καθώς διαπιστώνεται, από την αυξημένη προσέλευση των γονέων, ότι δεν υπάρχει δίαυλος επικοινωνίας. Τα παιδιά ζουν μέσα από ένα δικό τους κόσμο που έχουν φτιάξει, με τη βοήθεια των γονιών τους που τα εξοπλίζουν με τα πιο σύγχρονα μέσα (κινητά, κομπιούτερ κ.ά.), με αποτέλεσμα να έχουν φτάσει στο σημείο το μόνο κοινό που μοιράζονται να είναι η στέγη.

ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΤΕ ΤΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΗΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΟΥΣ.

Read More

ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ......

Αλυσιδωτές αντιδράσεις πρόκειται να προκαλέσουν οι αποκαλύψεις - φωτιά του οικονομολόγου και πρώην στελέχους της Εμπορικής Τράπεζας Στέφανου Τσίπα για την τοκογλυφική και ληστρική τακτική των τραπεζών, οι οποίες ακονίζουν τα νύχια τους για να αρπάξουν την πρώτη κατοικία του
Έλληνα.
Την ώρα που δανειστές και κυβέρνηση προσπαθούν να πείσουν το λαό κι όλο τον πλανήτη, οτι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και μπαταχτζήδες και κάλα παθαίνουν ότι παθαίνουν, μια αποκάλυψη έρχεται να ταράξει τα νερά των τραπεζιτών και όσων νομίζουν οτι θα ξεφεύγουν από τον έλεγχο.

Για οικονομικά εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων δανειοληπτών οι οποίοι κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο κατηγόρησε τους κορυφαίους τραπεζίτες της χώρας αλλά και τους προϊσταμένους αυτών (Γ. Στουρνάρα και Α. Σαμαρά) ο Στέφανος Τσίπας ο οποίος ξετύλιξε το κουβάρι της υπόθεσης κατά τη διάρκεια της πρωινής εκπομπής του radio1d.gr.

"Επίορκοι Τραπεζίτες, στελέχη της Τραπέζης της Ελλάδος και του Υπουργείου Οικονομικών έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τουλάχιστον, δύο (2) Κοινοτικές Οδηγίες, δύο (2) Νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας και δύο (2) Αμετάκλητες Δικαστικές Αποφάσεις του Αρείου Πάγου, σχετικά με την προσέγγιση των Νομοθετικών, Κανονιστικών και Διοικητικών Διατάξεων των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διέπουν την καταναλωτική πίστη" ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ Τσίπας.

Πρόκειται για τις τις Κοινοτικές Οδηγίες:87 / 102 / ΕΟΚ / 22.12.1986 και 98 / 7 / ΕΚ / 16.02.1998,τους Νόμους της Ελληνικής Κυβέρνησης:Φ1-983 / 07.03.1991 (ΦΕΚ 172 / Τεύχος Δεύτερο / 21.03.1991), έναρξη ισχύος του Νόμου από 21.09.1991 καιΖ1-178 / 13.02.2001 (ΦΕΚ 255 / Τεύχος Δεύτερο / 09.03.2001), και τις αμετάκλητες δικαστικές Αποφάσεις του Αρείου Πάγου:υπ' αριθμόν: 430 / 04.03.2005 / Α.Π. Καιυπ' αριθμόν: 1219 / 22.06.2001 / Α.Π., κοινή συνισταμένη των οποίων αποτελεί το γεγονός οτι οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζώνόφειλαν τουλάχιστον από 21.09.1991 να εφαρμόζουν το αυτονόητο δι' ευνομούμενη Χώρα.

Και ποιο είναι αυτό;

Όπως εξήγησε το πρώην στέλεχος της Εμπορικής Τράπεζας, σύμφωνα με τα παραπάνω οι τράπεζες υποχρεούνται να υπολογίζουν τόκους επί πάσης φύσεως δανείων, (στεγαστικών, καταναλωτικών, τρεχούμενων λογαριασμών και πιστωτικών καρτών), με βάση ημερολογιακό έτος, αποτελούμενο από 365 ημέρες, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 28 ημέρες), & με 366 ημέρες, όταν το έτος είναι δίσεκτο, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 29 ημέρες) και όχι με ημερολογιακό έτος, το οποίο δήθεν αποτελείται από 360 ημέρες.
Χρησιμοποίησε μάλιστα ως παράδειγμα το δικό του δάνειο ύψους 60.000 ευρώ που έλαβε το 1998 και στάθηκε η αφορμή να διαπιστώσει την τεράστια απάτη εις βάρος των Ελλήνων - κι όχι μόνο - δανειοληπτών. Όπως ανέφερε, εκτός των άλλων παράνομων και καταχρηστικών όρων των δανειακών συμβάσεων, αυτή η τακτική της τράπεζας τον επιβάρυνε κατά 12.000 ευρώ!!!

Στη ζημία που υφίσταται κάθε δανειολήπτης ότι μορφής δανειακή σύμβαση κι αν έχει υπογράψει κατέληξε κι η αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου 430/05 σύμφωνα με την οποία το ανώτατο δικαστήριο της χώρας κρίνει καταχρηστικές δύο ακόμη πρακτικές των τραπεζών.

Κρίνει καταχρηστικό τον όρο σύμφωνα με τον οποίο η τράπεζα υπολογίζει τους τόκους με έτος 360 ημερών αντί με 365 ή 366 ημερών, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται πρόσθετα ο δανειολήπτης. Υπολογίζει δε οτι μέσω αυτής της πρακτικής ο δανειολήπτης επιβαρύνεται επιπλέον σε ποσοστό 1,3889% ημερησίως!

Παράλληλα, με την εν λόγω απόφαση ο Άρειος Πάγος επιβεβαιώνει ότι είναι καταχρηστικός ο όρος με τον οποίο οι καταναλωτές υποχρεώνονται να καταβάλλουν στις Τράπεζες, όταν εξοφλούν πρόωρα στεγαστικό δάνειο, ποσό που συνήθως ανέρχεται σε 2,50% επί του προεξοφλούμενου κεφαλαίου του δανείου. Μάλιστα, η απόφαση συνοδεύεται από μία εκτενή αιτιολογία που δεν αφήνει κανένα πλέον περιθώριο για την εξακολούθηση, με οποιαδήποτε άλλη μορφή, της παράνομης αυτής πρακτικής.

«Δια της δόλιας και παρανόμου αυτής μεθόδου καταλήστευαν τουςδανειολήπτεςπελάτες τους και εξαπατούσαν τους επενδυτές -μετόχους τους με παρουσίαση πλασματικών και δολίως υπερφουσκωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως και κυρίως με εικονική κερδοφορία, η οποίαείναιεν πολλοίς προϊόν απάτης, τοκογλυφίας και δημιουργικής λογιστικής.Τα αποτελέσματα χρήσεως και η κερδοφορία των τραπεζών είναι μαϊμού. Επενδυτές αγόρασαν ακριβά μετοχές, κερδοσκόπησαν μέσω του λεγόμενου shorts elling εις βάρος των τραπεζών αλλά και του Χρηματιστηρίου Αθηνών" τόνισε ο κ. Τσίπας. Υπενθύμισε οτι δεν είναι καθόλου άσχετο με την κομπίνα αυτή το γεγονός οτι η εταιρία BlackRock διεξάγει εξονυχιστικούς ελέγχους στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών. "Έχουμε χάσει διεθνώς την αξιοπιστία μας. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να έρθουν οι ξένοι για να βάλουν στο χέρι τα φιλέτα μας όπως η ΔΕΗ. Δε θα μπορείτε να τα διαχειριστείτε εσείς, θα μας πουν", σημείωσε.

Όπως τόνισε ο κ Τσίπας είναι επιβεβλημένο καθήκον κάθε εχέφρονος πολίτη (ο καθείς με όποιο τρόπο μπορεί), τουλάχιστον τους κ.κ. Αντώνη Σαμαρά, Γιάννη Στουρνάρα και Γιώργο Προβόπουλο, (πρώην Υπουργό Οικονομικών, πρώην Προϊστάμενο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομικών και πρώην Υποδιοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος αντιστοίχως και νυν Πρωθυπουργό, Υπουργό Οικονομικών και Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος αντιστοίχως), ότι ο κόσμος το έχει τούμπανο κι' αυτοί κρυφό καμάρι, πως η υποβάθμιση, η απαξία και η χρεοκοπία των Ελληνικών Τραπεζών, του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών και της Εθνικής μας Οικονομίας οφείλεται κυρίως, εις το γεγονός, ότι επίορκες Διοικήσεις των Ελληνικών Τραπεζών «αρίστευσαν» από την 21.09.1991 μέχρι και σήμερα δολίως σε:

Α) Απάτη - Δημιουργική Λογιστική εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 386 παράγραφοι 1 & 3 του Ποινικού Κώδικος),


Β) Τοκογλυφία εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 404 παράγραφοι 1, 2, 3, & 4 του Ποινικού Κώδικος, και εν κατακλείδι

Γ) Σύσταση εγκληματικής οργάνωσης εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 187 παράγραφοι 1 & 3 του Ποινικού μας Κώδικος, εις βάρος όλων ανεξαιρέτως των Δανειοληπτών Πελατών τους και κυρίως εις βάρος Εγχωρίων & κυρίως Διεθνών
Επενδυτών - Μετόχων των Πιστωτικών τους Ιδρυμάτων.

Οι παραπάνω καταγγελίες του Στέφανου Τσίπα, μαζί με τα στοιχεία που συγκέντρωσε από συνολικά 8.000 δανειολήπτες, διακομίστησαν τον περασμένο Μάιο στους οικονομικούς εισαγγελείς Γρ.Πεπόνη και Σπ.Μουζακίτη, όμως, λόγω της «παραίτησης» τους ο φάκελος πέρασε στα χέρια της Ελένης Ράϊκου, της νέας εισαγγελέα Διαφθοράς.

Ουδέν νεώτερον ούτε και για τις τρεις μηνυτήριες αναφορές που κατέθεσε το πρώην στέλεχος της Εμπορικής εναντίον των τραπεζικών ομίλωντης ALPHA BANK A.E., της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ και της ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ A.E.

Εντός των προσεχών ημερών κατατίθεται και Μηνυτήριος Αναφορά κατά του Ομίλου της EFGEurobankA.E. Hκαθυστέρηση οφείλεται εις το γεγονός, ότι αναμέναμε την οριστικοποίηση και δημοσιοποίηση του «φλέρτ» μεταξύ της εν λόγω Τραπέζης και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Α.Ε. και όχι σε τυχόν έλλειψη παραβατικής δραστηριότητος εκ μέρους και των 2 προαναφερθέντων Τραπεζικών Ιδρυμάτων (Eurobank & TT), τα οποία έπρατταν ακριβώς ότι και οι 3 προαναφερθέντες και ήδη μηνυθέντες Τραπεζικοί Όμιλοι (Εθνικής, Alpha & Πειραιώς) .
Θα μπούνε άραγε φυλακή οι διοικητές των τραπεζών που έγραψαν στα «παλιά τους τα παπούτσια» κοινοτικές οδηγίες και νόμους του Κράτους; Θα υπάρξει και δεύτερος «Κοσκωτάς» σε αυτή τη χώρα μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις.

Η λύση

Θετικά απάντησε στον πανελλήνιο προσκλητήριο που απηύθυνε ο Στέφανος Τσίπας ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να καταθέσουν εντός του μηνός Σεπτεμβρίου
α) αθρόες αγωγές αποζημιώσεως δανειοληπτών & επενδυτών ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά των 4 Ομίλων των Ελληνικών Τραπεζών, πρωτοπόρων στις ανωτέρω παραβατικές δραστηριότητες, για τους καταληστευθέντες δανειολήπτες και τους εξαπατηθέντες μετόχους - επενδυτές και
β) ασφαλιστικά μέτρα, που θα υποχρεώνουν τις Τράπεζες να συμμορφωθούν άμεσα με την νομιμότητα.


Με τον τρόπο αυτό οι δανειολήπτες οι οποίοι ζημιώθηκαν σφόδρα από αυτήν την τακτική των τραπεζών θα μπορούν να διεκδικήσουν τα χρήματα, τα ακίνητα κι ότι άλλο έχασαν εξαιτίας αυτής.


Διότι η διαδικασία των πλειστηριασμών είναι προ των πυλών, απειλώντας κυρίως τους συνεπείς δανειολήπτες που πλήρωσαν με το αίμα τους το μοναδικό σπίτι που απέκτησαν για να στεγάσουν την οικογένεια τους.



Ιωάννης Σακκάς: Παρέμβαση "βόμβα" για το βρόμικο και παράνομο παιχνίδι των τραπεζών -με τις πλάτες της δικαιοσύνης- κατά των δανειοληπτών

Read More

ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΠΑΙΓΝΙΔΙ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ......

Αλυσιδωτές αντιδράσεις πρόκειται να προκαλέσουν οι αποκαλύψεις - φωτιά του οικονομολόγου και πρώην στελέχους της Εμπορικής Τράπεζας Στέφανου Τσίπα για την τοκογλυφική και ληστρική τακτική των τραπεζών, οι οποίες ακονίζουν τα νύχια τους για να αρπάξουν την πρώτη κατοικία του
Έλληνα.
Την ώρα που δανειστές και κυβέρνηση προσπαθούν να πείσουν το λαό κι όλο τον πλανήτη, οτι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και μπαταχτζήδες και κάλα παθαίνουν ότι παθαίνουν, μια αποκάλυψη έρχεται να ταράξει τα νερά των τραπεζιτών και όσων νομίζουν οτι θα ξεφεύγουν από τον έλεγχο.

Για οικονομικά εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων δανειοληπτών οι οποίοι κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο κατηγόρησε τους κορυφαίους τραπεζίτες της χώρας αλλά και τους προϊσταμένους αυτών (Γ. Στουρνάρα και Α. Σαμαρά) ο Στέφανος Τσίπας ο οποίος ξετύλιξε το κουβάρι της υπόθεσης κατά τη διάρκεια της πρωινής εκπομπής του radio1d.gr.

"Επίορκοι Τραπεζίτες, στελέχη της Τραπέζης της Ελλάδος και του Υπουργείου Οικονομικών έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τουλάχιστον, δύο (2) Κοινοτικές Οδηγίες, δύο (2) Νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας και δύο (2) Αμετάκλητες Δικαστικές Αποφάσεις του Αρείου Πάγου, σχετικά με την προσέγγιση των Νομοθετικών, Κανονιστικών και Διοικητικών Διατάξεων των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διέπουν την καταναλωτική πίστη" ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ Τσίπας.

Πρόκειται για τις τις Κοινοτικές Οδηγίες:87 / 102 / ΕΟΚ / 22.12.1986 και 98 / 7 / ΕΚ / 16.02.1998,τους Νόμους της Ελληνικής Κυβέρνησης:Φ1-983 / 07.03.1991 (ΦΕΚ 172 / Τεύχος Δεύτερο / 21.03.1991), έναρξη ισχύος του Νόμου από 21.09.1991 καιΖ1-178 / 13.02.2001 (ΦΕΚ 255 / Τεύχος Δεύτερο / 09.03.2001), και τις αμετάκλητες δικαστικές Αποφάσεις του Αρείου Πάγου:υπ' αριθμόν: 430 / 04.03.2005 / Α.Π. Καιυπ' αριθμόν: 1219 / 22.06.2001 / Α.Π., κοινή συνισταμένη των οποίων αποτελεί το γεγονός οτι οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζώνόφειλαν τουλάχιστον από 21.09.1991 να εφαρμόζουν το αυτονόητο δι' ευνομούμενη Χώρα.

Και ποιο είναι αυτό;

Όπως εξήγησε το πρώην στέλεχος της Εμπορικής Τράπεζας, σύμφωνα με τα παραπάνω οι τράπεζες υποχρεούνται να υπολογίζουν τόκους επί πάσης φύσεως δανείων, (στεγαστικών, καταναλωτικών, τρεχούμενων λογαριασμών και πιστωτικών καρτών), με βάση ημερολογιακό έτος, αποτελούμενο από 365 ημέρες, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 28 ημέρες), & με 366 ημέρες, όταν το έτος είναι δίσεκτο, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 29 ημέρες) και όχι με ημερολογιακό έτος, το οποίο δήθεν αποτελείται από 360 ημέρες.
Χρησιμοποίησε μάλιστα ως παράδειγμα το δικό του δάνειο ύψους 60.000 ευρώ που έλαβε το 1998 και στάθηκε η αφορμή να διαπιστώσει την τεράστια απάτη εις βάρος των Ελλήνων - κι όχι μόνο - δανειοληπτών. Όπως ανέφερε, εκτός των άλλων παράνομων και καταχρηστικών όρων των δανειακών συμβάσεων, αυτή η τακτική της τράπεζας τον επιβάρυνε κατά 12.000 ευρώ!!!

Στη ζημία που υφίσταται κάθε δανειολήπτης ότι μορφής δανειακή σύμβαση κι αν έχει υπογράψει κατέληξε κι η αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου 430/05 σύμφωνα με την οποία το ανώτατο δικαστήριο της χώρας κρίνει καταχρηστικές δύο ακόμη πρακτικές των τραπεζών.

Κρίνει καταχρηστικό τον όρο σύμφωνα με τον οποίο η τράπεζα υπολογίζει τους τόκους με έτος 360 ημερών αντί με 365 ή 366 ημερών, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται πρόσθετα ο δανειολήπτης. Υπολογίζει δε οτι μέσω αυτής της πρακτικής ο δανειολήπτης επιβαρύνεται επιπλέον σε ποσοστό 1,3889% ημερησίως!

Παράλληλα, με την εν λόγω απόφαση ο Άρειος Πάγος επιβεβαιώνει ότι είναι καταχρηστικός ο όρος με τον οποίο οι καταναλωτές υποχρεώνονται να καταβάλλουν στις Τράπεζες, όταν εξοφλούν πρόωρα στεγαστικό δάνειο, ποσό που συνήθως ανέρχεται σε 2,50% επί του προεξοφλούμενου κεφαλαίου του δανείου. Μάλιστα, η απόφαση συνοδεύεται από μία εκτενή αιτιολογία που δεν αφήνει κανένα πλέον περιθώριο για την εξακολούθηση, με οποιαδήποτε άλλη μορφή, της παράνομης αυτής πρακτικής.

«Δια της δόλιας και παρανόμου αυτής μεθόδου καταλήστευαν τουςδανειολήπτεςπελάτες τους και εξαπατούσαν τους επενδυτές -μετόχους τους με παρουσίαση πλασματικών και δολίως υπερφουσκωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως και κυρίως με εικονική κερδοφορία, η οποίαείναιεν πολλοίς προϊόν απάτης, τοκογλυφίας και δημιουργικής λογιστικής.Τα αποτελέσματα χρήσεως και η κερδοφορία των τραπεζών είναι μαϊμού. Επενδυτές αγόρασαν ακριβά μετοχές, κερδοσκόπησαν μέσω του λεγόμενου shorts elling εις βάρος των τραπεζών αλλά και του Χρηματιστηρίου Αθηνών" τόνισε ο κ. Τσίπας. Υπενθύμισε οτι δεν είναι καθόλου άσχετο με την κομπίνα αυτή το γεγονός οτι η εταιρία BlackRock διεξάγει εξονυχιστικούς ελέγχους στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών. "Έχουμε χάσει διεθνώς την αξιοπιστία μας. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να έρθουν οι ξένοι για να βάλουν στο χέρι τα φιλέτα μας όπως η ΔΕΗ. Δε θα μπορείτε να τα διαχειριστείτε εσείς, θα μας πουν", σημείωσε.

Όπως τόνισε ο κ Τσίπας είναι επιβεβλημένο καθήκον κάθε εχέφρονος πολίτη (ο καθείς με όποιο τρόπο μπορεί), τουλάχιστον τους κ.κ. Αντώνη Σαμαρά, Γιάννη Στουρνάρα και Γιώργο Προβόπουλο, (πρώην Υπουργό Οικονομικών, πρώην Προϊστάμενο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομικών και πρώην Υποδιοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος αντιστοίχως και νυν Πρωθυπουργό, Υπουργό Οικονομικών και Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος αντιστοίχως), ότι ο κόσμος το έχει τούμπανο κι' αυτοί κρυφό καμάρι, πως η υποβάθμιση, η απαξία και η χρεοκοπία των Ελληνικών Τραπεζών, του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών και της Εθνικής μας Οικονομίας οφείλεται κυρίως, εις το γεγονός, ότι επίορκες Διοικήσεις των Ελληνικών Τραπεζών «αρίστευσαν» από την 21.09.1991 μέχρι και σήμερα δολίως σε:

Α) Απάτη - Δημιουργική Λογιστική εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 386 παράγραφοι 1 & 3 του Ποινικού Κώδικος),


Β) Τοκογλυφία εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 404 παράγραφοι 1, 2, 3, & 4 του Ποινικού Κώδικος, και εν κατακλείδι

Γ) Σύσταση εγκληματικής οργάνωσης εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 187 παράγραφοι 1 & 3 του Ποινικού μας Κώδικος, εις βάρος όλων ανεξαιρέτως των Δανειοληπτών Πελατών τους και κυρίως εις βάρος Εγχωρίων & κυρίως Διεθνών
Επενδυτών - Μετόχων των Πιστωτικών τους Ιδρυμάτων.

Οι παραπάνω καταγγελίες του Στέφανου Τσίπα, μαζί με τα στοιχεία που συγκέντρωσε από συνολικά 8.000 δανειολήπτες, διακομίστησαν τον περασμένο Μάιο στους οικονομικούς εισαγγελείς Γρ.Πεπόνη και Σπ.Μουζακίτη, όμως, λόγω της «παραίτησης» τους ο φάκελος πέρασε στα χέρια της Ελένης Ράϊκου, της νέας εισαγγελέα Διαφθοράς.

Ουδέν νεώτερον ούτε και για τις τρεις μηνυτήριες αναφορές που κατέθεσε το πρώην στέλεχος της Εμπορικής εναντίον των τραπεζικών ομίλωντης ALPHA BANK A.E., της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ και της ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ A.E.

Εντός των προσεχών ημερών κατατίθεται και Μηνυτήριος Αναφορά κατά του Ομίλου της EFGEurobankA.E. Hκαθυστέρηση οφείλεται εις το γεγονός, ότι αναμέναμε την οριστικοποίηση και δημοσιοποίηση του «φλέρτ» μεταξύ της εν λόγω Τραπέζης και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Α.Ε. και όχι σε τυχόν έλλειψη παραβατικής δραστηριότητος εκ μέρους και των 2 προαναφερθέντων Τραπεζικών Ιδρυμάτων (Eurobank & TT), τα οποία έπρατταν ακριβώς ότι και οι 3 προαναφερθέντες και ήδη μηνυθέντες Τραπεζικοί Όμιλοι (Εθνικής, Alpha & Πειραιώς) .
Θα μπούνε άραγε φυλακή οι διοικητές των τραπεζών που έγραψαν στα «παλιά τους τα παπούτσια» κοινοτικές οδηγίες και νόμους του Κράτους; Θα υπάρξει και δεύτερος «Κοσκωτάς» σε αυτή τη χώρα μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις.

Η λύση

Θετικά απάντησε στον πανελλήνιο προσκλητήριο που απηύθυνε ο Στέφανος Τσίπας ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να καταθέσουν εντός του μηνός Σεπτεμβρίου
α) αθρόες αγωγές αποζημιώσεως δανειοληπτών & επενδυτών ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά των 4 Ομίλων των Ελληνικών Τραπεζών, πρωτοπόρων στις ανωτέρω παραβατικές δραστηριότητες, για τους καταληστευθέντες δανειολήπτες και τους εξαπατηθέντες μετόχους - επενδυτές και
β) ασφαλιστικά μέτρα, που θα υποχρεώνουν τις Τράπεζες να συμμορφωθούν άμεσα με την νομιμότητα.


Με τον τρόπο αυτό οι δανειολήπτες οι οποίοι ζημιώθηκαν σφόδρα από αυτήν την τακτική των τραπεζών θα μπορούν να διεκδικήσουν τα χρήματα, τα ακίνητα κι ότι άλλο έχασαν εξαιτίας αυτής.


Διότι η διαδικασία των πλειστηριασμών είναι προ των πυλών, απειλώντας κυρίως τους συνεπείς δανειολήπτες που πλήρωσαν με το αίμα τους το μοναδικό σπίτι που απέκτησαν για να στεγάσουν την οικογένεια τους.



Ιωάννης Σακκάς: Παρέμβαση "βόμβα" για το βρόμικο και παράνομο παιχνίδι των τραπεζών -με τις πλάτες της δικαιοσύνης- κατά των δανειοληπτών

Read More

ΟΙ ΥΠΕΥΘΗΝΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης δείχνει εμφανώς απογοητευμένη από την κατάσταση που επικρατεί στον κοινό βίο της χώρας χαρακτηρίζοντας βουλευτές, εφοριακούς, δημάρχους αδιακρίτως ως τους «βασικούς υπόπτους» για διαφθορά στην Ελλάδα.

Η έρευνα που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, και παρουσιάζει το vima, είναι αποκαλυπτική και ταυτόχρονα αποκαλυπτική.


Με βάση τα όσα κατέγραψαν οι ερευνητές « Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης εκτιμά ως εκτενή τη διαφθορά σε όλα τα κλιμάκια δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών, με κορυφαία ωστόσο την περίπτωση των βουλευτών και των τοπικών αρχόντων. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι η εικόνα της κοινής γνώμης για τα επίπεδα διαφθοράς των πολιτικών επιδεινώθηκε κατά την περίοδο 2009-2013».

Πάνω από το 80% της κοινής γνώμης τονίζει, ακόμη, ότι η δράση της πολιτικής εξουσίας απέναντι στη διαφθορά είναι αναποτελεσματική, προσθέτοντας ότι ούτε οι συλλήψεις είναι αρκετές ούτε οι ποινές που έχουν επιβληθεί αντίστοιχες των αδικημάτων που έχουν διαπραχθεί.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως οι συμμετέχοντες στην έρευνα κατατάσσουν κατά σειρά βουλευτές, εφοριακούς και δημάρχους στην κορυφή της λίστας με τους «βασικούς υπόπτους» για διαφθορά, γεγονός στο οποίο επηρέασαν και οι πολύκροτες δίκες τόσο του Ακη Τσοχατζόπουλου όσο και του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου.

Μάλιστα από την έρευνα καταδεικνύεται πως η δυσαρέσκεια των πολιτών, αναφορικά με τη διαχείριση τέτοιων ζητημάτων, έχει αυξηθεί κατακόρυφα μέσα στο 2013, όπου, αν μη τι άλλο, η κυβέρνηση και δικαιοσύνη προσπαθούν να παρουσιάσουν έμπρακτες ενέργειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς.

Ως κυριότερη αιτία άνθησης της διαφθοράς στην Ελλάδα προκρίνεται (περίπου από το 80%-85% της κοινής γνώμης) και πάλι η αναποτελεσματικότητα ή απροθυμία της πολιτικής εξουσίας, όπως αυτές αποτυπώνονται είτε στην επιβολή ελαφρών ποινών είτε στη διατήρηση καθεστώτος αδιαφάνειας στις δημόσιες δαπάνες. Βεβαίως μέρος της ευθύνης αποδίδεται (περίπου από το 60%-65%) και στους ίδιους τους δημοσίους υπαλλήλους, η μη αξιοκρατική επιλογή των οποίων καθιστά πιθανότερη τη μη άρτια άσκηση των καθηκόντων τους ή την εκμετάλλευση της νομοθεσίας για προσωπικό τους όφελος κατά τις συναλλαγές τους με τους πολίτες.

Καθαρή έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς

Το ζήτημα της διαφθοράς είναι δεδομένο ότι συνδέεται άμεσα με την έννοια της πολιτικής εμπιστοσύνης και σε αυτόν τον τομέα η κοινή γνώμη δείχνει σαφώς ότι δεν εμπιστεύεται τους θεσμούς και το Κοινοβούλιο κάτι που αντικατοπτρίζει και την γενικότερη άποψη για τα πολιτικά κόμματα.

Στο γράφημα 1, όπως το παρουσιάζει το vima, οι πολίτες δηλώνουν σε ποσοστό 58% ότι δεν έχουν καθόλου εμπιστοσύνη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά και τη μεγάλη έλλειψη εμπιστοσύνης προς την Ευρωπαϊκή Ενωση.



Οι πολιτικοί διαχειριστές της οικονομικής κρίσης φαίνονται να χάνουν το στοίχημα κατάκτησης της πολιτικής εμπιστοσύνης μέσα στα τελευταία δύο χρόνια. Ωστόσο η ήττα αυτή δεν είναι καθολική, καθώς τα επίπεδα εμπιστοσύνης φαίνονται να παραμένουν υψηλότερα εντός συγκεκριμένων τμημάτων του πληθυσμού. Το Κοινοβούλιο λαμβάνει ελαφρώς υψηλότερα - σε σύγκριση με τη μέση κατανομή - ποσοστά εμπιστοσύνης στις ηλικιακές κατηγορίες άνω των 45 ετών και η Ευρωπαϊκή Ενωση λαμβάνει ελαφρώς υψηλότερα ποσοστά εμπιστοσύνης στις ηλικιακές κατηγορίες κάτω των 45 ετών, καθώς και στους μισθωτούς του δημοσίου τομέα.

Οι διαφοροποιήσεις στα επίπεδα εμπιστοσύνης έναντι του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αντικατοπτρίζονται και σε διαφορετικές επιλογές ψήφου στις εκλογές του 2012. Η μηδενική ή χαμηλή εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης φαίνεται να συνδέεται με την ψήφο προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τα λοιπά αντιμνημονιακά κόμματα στις εκλογές του 2012, ενώ η υψηλότερη εμπιστοσύνη προς τους δύο θεσμούς, ιδιαιτέρως την Ευρωπαϊκή Ενωση, συνδέεται εμφανώς με την ψήφο προς τη ΝΔ, κατά πρώτο λόγο, και το ΠαΣοΚ, κατά δεύτερο.

Η καχυποψία απέναντι στους θεσμούς, πάντως, επεκτείνεται και εκτός της κεντρικής εξουσίας με τους πολίτες με το κύρος της αστυνομίας και της δικαιοσύνης να καταβαραθρώνεται, ενώ σε άλλες παλαιότερες έρευνες οι θεσμοί αυτοί απολάμβαναν υψηλά ποσοστά εμπιστοσύνης.



Το Γράφημα 3 μαρτυρεί υψηλά επίπεδα καχυποψίας έναντι του κοινωνικού περιβάλλοντος του μέσου πολίτη. Το ποσοστό μάλιστα εκείνων που δήλωσαν ότι θα πρέπει να είμαστε πάντα ή συνήθως καχύποπτοι με τους περισσότερους ανθρώπους ξεπέρασε το 76% του δείγματος, όταν σε έρευνα του 2011 είχε μετρηθεί στο 69%. Η κοινωνική εμπιστοσύνη πάντως δεν φαίνεται να διατηρεί υψηλή συσχέτιση με την πολιτική εμπιστοσύνη, σύμφωνα με τα ευρήματα της παρούσας έρευνας, καθώς τα ποσοστά καχυποψίας έναντι των πολιτικών θεσμών ήταν εξίσου υψηλά σε όλο το δείγμα, ανεξάρτητα από το καταγραφόμενο επίπεδο κοινωνικής εμπιστοσύνης κάθε ερωτωμένου.



Το 89% θεωρεί ότι οι βουλευτές είναι διεφθαρμένοι

Η έρευνα κατέγραψε και τις εντυπώσεις της ελληνικής κοινής γνώμης για τις κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών στις οποίες εντοπίζονται εκτενή (σύμφωνα με τη λεκτική διατύπωση που χρησιμοποιήθηκε) φαινόμενα διαφθοράς. Το υψηλότερο ποσοστό εκτιμήσεων για εκτεταμένη διαφθορά συγκεντρώνουν οι βουλευτές (89%), ακολουθούμενοι από τους εφοριακούς (82%) και τους δημάρχους (81%) (βλ. Πίνακα 1). Τα ποσοστά είναι υψηλά για όλες τις κατηγορίες υπαλλήλων και λειτουργών, ωστόσο θα πρέπει να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι η ερώτηση ουσιαστικά πρότεινε το σύνολο της λίστας και δεδομένης της τάσης επιλογής θετικών απαντήσεων σε τέτοιου τύπου ερωτήσεις (δηλαδή ύπαρξης διαφθοράς στη συγκεκριμένη περίπτωση) δεν θα πρέπει να δοθεί έμφαση στα ποσοστά που συγκέντρωσε η κάθε κατηγορία αλλά στη σύγκριση μεταξύ των κατηγοριών.

Οι ερωτώμενοι, μάλιστα, δηλώνουν σε ποσοστό 42% πως έχει δωροδοκήσει στο παρελθόν κάποιο δημόσιο υπάλληλο, ενώ οι περισσότεροι αναφέρουν ότι έχουν γίνει δέκτες τέτοιων αιτημάτων από λειτουργούς. Σε όσους από τους ερωτωμένους απάντησαν ότι έχουν γίνει δέκτες αιτημάτων δωροδοκίας κατά το παρελθόν τέθηκε το επιπρόσθετο ερώτημα του χρονικού σημείου στο οποίο συνέβη αυτό για τελευταία φορά.

Στο Γράφημα 4 αποτυπώνεται η σχετική κατανομή των απαντήσεων στο ερώτημα αυτό. Το 17% του δείγματος απάντησε ότι αυτό συνέβη για τελευταία φορά μέσα στους τελευταίους δώδεκα μήνες, το 25% απάντησε ότι συνέβη πριν από ένα ως τρία χρόνια και οι περισσότεροι (58%) απάντησαν ότι αυτό συνέβη παραπάνω από τρία χρόνια πριν. Η κατανομή δείχνει ότι η συχνότητα εκδήλωσης αιτημάτων δωροδοκίας από την πλευρά δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών ελαττώνεται.



Από την έρευνα προκύπτουν και ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την επιλογή ψήφου στις εκλογές του 2012, καθώς, όσοι απάντησαν θετικά στο ερώτημα εάν τους έχει ζητηθεί να δωροδοκήσουν στο παρελθόν, φαίνεται πως προτίμησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κάλπη, ενώ εκείνοι που δήλωσαν ότι δεν έχουν γίνει δέκτες τέτοιων αιτημάτων, ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ποιες είναι οι αιτίες διαφθοράς των δημοσίων υπαλλήλων

Αναφορικά με τις αιτίες που δημιούργησαν και άφησαν τη διαφθορά να γιγαντωθεί σε ολόκληρο το φάσμα του ελληνικού δημόσιου βίου οι περισσότεροι από τους ερωτώμενους εκτιμούν ότι η πολιτική εξουσία δεν κάνει πολλά για να σταματήσει το φαινόμενο.

Αλλες αιτίες είναι:

Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν επιλέγονται αξιοκρατικά και συνεπώς δεν είναι αξιόπιστοι στην άρτια άσκηση των καθηκόντων τους
Δεν υπάρχει διαφάνεια στις δημόσιες δαπάνες και συνεπώς το δημόσιο χρήμα μπορεί εύκολα να καταχραστεί
Τα παραθυράκια στους νόμους δίνουν στους υπαλλήλους την ευκαιρία να ζητήσουν από τους πολίτες χρήματα προκειμένου να τους εξυπηρετήσουν
Η τιμωρία για τη δωροδοκία δεν είναι σκληρή
Η τιμωρία για την κατάχρηση δημοσίου χρήματος δεν είναι σκληρή
Πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα αποδέχονται τη διαφθορά ως κομμάτι της καθημερινής τους ζωής
Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες ευνοούν τη δωροδοκία ή την κατάχρηση δημοσίου χρήματος
ως μέσο αύξησης του εισοδήματος των υπαλλήλων
Σημειώνεται, τέλος, ότι την ερμηνεία που συνδέει τη διαφθορά στον δημόσιο τομέα με την πολιτική κουλτούρα αποδέχθηκαν σε μεγαλύτερα ποσοστά οι ελεύθεροι επαγγελματίες (άνω του 80% αυτών σε σχέση με τα δύο τρίτα του συνολικού δείγματος και στις δύο περιπτώσεις), ένδειξη ότι αυτή η κατηγορία του δείγματος αποδίδει εμμέσως ευθύνη για τη διαφθορά στη δική της επαγγελματική τάξη και όχι αποκλειστικά στους υπαλλήλους.


ΠΙΘΑΝΟΝ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΗ Η ΔΙΚΑΙΩΣΥΝΗ ΤΙΣ ΕΥΘΗΝΕΣ ΤΗΣ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΞΕΡΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΕΛΕΚΥΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΥΤΑΤΟΣ......

Read More

ΟΙ ΥΠΕΥΘΗΝΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης δείχνει εμφανώς απογοητευμένη από την κατάσταση που επικρατεί στον κοινό βίο της χώρας χαρακτηρίζοντας βουλευτές, εφοριακούς, δημάρχους αδιακρίτως ως τους «βασικούς υπόπτους» για διαφθορά στην Ελλάδα.

Η έρευνα που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, και παρουσιάζει το vima, είναι αποκαλυπτική και ταυτόχρονα αποκαλυπτική.


Με βάση τα όσα κατέγραψαν οι ερευνητές « Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης εκτιμά ως εκτενή τη διαφθορά σε όλα τα κλιμάκια δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών, με κορυφαία ωστόσο την περίπτωση των βουλευτών και των τοπικών αρχόντων. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι η εικόνα της κοινής γνώμης για τα επίπεδα διαφθοράς των πολιτικών επιδεινώθηκε κατά την περίοδο 2009-2013».

Πάνω από το 80% της κοινής γνώμης τονίζει, ακόμη, ότι η δράση της πολιτικής εξουσίας απέναντι στη διαφθορά είναι αναποτελεσματική, προσθέτοντας ότι ούτε οι συλλήψεις είναι αρκετές ούτε οι ποινές που έχουν επιβληθεί αντίστοιχες των αδικημάτων που έχουν διαπραχθεί.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως οι συμμετέχοντες στην έρευνα κατατάσσουν κατά σειρά βουλευτές, εφοριακούς και δημάρχους στην κορυφή της λίστας με τους «βασικούς υπόπτους» για διαφθορά, γεγονός στο οποίο επηρέασαν και οι πολύκροτες δίκες τόσο του Ακη Τσοχατζόπουλου όσο και του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου.

Μάλιστα από την έρευνα καταδεικνύεται πως η δυσαρέσκεια των πολιτών, αναφορικά με τη διαχείριση τέτοιων ζητημάτων, έχει αυξηθεί κατακόρυφα μέσα στο 2013, όπου, αν μη τι άλλο, η κυβέρνηση και δικαιοσύνη προσπαθούν να παρουσιάσουν έμπρακτες ενέργειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς.

Ως κυριότερη αιτία άνθησης της διαφθοράς στην Ελλάδα προκρίνεται (περίπου από το 80%-85% της κοινής γνώμης) και πάλι η αναποτελεσματικότητα ή απροθυμία της πολιτικής εξουσίας, όπως αυτές αποτυπώνονται είτε στην επιβολή ελαφρών ποινών είτε στη διατήρηση καθεστώτος αδιαφάνειας στις δημόσιες δαπάνες. Βεβαίως μέρος της ευθύνης αποδίδεται (περίπου από το 60%-65%) και στους ίδιους τους δημοσίους υπαλλήλους, η μη αξιοκρατική επιλογή των οποίων καθιστά πιθανότερη τη μη άρτια άσκηση των καθηκόντων τους ή την εκμετάλλευση της νομοθεσίας για προσωπικό τους όφελος κατά τις συναλλαγές τους με τους πολίτες.

Καθαρή έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς

Το ζήτημα της διαφθοράς είναι δεδομένο ότι συνδέεται άμεσα με την έννοια της πολιτικής εμπιστοσύνης και σε αυτόν τον τομέα η κοινή γνώμη δείχνει σαφώς ότι δεν εμπιστεύεται τους θεσμούς και το Κοινοβούλιο κάτι που αντικατοπτρίζει και την γενικότερη άποψη για τα πολιτικά κόμματα.

Στο γράφημα 1, όπως το παρουσιάζει το vima, οι πολίτες δηλώνουν σε ποσοστό 58% ότι δεν έχουν καθόλου εμπιστοσύνη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, αλλά και τη μεγάλη έλλειψη εμπιστοσύνης προς την Ευρωπαϊκή Ενωση.



Οι πολιτικοί διαχειριστές της οικονομικής κρίσης φαίνονται να χάνουν το στοίχημα κατάκτησης της πολιτικής εμπιστοσύνης μέσα στα τελευταία δύο χρόνια. Ωστόσο η ήττα αυτή δεν είναι καθολική, καθώς τα επίπεδα εμπιστοσύνης φαίνονται να παραμένουν υψηλότερα εντός συγκεκριμένων τμημάτων του πληθυσμού. Το Κοινοβούλιο λαμβάνει ελαφρώς υψηλότερα - σε σύγκριση με τη μέση κατανομή - ποσοστά εμπιστοσύνης στις ηλικιακές κατηγορίες άνω των 45 ετών και η Ευρωπαϊκή Ενωση λαμβάνει ελαφρώς υψηλότερα ποσοστά εμπιστοσύνης στις ηλικιακές κατηγορίες κάτω των 45 ετών, καθώς και στους μισθωτούς του δημοσίου τομέα.

Οι διαφοροποιήσεις στα επίπεδα εμπιστοσύνης έναντι του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αντικατοπτρίζονται και σε διαφορετικές επιλογές ψήφου στις εκλογές του 2012. Η μηδενική ή χαμηλή εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης φαίνεται να συνδέεται με την ψήφο προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τα λοιπά αντιμνημονιακά κόμματα στις εκλογές του 2012, ενώ η υψηλότερη εμπιστοσύνη προς τους δύο θεσμούς, ιδιαιτέρως την Ευρωπαϊκή Ενωση, συνδέεται εμφανώς με την ψήφο προς τη ΝΔ, κατά πρώτο λόγο, και το ΠαΣοΚ, κατά δεύτερο.

Η καχυποψία απέναντι στους θεσμούς, πάντως, επεκτείνεται και εκτός της κεντρικής εξουσίας με τους πολίτες με το κύρος της αστυνομίας και της δικαιοσύνης να καταβαραθρώνεται, ενώ σε άλλες παλαιότερες έρευνες οι θεσμοί αυτοί απολάμβαναν υψηλά ποσοστά εμπιστοσύνης.



Το Γράφημα 3 μαρτυρεί υψηλά επίπεδα καχυποψίας έναντι του κοινωνικού περιβάλλοντος του μέσου πολίτη. Το ποσοστό μάλιστα εκείνων που δήλωσαν ότι θα πρέπει να είμαστε πάντα ή συνήθως καχύποπτοι με τους περισσότερους ανθρώπους ξεπέρασε το 76% του δείγματος, όταν σε έρευνα του 2011 είχε μετρηθεί στο 69%. Η κοινωνική εμπιστοσύνη πάντως δεν φαίνεται να διατηρεί υψηλή συσχέτιση με την πολιτική εμπιστοσύνη, σύμφωνα με τα ευρήματα της παρούσας έρευνας, καθώς τα ποσοστά καχυποψίας έναντι των πολιτικών θεσμών ήταν εξίσου υψηλά σε όλο το δείγμα, ανεξάρτητα από το καταγραφόμενο επίπεδο κοινωνικής εμπιστοσύνης κάθε ερωτωμένου.



Το 89% θεωρεί ότι οι βουλευτές είναι διεφθαρμένοι

Η έρευνα κατέγραψε και τις εντυπώσεις της ελληνικής κοινής γνώμης για τις κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών στις οποίες εντοπίζονται εκτενή (σύμφωνα με τη λεκτική διατύπωση που χρησιμοποιήθηκε) φαινόμενα διαφθοράς. Το υψηλότερο ποσοστό εκτιμήσεων για εκτεταμένη διαφθορά συγκεντρώνουν οι βουλευτές (89%), ακολουθούμενοι από τους εφοριακούς (82%) και τους δημάρχους (81%) (βλ. Πίνακα 1). Τα ποσοστά είναι υψηλά για όλες τις κατηγορίες υπαλλήλων και λειτουργών, ωστόσο θα πρέπει να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι η ερώτηση ουσιαστικά πρότεινε το σύνολο της λίστας και δεδομένης της τάσης επιλογής θετικών απαντήσεων σε τέτοιου τύπου ερωτήσεις (δηλαδή ύπαρξης διαφθοράς στη συγκεκριμένη περίπτωση) δεν θα πρέπει να δοθεί έμφαση στα ποσοστά που συγκέντρωσε η κάθε κατηγορία αλλά στη σύγκριση μεταξύ των κατηγοριών.

Οι ερωτώμενοι, μάλιστα, δηλώνουν σε ποσοστό 42% πως έχει δωροδοκήσει στο παρελθόν κάποιο δημόσιο υπάλληλο, ενώ οι περισσότεροι αναφέρουν ότι έχουν γίνει δέκτες τέτοιων αιτημάτων από λειτουργούς. Σε όσους από τους ερωτωμένους απάντησαν ότι έχουν γίνει δέκτες αιτημάτων δωροδοκίας κατά το παρελθόν τέθηκε το επιπρόσθετο ερώτημα του χρονικού σημείου στο οποίο συνέβη αυτό για τελευταία φορά.

Στο Γράφημα 4 αποτυπώνεται η σχετική κατανομή των απαντήσεων στο ερώτημα αυτό. Το 17% του δείγματος απάντησε ότι αυτό συνέβη για τελευταία φορά μέσα στους τελευταίους δώδεκα μήνες, το 25% απάντησε ότι συνέβη πριν από ένα ως τρία χρόνια και οι περισσότεροι (58%) απάντησαν ότι αυτό συνέβη παραπάνω από τρία χρόνια πριν. Η κατανομή δείχνει ότι η συχνότητα εκδήλωσης αιτημάτων δωροδοκίας από την πλευρά δημοσίων υπαλλήλων και λειτουργών ελαττώνεται.



Από την έρευνα προκύπτουν και ενδιαφέροντα συμπεράσματα για την επιλογή ψήφου στις εκλογές του 2012, καθώς, όσοι απάντησαν θετικά στο ερώτημα εάν τους έχει ζητηθεί να δωροδοκήσουν στο παρελθόν, φαίνεται πως προτίμησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κάλπη, ενώ εκείνοι που δήλωσαν ότι δεν έχουν γίνει δέκτες τέτοιων αιτημάτων, ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ποιες είναι οι αιτίες διαφθοράς των δημοσίων υπαλλήλων

Αναφορικά με τις αιτίες που δημιούργησαν και άφησαν τη διαφθορά να γιγαντωθεί σε ολόκληρο το φάσμα του ελληνικού δημόσιου βίου οι περισσότεροι από τους ερωτώμενους εκτιμούν ότι η πολιτική εξουσία δεν κάνει πολλά για να σταματήσει το φαινόμενο.

Αλλες αιτίες είναι:

Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν επιλέγονται αξιοκρατικά και συνεπώς δεν είναι αξιόπιστοι στην άρτια άσκηση των καθηκόντων τους
Δεν υπάρχει διαφάνεια στις δημόσιες δαπάνες και συνεπώς το δημόσιο χρήμα μπορεί εύκολα να καταχραστεί
Τα παραθυράκια στους νόμους δίνουν στους υπαλλήλους την ευκαιρία να ζητήσουν από τους πολίτες χρήματα προκειμένου να τους εξυπηρετήσουν
Η τιμωρία για τη δωροδοκία δεν είναι σκληρή
Η τιμωρία για την κατάχρηση δημοσίου χρήματος δεν είναι σκληρή
Πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα αποδέχονται τη διαφθορά ως κομμάτι της καθημερινής τους ζωής
Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες ευνοούν τη δωροδοκία ή την κατάχρηση δημοσίου χρήματος
ως μέσο αύξησης του εισοδήματος των υπαλλήλων
Σημειώνεται, τέλος, ότι την ερμηνεία που συνδέει τη διαφθορά στον δημόσιο τομέα με την πολιτική κουλτούρα αποδέχθηκαν σε μεγαλύτερα ποσοστά οι ελεύθεροι επαγγελματίες (άνω του 80% αυτών σε σχέση με τα δύο τρίτα του συνολικού δείγματος και στις δύο περιπτώσεις), ένδειξη ότι αυτή η κατηγορία του δείγματος αποδίδει εμμέσως ευθύνη για τη διαφθορά στη δική της επαγγελματική τάξη και όχι αποκλειστικά στους υπαλλήλους.


ΠΙΘΑΝΟΝ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ Η ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΛΑΒΗ Η ΔΙΚΑΙΩΣΥΝΗ ΤΙΣ ΕΥΘΗΝΕΣ ΤΗΣ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΞΕΡΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΙΑΤΙ Ο ΠΕΛΕΚΥΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΡΥΤΑΤΟΣ......

Read More

ΣΕΧ.....ΜΕ ΤΟ ΝΟΥ???

«Μόνο στο σεξ έχεις το νου σου», λένε κάποιοι, αλλά όχι, σωστά διαβάσατε τον τίτλο: Μόνο στο νου σου έχεις το σεξ! Διότι εκεί, μόνο εκεί κάνουμε σεξ. Το σώμα μας ακολουθεί καταϊδρωμένο να προλάβει το μυαλό μας.

Επ! Τι ανοησίες είναι αυτές; Και το περίφημο σεξουαλικό ένστικτο; Η λίμπιντο; Η καύλα, για να το πούμε σταράτα; Αυτά δεν μετράνε; Τι να σου κάνει το μυαλό όταν τα κορμιά παίρνουν φωτιά;

Πράγματι υπάρχει σεξουαλικό ένστικτο, το οποίο μας κινητοποιεί και μας φλογίζει. Μόνο που, σε αντίθεση με τα ζώα, σ’ εμάς τους ανθρώπους το σεξουαλικό ένστικτο είναι κοινωνικά κολοβωμένο και κουτσουρεμένο. Αν λειτουργούσε όπως στα ζώα, κάθε φορά που έχουμε σεξουαλικές ορέξεις, θα κατεβάζαμε τα παντελόνια μας και θα ορμάγαμε, άντρες γυναίκες. Αντιθέτως, όπως πολύ καλά ξέρουμε, όσες ορέξεις και να έχουμε (που δεν έχουμε πάντα, άρα πού έχει πάει το περιβόητο «φυσικό» σεξουαλικό ένστικτο;) όχι μόνο δεν ορμάμε, αλλά πολλές φορές περνάμε από σαράντα κόσκινα τη σεξουαλική μας όρεξη μέχρι να την ικανοποιήσουμε. Και συχνά δεν την ικανοποιούμε καθόλου.

Οι άνθρωποι κάνουμε σεξ με βάση τις προσταγές της κοινωνίας, όχι της φύσης. Η σεξουαλική μας ζωή δομείται και περιχαρακώνεται από την εκάστοτε κοινωνία στην οποία ζούμε: εκπαιδευόμαστε αυστηρότατα πότε, πώς, με ποιους πρέπει να καυλώνουμε και τι επιτρέπεται να κάνουμε ή να μην κάνουμε με την καύλα μας. Με άλλα λόγια, κάνουμε σεξ μόνο με το κεφάλι μας, όχι με το σώμα μας.

Αυτό αποδεικνύεται εύκολα: ακόμα κι όταν καραγουστάρουμε κάποιον/α την ώρα που κάνουμε σεξ, μια «λάθος» λέξη να πει, αμέσως κλείνουν όλα τα συστήματα και το σεξουαλικό «ένστικτο» πάει για βρούβες. Αντιθέτως, ακόμα και όταν ο/η παρτενέρ μας δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις στενές αισθητικές μας κορνίζες, δυο «σωστά» λογάκια να μας πει και γινόμαστε τούρμπο.

Βέβαια, υπάρχουν ευτυχείς στιγμές την ώρα της ερωτικής πράξης όταν το ρημάδι το μυαλό μας μπαίνει στο αθόρυβο για λίγο και αφηνόμαστε στις σωματικές αισθήσεις, χωρίς τον μόνιμο εκφωνητή που σχολιάζει στερεοφωνικά μέσα στο κεφάλι μας τι κάνουμε, πώς φαινόμαστε, τι θα νομίζει ο άλλος, το άναψα το θερμοσίφωνο … Αυτές τις βραχύβιες, μαγικές στιγμές «ξεχνιόμαστε», δηλαδή μπαίνει στο off το μυαλό μας (η κοινωνική μας εκπαίδευση) και βγάζουμε το ζώο από μέσα μας, όπως λέμε.

Όμως οι άνθρωποι δεν είμαστε ζώα, είμαστε κοινωνικά πλάσματα, δηλαδή πλασμένοι από την κοινωνία, και δεν μένουν παρά απειροελάχιστα ίχνη από τα ένστικτά μας. Ακόμα και το ένστικτο της επιβίωσης είναι κοινωνικά φιλτραρισμένο στον άνθρωπο: Θυμηθείτε το αεροπορικό δυστύχημα στις Άνδεις· κάποιοι επιζώντες προτίμησαν να πεθάνουν παρά να φάνε άλλον άνθρωπο (ακόμα και νεκρό). Η κοινωνική προσταγή ήταν ισχυρότερη από το «φυσικό» ένστικτο.

Η σεξουαλικότητά μας δεν είναι φυσικό φαινόμενο αλλά κοινωνικό (εκτός αν ζούμε σαν αγρίμια σε κάποιο ερημονήσι). Και το τι κάνουμε στο κρεβάτι μας δεν είναι προσωπικό μας θέμα αλλά δημόσιο. Ανέκαθεν η σεξουαλικότητα του ανθρώπου ρυθμιζόταν (και μάλιστα αυστηρά) από την κοινωνία: πότε μπορούμε να ξεκινήσουμε να κάνουμε σεξ, με ποιον, πού, πόσο συχνά, πώς… Αυτοί οι κοινωνικοί κανόνες είναι τόσο χωμένοι βαθιά μέσα μας που μοιάζουν σαν να εκπορεύονται από τη Φύση.

Το τι είναι φυσιολογικό σεξουαλικά, όμως, δεν το ορίζει καμία Φύση με φι κεφαλαίο αλλά οι άνθρωποι ανάλογα με την κοινωνία σε κάθε τόπο και εποχή. Άλλα πράγματα «ήταν» φυσιολογικά τον 5ο αιώνα π.Χ στην Ελλάδα, άλλα το Μεσαίωνα, άλλα τώρα – και μάλιστα με τόσο μεγάλες διαφορές που είναι ν’ αναρωτιέσαι πώς μπορούσαν οι πρόγονοί μας να είναι τόσο «ανώμαλοι».

Κάθε κοινωνία θεσπίζει φυσιολογικότητες και ανωμαλίες αλλά τις ανακηρύσσει δοσμένες από τη Φύση. Εμείς τις μαθαίνουμε αυτές από τα γεννοφάσκια μας (ας κάνουμε κι αλλιώς) και καταλήγουμε να κάνουμε σεξ με το μυαλό μας.
Αυτό έχει κι ένα καλό: αν η σεξουαλικότητά μας (προσοχή, όχι ο σεξουαλικός προσανατολισμός μας) είναι κοινωνικά κατασκευασμένη, πάει να πει ότι μπορούμε να παρέμβουμε. Ν’ αλλάξουμε τους κανόνες. Να κάνουμε αλλιώς σεξ στο μυαλό μας.
*Ο Λύο Καλοβυρνάς είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας και συγγραφέας. 

ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΣΤΕΙΟ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ.

Read More